۸۷٬۷۷۵
ویرایش
لبنان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'فرقه ها' به 'فرقه‌ها'
جز (جایگزینی متن - 'بخش ها' به 'بخش‌ها') |
جز (جایگزینی متن - 'فرقه ها' به 'فرقه‌ها') |
||
| خط ۴۷۷: | خط ۴۷۷: | ||
این میثاق همچنین تصریح می‌کرد که کرسی‌های پارلمان به تمامی مذاهب تعلق گیرد یعنی با نسبت ۶ مسیحی به ۵مسلمان که بر اساس آمارگیری سال ۱۹۳۲ بود که در آن زمان مسیحیان مقداری بیشتر بودند. توافق طایف آن نسبت را مساوی کرد تا هر دو گروه مذهبی حق مساوی داشته باشند. حال مسلمانان مخصوصا با احتساب حضور فلسطینی‌ها بیشتر شده‌اند ولی اکثر گروه‌ها در [[لبنان]] با این حق تساوی راضی هستند. | این میثاق همچنین تصریح می‌کرد که کرسی‌های پارلمان به تمامی مذاهب تعلق گیرد یعنی با نسبت ۶ مسیحی به ۵مسلمان که بر اساس آمارگیری سال ۱۹۳۲ بود که در آن زمان مسیحیان مقداری بیشتر بودند. توافق طایف آن نسبت را مساوی کرد تا هر دو گروه مذهبی حق مساوی داشته باشند. حال مسلمانان مخصوصا با احتساب حضور فلسطینی‌ها بیشتر شده‌اند ولی اکثر گروه‌ها در [[لبنان]] با این حق تساوی راضی هستند. | ||
قانون اساسی لبنان به مردم این حق را می‌دهد تا دولت خود را عوض کنند. با این حال از اواسط دهه ۱۹۷۰ تا انتخابات پارلمانی ۱۹۹۲ جنگ داخلی لبنان از اجرای حقوق سیاسی ممانعت به عمل آورد. طبق قانون اساسی انتخابات مستقیم هر چهار سال یک بار باید برگزار شود. آخرین انتخابات پارلمانی بعد از ترور نخستوزیر حریری انجام شد و معادله قدرت با پیروزی مخالفان حضور سوریه در لبنان و تصاحب اکثر کرسی‌های پارلمان توسط آنها شاهد تغییرات بسیاری بود. ترکیب‌های پارلمان توسط آنها تغییرکرد. ترکیب پارلمان بر اساس هویت مذهبی و قومی و برخلاف مسائل ایدئولوژیکی شکل گرفته‌است. پیمان طایف با پایان دادن جنگ داخلی تقسیمات کرسی‌های پارلمان را تغییر داد.طایفه گرایی نشانگر ساختار جامعه لبنان می باشد. ساختار سنّتی قدرت سیاسی در لبنان بر اساس توازن طایفه ای استوار می باشد که مجموعه ای از طوایف گوناگون، ساختار سیاسی لبنان را شکل داده اند. لبنان دارای تعدد مذاهب و دارای هفده فرقه دینی به رسمیت شناخته شده می باشد: یازده فرقه مسیحی (مارونی، ارتدوکس، کاتولیک، ارمنی‌های ارتدوکس، ارمنی‌های کاتولیک، پروتستان ها، سریانی‌های ارتدوکس، سریانی‌های کاتولیک، لاتین ها، کلدانی‌ها و نستوری ها)، پنج فرقه اسلامی (شیعیان، سنّیان، دروزیان، علویان و اسماعیلیان) و یک فرقه یهودی، که جزو کم اهمیت ترین | قانون اساسی لبنان به مردم این حق را می‌دهد تا دولت خود را عوض کنند. با این حال از اواسط دهه ۱۹۷۰ تا انتخابات پارلمانی ۱۹۹۲ جنگ داخلی لبنان از اجرای حقوق سیاسی ممانعت به عمل آورد. طبق قانون اساسی انتخابات مستقیم هر چهار سال یک بار باید برگزار شود. آخرین انتخابات پارلمانی بعد از ترور نخستوزیر حریری انجام شد و معادله قدرت با پیروزی مخالفان حضور سوریه در لبنان و تصاحب اکثر کرسی‌های پارلمان توسط آنها شاهد تغییرات بسیاری بود. ترکیب‌های پارلمان توسط آنها تغییرکرد. ترکیب پارلمان بر اساس هویت مذهبی و قومی و برخلاف مسائل ایدئولوژیکی شکل گرفته‌است. پیمان طایف با پایان دادن جنگ داخلی تقسیمات کرسی‌های پارلمان را تغییر داد.طایفه گرایی نشانگر ساختار جامعه لبنان می باشد. ساختار سنّتی قدرت سیاسی در لبنان بر اساس توازن طایفه ای استوار می باشد که مجموعه ای از طوایف گوناگون، ساختار سیاسی لبنان را شکل داده اند. لبنان دارای تعدد مذاهب و دارای هفده فرقه دینی به رسمیت شناخته شده می باشد: یازده فرقه مسیحی (مارونی، ارتدوکس، کاتولیک، ارمنی‌های ارتدوکس، ارمنی‌های کاتولیک، پروتستان ها، سریانی‌های ارتدوکس، سریانی‌های کاتولیک، لاتین ها، کلدانی‌ها و نستوری ها)، پنج فرقه اسلامی (شیعیان، سنّیان، دروزیان، علویان و اسماعیلیان) و یک فرقه یهودی، که جزو کم اهمیت ترین فرقه‌هاست. هسته اصلی بی ثباتی لبنان فرقه گرایی است که بر این کشور حاکم است. | ||
در این نظام، پست‌های دولتی در حکومت، خدمات عمومی، ارتش و قوّه قضائیه بر اساس وابستگی‌های طایفه ای و مذهبی و نه بر اساس مزیت و شایستگی لازم تقسیم شده‌اند. بنابراین، وفاداری‌های فرقه ای (طایفه ای) بر وفاداری‌های ملّی برتری دارند. بر اساس آخرین آمار رسمی، جمعیت در سال 1932 یعنی در زمان حاکمیت فرانسه بر این کشور، 51 درصد جمعیت کل کشور را مسیحیان تشکیل می دادند. طبق آمار مذکور، مارونی‌ها بزرگ ترین فرقه منفرد با 29% آراء و پس از آن سنّی‌ها 22% و شیعیان در حدود 20% نشان داده شده‌اند. طبق قانون اساسی لبنان، رئیس جمهور از میان مارونی ها، نخستوزیر از میان سنّی‌ها و رئیس مجلس از میان شیعهها و تعدادی از وزرای کابینه نیز از میان سایر فرقه‌های مهم مانند ارتدوکس‌ها و کاتولیک‌های یونانی و دروزی‌ها باید برگزیده شوند. | در این نظام، پست‌های دولتی در حکومت، خدمات عمومی، ارتش و قوّه قضائیه بر اساس وابستگی‌های طایفه ای و مذهبی و نه بر اساس مزیت و شایستگی لازم تقسیم شده‌اند. بنابراین، وفاداری‌های فرقه ای (طایفه ای) بر وفاداری‌های ملّی برتری دارند. بر اساس آخرین آمار رسمی، جمعیت در سال 1932 یعنی در زمان حاکمیت فرانسه بر این کشور، 51 درصد جمعیت کل کشور را مسیحیان تشکیل می دادند. طبق آمار مذکور، مارونی‌ها بزرگ ترین فرقه منفرد با 29% آراء و پس از آن سنّی‌ها 22% و شیعیان در حدود 20% نشان داده شده‌اند. طبق قانون اساسی لبنان، رئیس جمهور از میان مارونی ها، نخستوزیر از میان سنّی‌ها و رئیس مجلس از میان شیعهها و تعدادی از وزرای کابینه نیز از میان سایر فرقه‌های مهم مانند ارتدوکس‌ها و کاتولیک‌های یونانی و دروزی‌ها باید برگزیده شوند. | ||
| خط ۴۹۱: | خط ۴۹۱: | ||
با توجه به اینکه مذاهب مختلف در کشور لبنان در کنار هم زندگی می‌کنند، تصمیم بر این شد که کرسی‌های پارلمان به تمامی مذاهب تعلق گیرد، یعنی با نسبت ۶ مسیحی به ۵ مسلمان که بر اساس آمارگیری سال ۱۹۳۲ بود که در آن زمان مسیحیان مقداری بیشتر بودند. اما بر اساس توافق طایف که در سال 1990 میان گروه های لبنانی منعقد شد، آن نسبت را مساوی کرد تا هر دو گروه مذهبی حق مساوی داشته باشند. | با توجه به اینکه مذاهب مختلف در کشور لبنان در کنار هم زندگی می‌کنند، تصمیم بر این شد که کرسی‌های پارلمان به تمامی مذاهب تعلق گیرد، یعنی با نسبت ۶ مسیحی به ۵ مسلمان که بر اساس آمارگیری سال ۱۹۳۲ بود که در آن زمان مسیحیان مقداری بیشتر بودند. اما بر اساس توافق طایف که در سال 1990 میان گروه های لبنانی منعقد شد، آن نسبت را مساوی کرد تا هر دو گروه مذهبی حق مساوی داشته باشند. | ||
البته باید گفت ساختار سنّتی قدرت سیاسی در لبنان بر اساس توازن طایفه‌ای استوار است که مجموعه ای از طوایف گوناگون، ساختار سیاسی لبنان را شکل داده اند. لبنان دارای تعدد مذاهب و دارای هفده فرقه دینی به رسمیت شناخته شده می باشد: یازده فرقه مسیحی (مارونی، ارتدوکس، کاتولیک، ارمنی‌های ارتدوکس، ارمنی‌های کاتولیک، پروتستان ها، سریانی‌های ارتدوکس، سریانی‌های کاتولیک، لاتین ها، لدانی‌ها و نستوری ها)، پنج فرقه اسلامی (شیعیان، سنّیان، دروزیان، علویان و اسماعیلیان) و یک فرقه یهودی، که جزو کم اهمیت ترین | البته باید گفت ساختار سنّتی قدرت سیاسی در لبنان بر اساس توازن طایفه‌ای استوار است که مجموعه ای از طوایف گوناگون، ساختار سیاسی لبنان را شکل داده اند. لبنان دارای تعدد مذاهب و دارای هفده فرقه دینی به رسمیت شناخته شده می باشد: یازده فرقه مسیحی (مارونی، ارتدوکس، کاتولیک، ارمنی‌های ارتدوکس، ارمنی‌های کاتولیک، پروتستان ها، سریانی‌های ارتدوکس، سریانی‌های کاتولیک، لاتین ها، لدانی‌ها و نستوری ها)، پنج فرقه اسلامی (شیعیان، سنّیان، دروزیان، علویان و اسماعیلیان) و یک فرقه یهودی، که جزو کم اهمیت ترین فرقه‌هاست. هسته اصلی بی ثباتی لبنان فرقه گرایی است که بر این کشور حاکم است. | ||
نقش احزاب در پارلمان لبنان | نقش احزاب در پارلمان لبنان | ||
| خط ۵۱۹: | خط ۵۱۹: | ||
ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﺍﺕ ﻭ ﺻﻼﺣﻴﺖ ﻫﺎﻱ ﭘﺎﺭﻟﻤﺎﻥ ﻟﺒﻨﺎﻥ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﺍﺕ ﻭ ﺻﻼﺣﻴﺖ ﻫﺎﻱ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺩﻳﮕﺮ ﭘﺎﺭﻟﻤﺎﻥ ﻫﺎﻱ ﺟﻬﺎﻥ ﻋﺒﺎﺭﺗﻨﺪ ﺍﺯ ﻧﻈﺎﺭﺕ ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬﺍﺭﻱ، ﺑﺮﺭﺳﻲ ﻭ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﺑﻮﺩﺟﻪ ﻛﺸﻮﺭ که ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻣﺠﻠﺲ ﻟﺒﻨﺎﻥ ﺍﺯ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ قاﻧﻮﻧﮕﺬﺍﺭﻱ ﻭﻳﮋﻩﺍﻱ ﻧﻴﺰ ﺑﻬﺮﻩﻣﻨﺪ ﺍﺳﺖ ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﺍﺻـﻼﺣﺎﺕ ﺩﺭ ﻗـﺎﻧﻮﻥ ﺍﺳﺎﺳﻲ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ. | ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﺍﺕ ﻭ ﺻﻼﺣﻴﺖ ﻫﺎﻱ ﭘﺎﺭﻟﻤﺎﻥ ﻟﺒﻨﺎﻥ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﺍﺕ ﻭ ﺻﻼﺣﻴﺖ ﻫﺎﻱ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺩﻳﮕﺮ ﭘﺎﺭﻟﻤﺎﻥ ﻫﺎﻱ ﺟﻬﺎﻥ ﻋﺒﺎﺭﺗﻨﺪ ﺍﺯ ﻧﻈﺎﺭﺕ ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬﺍﺭﻱ، ﺑﺮﺭﺳﻲ ﻭ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﺑﻮﺩﺟﻪ ﻛﺸﻮﺭ که ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻣﺠﻠﺲ ﻟﺒﻨﺎﻥ ﺍﺯ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ قاﻧﻮﻧﮕﺬﺍﺭﻱ ﻭﻳﮋﻩﺍﻱ ﻧﻴﺰ ﺑﻬﺮﻩﻣﻨﺪ ﺍﺳﺖ ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﺍﺻـﻼﺣﺎﺕ ﺩﺭ ﻗـﺎﻧﻮﻥ ﺍﺳﺎﺳﻲ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ. | ||
پارلمان لبنان متشکل از | پارلمان لبنان متشکل از فرقه‌ها و قوم‌های مختلف | ||
لبنان یک کشور چند قومی و فرقه ای است و به طور طبیعی شکل گیری پارلمان این کشور نیز متشکل از نمایندگان با گرایش های مختلف قومی و فرقه ای است بنابر این صحن پارلمان می تواند میدان تشتت آرا و اختلافات سلیقه‌ای و غیر سلیقه‌ای باشد که این مساله می تواند طبیعی بنظر برسد. | لبنان یک کشور چند قومی و فرقه ای است و به طور طبیعی شکل گیری پارلمان این کشور نیز متشکل از نمایندگان با گرایش های مختلف قومی و فرقه ای است بنابر این صحن پارلمان می تواند میدان تشتت آرا و اختلافات سلیقه‌ای و غیر سلیقه‌ای باشد که این مساله می تواند طبیعی بنظر برسد. | ||
| خط ۹۵۳: | خط ۹۵۳: | ||
پیش از ورود به اصل بحث باید به صورت اجمالی با لبنان آشنا شویم : | پیش از ورود به اصل بحث باید به صورت اجمالی با لبنان آشنا شویم : | ||
لبنان <ref>ر.ک : تاریخ لبنان، ژاک نانته، ترجمه اسدالله علوی، مشهد، بیناد پژوهش های اسلامی، 1379؛ تاریخ لبنان، فیلیت حتی، ترجمه انیس فریحه، بیرون، بی تا؛ تاریخ لبنان الحدیث، کمال الصلیبی، بیروت دارالمزمار، 1991م</ref> کشوری کوچک، با مساحتی حدود 10/230 کیلومتر مربع است. از طوایف و | لبنان <ref>ر.ک : تاریخ لبنان، ژاک نانته، ترجمه اسدالله علوی، مشهد، بیناد پژوهش های اسلامی، 1379؛ تاریخ لبنان، فیلیت حتی، ترجمه انیس فریحه، بیرون، بی تا؛ تاریخ لبنان الحدیث، کمال الصلیبی، بیروت دارالمزمار، 1991م</ref> کشوری کوچک، با مساحتی حدود 10/230 کیلومتر مربع است. از طوایف و فرقه‌های بسیار متنوعی تشکیل شده که در نتیجه سیاست آن را نیز تابع خود ساخته است و تأثیری اساسی بر مناسبات سیاسی گذاشته است. بر اساس سر شماری سال 1975 ترکیب جمعیتی این کشور را 40 درصد مسیحی، 27 درصد شیعه، 26 درصد اهل تسنن و7 درصد دروز تشکیل می دهد. لبنان 17 فرقه رسمی‌دارد که شامل 11فرقه مسیحی، پنج فرقه اسلامی، و یهودیان است. قانون اساسی در سال 1926 تدوین شده و تا کنون شش بار اصلاح شده است. بر اساس توافق قانون اساسی، ریاست جمهوری در دست مسیحیان مارونی،نخستوزیر سنی و رئیس مجلس شیعه است. | ||
با توجه به عدم استقرار کامل نهادهای سیاسی، نقش احزاب در لبنان،همواره تعیین کننده بوده است. پس از [[توافق طائف]] و با افزایش نسبی قدرت [[سوریه]] در صحنه داخلی این کشور، نقش احزاب در این کشورکاهش یافت ؛ اما پس از ترور [[رفیق بهاءالدین حریری|رفیق حریری]]، این نقش دوباره تقویت شده است. | با توجه به عدم استقرار کامل نهادهای سیاسی، نقش احزاب در لبنان،همواره تعیین کننده بوده است. پس از [[توافق طائف]] و با افزایش نسبی قدرت [[سوریه]] در صحنه داخلی این کشور، نقش احزاب در این کشورکاهش یافت ؛ اما پس از ترور [[رفیق بهاءالدین حریری|رفیق حریری]]، این نقش دوباره تقویت شده است. | ||
| خط ۱٬۰۲۷: | خط ۱٬۰۲۷: | ||
حضور عمرانی ایران نیز قابل توجه است و [[جهاد سازندگی]]، فعالیت گسترده ای را در لبنان آغاز کرد که هم اکنون نیز ادامه دارد. [[کمیته امداد]] و[[بنیاد شهید]] نیز، از جمله بنیادهای فعال در عرصه لبنان به شمار می آیندکه خانواده ها را تحت پوشش گرفته اند. افزون بر آنکه نمی‌توان ازگزارش های مبتنی بر ارسال سلاح از سوی ایران برای حزب الله چشم پوشید. | حضور عمرانی ایران نیز قابل توجه است و [[جهاد سازندگی]]، فعالیت گسترده ای را در لبنان آغاز کرد که هم اکنون نیز ادامه دارد. [[کمیته امداد]] و[[بنیاد شهید]] نیز، از جمله بنیادهای فعال در عرصه لبنان به شمار می آیندکه خانواده ها را تحت پوشش گرفته اند. افزون بر آنکه نمی‌توان ازگزارش های مبتنی بر ارسال سلاح از سوی ایران برای حزب الله چشم پوشید. | ||
این گونه است که ایران از ابزار و روش های قهرآمیز و مسالمت آمیز درلبنان بهره برده است. از دیگر سو، حزب الله نیز بر پایه همان پارادایم ایران، شیوه ها و وسایل را به کار گرفته است. در دهه 80 میلادی،روش های حزب الله، روش های قهرآمیز و مبارزه جویانه و آشتی ناپذیر براساس پارادایم غالب در ایران بود؛ اما در دهه دوم انقلاب اسلامی و ازاواخر دهه 80 با تغییر پارادایم ایران، روش های حزب الله نیز به تدریج دچار تحول گشت. جناح رادیکال به رهبری شیخ صبحی طفیلی منزوی شد و گروگانگیری تکرار نشد. خشونت محکوم گردید و بر تعامل با | این گونه است که ایران از ابزار و روش های قهرآمیز و مسالمت آمیز درلبنان بهره برده است. از دیگر سو، حزب الله نیز بر پایه همان پارادایم ایران، شیوه ها و وسایل را به کار گرفته است. در دهه 80 میلادی،روش های حزب الله، روش های قهرآمیز و مبارزه جویانه و آشتی ناپذیر براساس پارادایم غالب در ایران بود؛ اما در دهه دوم انقلاب اسلامی و ازاواخر دهه 80 با تغییر پارادایم ایران، روش های حزب الله نیز به تدریج دچار تحول گشت. جناح رادیکال به رهبری شیخ صبحی طفیلی منزوی شد و گروگانگیری تکرار نشد. خشونت محکوم گردید و بر تعامل با دیگرفرقه‌ها و گروه ها تأکید شد. در این برهه ادبیات تبلیغات حزب الله نیزدچار تغییر گردید. تلویزیون المنار و رادیو النور تأسیس شد و به تدریج ادبیات جدیدی در آنها راه یافت که فراگیرتر بود و شعارها وجهه میهنی تری یافت <ref>جنبش حزب الله لبنان، گذشته و حال، ص 217</ref>. مفاهیمی چون (کلنا للوطن) و (کلنامقاومه)<ref>همان، ص 226</ref> همین تلاش را نشان می‌دهند. در صحنه سیاسی روش اتئلاف را پیش گرفت و به ائتلاف های انتخاباتی با احزابی چون امل،حزب کمونیست و احزاب دیگر پرداخت و از همین راه، وارد مصالحه ومذاکره با آنان شد<ref>همان، ص 207 - 208</ref>.چنانچه همین ائتلاف ها به پیروزی حزب الله منجر شد. | ||
[[شیخ نعیم قاسم]] اعلام کرد: امکان ائتلاف با تمام احزابی که با اسرائیل ارتباط ندارند وجود دارد<ref>همان، ص 209، به نقل از السفیر، 20 اکتبر 1995</ref>.همچنان که حزب الله به مشارکت درفعالیت های سندیکایی شوراهای شهر و روستا وارد شد؛<ref>همان، ص 213-215</ref> اما وجه دیگر حضور ایران، در صحنه دیپلماتیک بوده است که در برقراری تماس میان حزب الله با دولت لبنان و دولت های عربی منطقه پایان دادن به درگیری های امل و حزب الله با همکاری سوریه، توافق میان شیخ سعید شعبان و سوریه تبلور یافته است <ref>انقلاب ایران و باز تاب جهانی آن، ص 131</ref>.این تلاش ها هم حضور نیروهای معتقد به انقلاب اسلامی ایران را در لبنان تحکیم کرده است و هم در حمایت از نظام سیاسی لبنان بوده است. | [[شیخ نعیم قاسم]] اعلام کرد: امکان ائتلاف با تمام احزابی که با اسرائیل ارتباط ندارند وجود دارد<ref>همان، ص 209، به نقل از السفیر، 20 اکتبر 1995</ref>.همچنان که حزب الله به مشارکت درفعالیت های سندیکایی شوراهای شهر و روستا وارد شد؛<ref>همان، ص 213-215</ref> اما وجه دیگر حضور ایران، در صحنه دیپلماتیک بوده است که در برقراری تماس میان حزب الله با دولت لبنان و دولت های عربی منطقه پایان دادن به درگیری های امل و حزب الله با همکاری سوریه، توافق میان شیخ سعید شعبان و سوریه تبلور یافته است <ref>انقلاب ایران و باز تاب جهانی آن، ص 131</ref>.این تلاش ها هم حضور نیروهای معتقد به انقلاب اسلامی ایران را در لبنان تحکیم کرده است و هم در حمایت از نظام سیاسی لبنان بوده است. | ||
| خط ۱٬۴۲۵: | خط ۱٬۴۲۵: | ||
مذهب در لبنان، تنها به معنای اعتقادی شخصی، با آداب و رسوم عبادی خاص نیست، بلکه عنصری است که ویژگی سیاسی و اجتماعی لبنان را مشخص می کند. بر این اساس، مذهب به واسطه نظام طایفه ای لبنان در تقسیم قدرت، منافع و پست های اجرایی، سیاسی شده، به بنیان سیاست در این کشور تبدیل گردیده است. تعداد دقیق پیروان مذاهب مختلف در لبنان، همواره محل مناقشه بوده و چنان که گفته شد، از سال 1932 تا به امروز، سرشماری دقیقی در این زمینه صورت نگرفته و دولت لبنان تنها به انتشار مجموع جمعیت این کشور، بدون ذکر پیروان هر مذهب، اکتفا کرده است. | مذهب در لبنان، تنها به معنای اعتقادی شخصی، با آداب و رسوم عبادی خاص نیست، بلکه عنصری است که ویژگی سیاسی و اجتماعی لبنان را مشخص می کند. بر این اساس، مذهب به واسطه نظام طایفه ای لبنان در تقسیم قدرت، منافع و پست های اجرایی، سیاسی شده، به بنیان سیاست در این کشور تبدیل گردیده است. تعداد دقیق پیروان مذاهب مختلف در لبنان، همواره محل مناقشه بوده و چنان که گفته شد، از سال 1932 تا به امروز، سرشماری دقیقی در این زمینه صورت نگرفته و دولت لبنان تنها به انتشار مجموع جمعیت این کشور، بدون ذکر پیروان هر مذهب، اکتفا کرده است. | ||
طایفه گرایی نشانگر ساختار جامعه لبنان می باشد. لبنان دارای تعدد مذاهب و دارای هفده فرقه دینی به رسمیت شناخته شده می باشد: یازده فرقه مسیحی (مارونی، ارتدوکس، کاتولیک، ارمنی‌های ارتدوکس، ارمنی‌های کاتولیک، پروتستان ها، سریانی‌های ارتدوکس، سریانی‌های کاتولیک، لاتین ها، کلدانی‌ها و نستوری ها)، پنج فرقه اسلامی (شیعیان، سنّیان، دروزیان، علویان و اسماعیلیان) و یک فرقه یهودی، که جزو کم اهمیت ترین | طایفه گرایی نشانگر ساختار جامعه لبنان می باشد. لبنان دارای تعدد مذاهب و دارای هفده فرقه دینی به رسمیت شناخته شده می باشد: یازده فرقه مسیحی (مارونی، ارتدوکس، کاتولیک، ارمنی‌های ارتدوکس، ارمنی‌های کاتولیک، پروتستان ها، سریانی‌های ارتدوکس، سریانی‌های کاتولیک، لاتین ها، کلدانی‌ها و نستوری ها)، پنج فرقه اسلامی (شیعیان، سنّیان، دروزیان، علویان و اسماعیلیان) و یک فرقه یهودی، که جزو کم اهمیت ترین فرقه‌هااست. <ref>اسداللهی،مسعود،از مقاومت تا پیروزی، تهران، مؤسسه مطالعات و تحقیقات اندیشه سازان نور، 1379، ص 193-192</ref>. | ||
مسلمانان و مسحیان دو گروه دینی بزرگ لبنان هستند که هر یک به ترتیب 60 و 40 درصد جمعیت این کشور را به خود اختصاص داده اند؛ البته این آمار متغیر است و درصد جمعیت مسلمانان تا 63 درصد نیز ذکر می‌گردد. مسئله قطعی در این میان این است که جمعیت مسلمانان از بدو استقلال لبنان تا به امروز، همواره رو به ازدیاد بوده و از شمار جمعیت مسیحی، به دلایل مختلف و از جمله مهاجرت، کاسته شده است. مسلمانان لبنان را شیعیان (دوازده امامی)، اهل سنت، دروزی ها، علویان و اسماعیلی ها تشکیل می‌دهند و کاتولیک های مارونی، ارتدوکس های یونانی، کاتولیک های یونانی، ارمنیان ارتدوکس، ارمنیان کاتولیک، کاتولیک های رومی، آشوری ها، پروتستان ها و قبطی ها جامعه مسیحیان را تشکیل می‌دهند. یهودیان اقلیت بسیار کوچکی هستند که اغلب در بیروت سکونت دارند.در لبنان چهار قومیت عمده که به صورت سهم آنها در جامعه ملی درنظرگرفته شده‌اند، قومیتهای مسیحی مارونی، دروزی، سنی و شیعه هستند. سهم قومیتها در کشور لبنان عبارتند از :مارونی 18درصد، سنی 24درصد، شیعه 27درصد و دروزی 6درصد.<ref>طاهری، بازتاب انقلاب اسلامی بر شیعیان لبنان اسلامی 1388 ص 118</ref>. | مسلمانان و مسحیان دو گروه دینی بزرگ لبنان هستند که هر یک به ترتیب 60 و 40 درصد جمعیت این کشور را به خود اختصاص داده اند؛ البته این آمار متغیر است و درصد جمعیت مسلمانان تا 63 درصد نیز ذکر می‌گردد. مسئله قطعی در این میان این است که جمعیت مسلمانان از بدو استقلال لبنان تا به امروز، همواره رو به ازدیاد بوده و از شمار جمعیت مسیحی، به دلایل مختلف و از جمله مهاجرت، کاسته شده است. مسلمانان لبنان را شیعیان (دوازده امامی)، اهل سنت، دروزی ها، علویان و اسماعیلی ها تشکیل می‌دهند و کاتولیک های مارونی، ارتدوکس های یونانی، کاتولیک های یونانی، ارمنیان ارتدوکس، ارمنیان کاتولیک، کاتولیک های رومی، آشوری ها، پروتستان ها و قبطی ها جامعه مسیحیان را تشکیل می‌دهند. یهودیان اقلیت بسیار کوچکی هستند که اغلب در بیروت سکونت دارند.در لبنان چهار قومیت عمده که به صورت سهم آنها در جامعه ملی درنظرگرفته شده‌اند، قومیتهای مسیحی مارونی، دروزی، سنی و شیعه هستند. سهم قومیتها در کشور لبنان عبارتند از :مارونی 18درصد، سنی 24درصد، شیعه 27درصد و دروزی 6درصد.<ref>طاهری، بازتاب انقلاب اسلامی بر شیعیان لبنان اسلامی 1388 ص 118</ref>. | ||
| خط ۱٬۶۸۳: | خط ۱٬۶۸۳: | ||
شیخ سالم سه پسرش «داعی الإسلام»، «راضی» و «ابوبکر» را برای فراگیری علوم دینی به دانشگاه اسلامی مدینه منوره فرستاد. آنان در حالی که به شدت تحت تأثیر رویکرد سلفی دانشگاه های عربستان در آن زمان قرار گرفته بودند، از این دانشگاه فارغ التحصیل شدند. وقتی شیخ الشهال پا به سن گذاشت و تبلیغ دین را کنار گذاشت، سرکردگی جنبش سلفی به داعی الإسلام پسر بزرگش واگذار شد. وی مرحله دوم فعالیت سلفی را اجرا کرد و ترکیبی از فعالیت دینی ـ سیاسی را در دستورکار قرار داد. او در دهه هفتاد قرن گذشته «هسته های ارتش اسلامی» را بنیان نهاد که در واقع تشکیلاتی مسلحانه برای دفاع اعتقادی و اجتماعی از اهل سنت در برابر کسانی شناخته می شد که به منافع مسلمانان دست درازی کرده بودند؛ مانند: مسیحیان، نصیریان (علویان) ارتش سوریه یا حتی حزب کمونیست. در آن زمان «احباش/حبشی ها» و شیعه خطری جدی به شمار نمی آمدند. | شیخ سالم سه پسرش «داعی الإسلام»، «راضی» و «ابوبکر» را برای فراگیری علوم دینی به دانشگاه اسلامی مدینه منوره فرستاد. آنان در حالی که به شدت تحت تأثیر رویکرد سلفی دانشگاه های عربستان در آن زمان قرار گرفته بودند، از این دانشگاه فارغ التحصیل شدند. وقتی شیخ الشهال پا به سن گذاشت و تبلیغ دین را کنار گذاشت، سرکردگی جنبش سلفی به داعی الإسلام پسر بزرگش واگذار شد. وی مرحله دوم فعالیت سلفی را اجرا کرد و ترکیبی از فعالیت دینی ـ سیاسی را در دستورکار قرار داد. او در دهه هفتاد قرن گذشته «هسته های ارتش اسلامی» را بنیان نهاد که در واقع تشکیلاتی مسلحانه برای دفاع اعتقادی و اجتماعی از اهل سنت در برابر کسانی شناخته می شد که به منافع مسلمانان دست درازی کرده بودند؛ مانند: مسیحیان، نصیریان (علویان) ارتش سوریه یا حتی حزب کمونیست. در آن زمان «احباش/حبشی ها» و شیعه خطری جدی به شمار نمی آمدند. | ||
ارتش اسلامی در جریان جنگ داخلی ایجاد شد؛ زمانی که تمام | ارتش اسلامی در جریان جنگ داخلی ایجاد شد؛ زمانی که تمام فرقه‌ها و قدرت های لبنان، شبه نظامیانی در اختیار داشتند. نقش این ارتش فقط به مبارزه محدود نمی شد؛ بلکه سازمانی نظامی بود که به فعالیت دینی، تربیتی و سیاسی می پرداخت. این نهاد در «طرابلس» فعالیت نظامی‌داشت، تا این که مسئولان آن، پس از پایان جنگ داخلی یعنی در سال 1985 این ارتش را منحل کردند. در این زمان نشانه های توافق نامه های داخلی بروز کرد و با توافق نامه طائف، جنگ پایان یافت. | ||
در اوایل دهه هشتاد میلادی، نقش جریان سلفی در لبنان پررنگ تر شد و با استفاده از گسترش جنبش «توحید اسلامی»، به تدریج دایره نفوذ خود را افزایش داد. این جنبش به رهبری سرکرده فقید «شیخ سعید شعبان» از حضور نظامی و سیاسی خود به عنوان سرپوش برای گسترش فعالیت سلفی هایی استفاده کرد که رابطه نزدیکی با شعبان داشتند؛ به ویژه «داعی الإسلام الشهال». میان این دو نفر روابط گرمی حکم فرما بود؛ ولی برنامه هر کدام با دیگری کاملا تفاوت داشت. حتی میان الشهال و برخی از سرکردگان درجه دوم جنبش شعبان کشمکش های شدیدی وجود داشت. | در اوایل دهه هشتاد میلادی، نقش جریان سلفی در لبنان پررنگ تر شد و با استفاده از گسترش جنبش «توحید اسلامی»، به تدریج دایره نفوذ خود را افزایش داد. این جنبش به رهبری سرکرده فقید «شیخ سعید شعبان» از حضور نظامی و سیاسی خود به عنوان سرپوش برای گسترش فعالیت سلفی هایی استفاده کرد که رابطه نزدیکی با شعبان داشتند؛ به ویژه «داعی الإسلام الشهال». میان این دو نفر روابط گرمی حکم فرما بود؛ ولی برنامه هر کدام با دیگری کاملا تفاوت داشت. حتی میان الشهال و برخی از سرکردگان درجه دوم جنبش شعبان کشمکش های شدیدی وجود داشت. | ||
| خط ۱٬۷۷۷: | خط ۱٬۷۷۷: | ||
لبنان دارای تعدد مذاهب و دارای هفده فرقه دینی به رسمیت شناخته شده می باشد: یازده فرقه مسیحی (مارونی، ارتدوکس، کاتولیک، ارمنی‌های ارتدوکس، ارمنی‌های کاتولیک، پروتستان ها، سریانی‌های ارتدوکس، سریانی‌های کاتولیک، لاتین ها، کلدانی‌ها و نستوری ها)، پنج فرقه اسلامی (شیعیان، سنیان، دروزیان، علویان و اسماعیلیان) و یک فرقه یهودی. | لبنان دارای تعدد مذاهب و دارای هفده فرقه دینی به رسمیت شناخته شده می باشد: یازده فرقه مسیحی (مارونی، ارتدوکس، کاتولیک، ارمنی‌های ارتدوکس، ارمنی‌های کاتولیک، پروتستان ها، سریانی‌های ارتدوکس، سریانی‌های کاتولیک، لاتین ها، کلدانی‌ها و نستوری ها)، پنج فرقه اسلامی (شیعیان، سنیان، دروزیان، علویان و اسماعیلیان) و یک فرقه یهودی. | ||
حکومت در لبنان، جمهوری (از نوع دموکراتیک پارلمانی) است و تنوع مذاهب و طوائف در لبنان، در طول تاریخ مسبب بروز جنگ‌ها و درگیری‌های متعددی بوده که جنگ‌های داخلی 1975 تا 1990 مهم‌ترین و طولانی‌ترین جنگ داخلی در این کشور محسوب می‌گردد. این تنوع فرهنگی و ناآرامی‌های ناشی از آن باعث شد تا نظام سیاسی منحصر بفردی در این کشور در قالب دموکراسی توافقی شکل بگیرد. | حکومت در لبنان، جمهوری (از نوع دموکراتیک پارلمانی) است و تنوع مذاهب و طوائف در لبنان، در طول تاریخ مسبب بروز جنگ‌ها و درگیری‌های متعددی بوده که جنگ‌های داخلی 1975 تا 1990 مهم‌ترین و طولانی‌ترین جنگ داخلی در این کشور محسوب می‌گردد. این تنوع فرهنگی و ناآرامی‌های ناشی از آن باعث شد تا نظام سیاسی منحصر بفردی در این کشور در قالب دموکراسی توافقی شکل بگیرد. | ||
هیچ اطلاعات دموگرافیکی دقیقی در مورد | هیچ اطلاعات دموگرافیکی دقیقی در مورد فرقه‌های مذهبی مختلف در لبنان وجود ندارد، زیرا این کشور از سال 1932 تاکنون هیچ سرشماری رسمی نداشته است. در آن زمان، مسیحیان تقریباً بیش از نیمی از جمعیت این کشور را تشکیل می دادند، گرچه برخی تحلیل گران آمار سال 1932 را نیز دقیق نمی‌دانند. | ||
برآوردهای اخیر نشان می دهد که مسیحیان، حدود 34 درصد از جمعیت لبنان را تشکیل می‌دهند، مسیحیان مارونی، وابسته به کلیسای کاتولیک رومی هستند که بزرگترین و قدرتمند ترین نیروی سیاسی مسیحی لبنان هستند. دومین گروه بزرگ مسیحی لبنان ارتدوکس یونانی هستند و جمعیت کمی از | برآوردهای اخیر نشان می دهد که مسیحیان، حدود 34 درصد از جمعیت لبنان را تشکیل می‌دهند، مسیحیان مارونی، وابسته به کلیسای کاتولیک رومی هستند که بزرگترین و قدرتمند ترین نیروی سیاسی مسیحی لبنان هستند. دومین گروه بزرگ مسیحی لبنان ارتدوکس یونانی هستند و جمعیت کمی از فرقه‌های دیگر، از جمله ارتدوکس ارمنی، کاتولیک یونانی، کاتولیک ارمنی، ارتدوکس سریانی، کاتولیک سریانی و پروتستان در لبنان وجود دارد. مسئله سرشماری در لبنان به از لحاظ سیاسی مسئله ساز شده است؛ چراکه موقعیت های کلیدی در این کشور بر اساس مذهب توزیع شده است و تغییر در تناسب جمعیتی می تواند ساختار این فرمول را تغییر دهد. | ||
براساس قانون اساسی لبنان، که مبتنی بر یک توافق تقسیم قدرت است، رئیس جمهور باید یک مسیحی مارونی باشد، در حالی که نخستوزیر باید یک مسلمان سنی و رئیس مجلس یک شیعه مسلمان باشد. | براساس قانون اساسی لبنان، که مبتنی بر یک توافق تقسیم قدرت است، رئیس جمهور باید یک مسیحی مارونی باشد، در حالی که نخستوزیر باید یک مسلمان سنی و رئیس مجلس یک شیعه مسلمان باشد. | ||
پیش از جنگ داخلی که از سال 1975 تا 1990 ادامه داشت، مسیحیان شش موقعیت رهبری در دولت را نسبت به هر پنج نفر موقعیت برای مسلمانان در اختیار داشتند. طبق توافق طائف که به این جنگ پایان داد، این فرمول به نسبت 50-50 تنظیم شد و قدرت رئیس جمهور مارونی کاهش یافت. | پیش از جنگ داخلی که از سال 1975 تا 1990 ادامه داشت، مسیحیان شش موقعیت رهبری در دولت را نسبت به هر پنج نفر موقعیت برای مسلمانان در اختیار داشتند. طبق توافق طائف که به این جنگ پایان داد، این فرمول به نسبت 50-50 تنظیم شد و قدرت رئیس جمهور مارونی کاهش یافت. | ||
| خط ۱٬۷۹۶: | خط ۱٬۷۹۶: | ||
همچنین از طرف برخی از احزاب مسیحی خاص برای تغییر قانون انتخابات لبنان فشار وارد شده است به طوری که شهروندان فقط به نامزدان مذهب خود رأی دهند، در مقایسه با سیستم فعلی، که در آن موقعیت های خاصی برای برخی از مذاهب خاص محفوظ است، اما نامزدها توسط اعضای همه ادیان انتخاب می شوند. | همچنین از طرف برخی از احزاب مسیحی خاص برای تغییر قانون انتخابات لبنان فشار وارد شده است به طوری که شهروندان فقط به نامزدان مذهب خود رأی دهند، در مقایسه با سیستم فعلی، که در آن موقعیت های خاصی برای برخی از مذاهب خاص محفوظ است، اما نامزدها توسط اعضای همه ادیان انتخاب می شوند. | ||
با این وجود، روابط بین مسیحیان و مسلمانان در لبنان از بسیاری از لحاظ بهتر از هر جای دیگری در خاورمیانه است. به عنوان مثال، یک نظرسنجی توسط مؤسسه پیو در سال 2013 در مورد مسلمانان در سراسر جهان نشان داد در حالی که 50 درصد از مسلمانان مورد مطالعه در مصر نگاه مسیحیان نسبت به مسلمانان را عموماً خصمانه توصیف کردند، تنها 27 درصد از مسلمانان مورد مطالعه در لبنان این احساسات را به اشتراک گذاشتند. در عین حال، 35 درصد مسلمانان مصری اظهار داشتند که نگاه مسلمانان نسبت به مسیحیان خصمانه است، در حالی که 27 درصد از مسلمانان لبنانی با این موضوع موافقت کردند. | با این وجود، روابط بین مسیحیان و مسلمانان در لبنان از بسیاری از لحاظ بهتر از هر جای دیگری در خاورمیانه است. به عنوان مثال، یک نظرسنجی توسط مؤسسه پیو در سال 2013 در مورد مسلمانان در سراسر جهان نشان داد در حالی که 50 درصد از مسلمانان مورد مطالعه در مصر نگاه مسیحیان نسبت به مسلمانان را عموماً خصمانه توصیف کردند، تنها 27 درصد از مسلمانان مورد مطالعه در لبنان این احساسات را به اشتراک گذاشتند. در عین حال، 35 درصد مسلمانان مصری اظهار داشتند که نگاه مسلمانان نسبت به مسیحیان خصمانه است، در حالی که 27 درصد از مسلمانان لبنانی با این موضوع موافقت کردند. | ||
در عین حال، جنگ در سوریه نیز هم پیوندی میان | در عین حال، جنگ در سوریه نیز هم پیوندی میان فرقه‌های خارج از عرصه سیاسی را متحول کرده است. در برخی مناطق در نزدیکی مرز سوریه، جایی که شهرهای مسیحی هدف تهاجمات دولت اسلامی (داعش) بوده‌اند، مسیحیان با حزب الله، گروهی از شیعیان حمایت شده توسط ایران، همکاری کرده اند تا جوخه های محافظت را تشکیل دهند. | ||
مسیحیان این کشور حزب‌الله را حامی خود در برابر گروه تروریستی داعش می‌دانند. از آغاز تحرکات داعش در مناطق مرزی شرق لبنان، شمار زیادی از ساکنان مسیحی این کشور از جمله شهر «رأس بعلبک» سلاح به دست گرفته و وارد نبرد با این گروه تروریستی شده‌اند. حزب‌الله لبنان و شبه نظامیان مسیحی در یک جبهه به مبارزه با تروریست‌ها می‌پردازند[http://peace-ipsc.org/fa/%D9%88%D8%B6%D8%B9%DB%8C%D8%AA-%D9%85%D8%B3%DB%8C%D8%AD%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D9%84%D8%A8%D9%86%D8%A7%D9%86-%D8%B4%D9%82%D8%A7%DB%8C%D9%82-%D8%AD%DB%8C%D8%AF%D8%B1%DB%8C/ (برای مطالعه بیشتر به سایت مرکز بین المللی صلح مراجعه کنید)]. | مسیحیان این کشور حزب‌الله را حامی خود در برابر گروه تروریستی داعش می‌دانند. از آغاز تحرکات داعش در مناطق مرزی شرق لبنان، شمار زیادی از ساکنان مسیحی این کشور از جمله شهر «رأس بعلبک» سلاح به دست گرفته و وارد نبرد با این گروه تروریستی شده‌اند. حزب‌الله لبنان و شبه نظامیان مسیحی در یک جبهه به مبارزه با تروریست‌ها می‌پردازند[http://peace-ipsc.org/fa/%D9%88%D8%B6%D8%B9%DB%8C%D8%AA-%D9%85%D8%B3%DB%8C%D8%AD%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D9%84%D8%A8%D9%86%D8%A7%D9%86-%D8%B4%D9%82%D8%A7%DB%8C%D9%82-%D8%AD%DB%8C%D8%AF%D8%B1%DB%8C/ (برای مطالعه بیشتر به سایت مرکز بین المللی صلح مراجعه کنید)]. | ||
| خط ۲٬۰۹۳: | خط ۲٬۰۹۳: | ||
سرزمینی که امروزه به نام «فلسطین » و جنوب لبنان شهرت دارد در حقیقت بستر جغرافیایی تلاشهای عقیدتی و فرهنگی پیامبرانی چون حضرت عیسی علیه السلام، حضرت موسی علیه السلام، حضرت داود علیه السلام، و حضرت سلیمان علیه السلام، و حضرت یحیی علیه السلام است . بسیاری از فرستادگان الهی در این ناحیه برای اعتلای آیین آسمانی خود رنج ها و محنت هایی را به جان خریدند و برخی دیگر در این مسیر به فیض شهادت نائل آمدند، همه ادیان الهی بر این نواحی به دیده احترام و قداست می نگرند . لبنان کشوری است که همواره در طول تاریخ عرصه مبارزه حق جویان با اهل باطل بوده و مردمانش برای به دست آوردن آزادی های معنوی و رهایی از اسارت های ستمگران از هیچ فداکاری سرباز نزده اند و استقامت، مقاومت و جانبازی را بر حقارت و ذلت و تسلیم شدن در برابر زورگویان و مهاجمان یاغی ترجیح داده اند . | سرزمینی که امروزه به نام «فلسطین » و جنوب لبنان شهرت دارد در حقیقت بستر جغرافیایی تلاشهای عقیدتی و فرهنگی پیامبرانی چون حضرت عیسی علیه السلام، حضرت موسی علیه السلام، حضرت داود علیه السلام، و حضرت سلیمان علیه السلام، و حضرت یحیی علیه السلام است . بسیاری از فرستادگان الهی در این ناحیه برای اعتلای آیین آسمانی خود رنج ها و محنت هایی را به جان خریدند و برخی دیگر در این مسیر به فیض شهادت نائل آمدند، همه ادیان الهی بر این نواحی به دیده احترام و قداست می نگرند . لبنان کشوری است که همواره در طول تاریخ عرصه مبارزه حق جویان با اهل باطل بوده و مردمانش برای به دست آوردن آزادی های معنوی و رهایی از اسارت های ستمگران از هیچ فداکاری سرباز نزده اند و استقامت، مقاومت و جانبازی را بر حقارت و ذلت و تسلیم شدن در برابر زورگویان و مهاجمان یاغی ترجیح داده اند . | ||
لبنان در منطقه خاورمیانه کشور پیچیده ای است و اقوام، طوایف و گرایش های دینی گوناگونی را در دل خود جای داده است، و با وجود آن که در زمره واحدهای مستقل سیاسی جهان عرب به شمار می‌آید، ولی تنوع زبانی در آن به وفور مشاهده می‌گردد . در واقع لبنان جزیره کوچکی است از پدیده های ناموزون، ناهماهنگی ها و ناهمگونی ها، هم می توان فرزانگی، فضیلت و خصال عالی انسانی را در آن دید و هم می توان نمودهایی از رذالت، جنایت، گمراهی، انحراف، و دنائت را نظاره گر بود . اما با همه این دگرگونی ها و با وجود طرز فکرهای احیانا متعارض و واکنش هایی که اقوام و | لبنان در منطقه خاورمیانه کشور پیچیده ای است و اقوام، طوایف و گرایش های دینی گوناگونی را در دل خود جای داده است، و با وجود آن که در زمره واحدهای مستقل سیاسی جهان عرب به شمار می‌آید، ولی تنوع زبانی در آن به وفور مشاهده می‌گردد . در واقع لبنان جزیره کوچکی است از پدیده های ناموزون، ناهماهنگی ها و ناهمگونی ها، هم می توان فرزانگی، فضیلت و خصال عالی انسانی را در آن دید و هم می توان نمودهایی از رذالت، جنایت، گمراهی، انحراف، و دنائت را نظاره گر بود . اما با همه این دگرگونی ها و با وجود طرز فکرهای احیانا متعارض و واکنش هایی که اقوام و فرقه‌ها را در مقابل هم قرار می دهد هویت مستقل و متمایز از دیگر ملیت ها و کشورها را دارد و برای دست یافتن به این منظور تلخکامی ها و مرارتهای زیادی را تحمل کرده است . | ||
«اریک رولو» همکار روزنامه «لوموند» فرانسه و یکی از بهترین کارشناسان خاورمیانه روزی به «تیری دژاردن » نویسنده فرانسوی و کارشناس جهان عرب گفته بود، در طی ده سال تلاش مطبوعاتی بارها درباره کشورهای عرب مقاله نوشته ام اما موفق نشده ام هرگز حتی یک سطر درباره لبنان بنویسم، به تحقیق درک و تحلیل مسایل این قلمرو از همه کشورهای خاورمیانه دشوارتر و پیچیده تر است . در کنفرانس سران عرب که در دسامبر سال 1969م در رباط مراکش برگزار شد، همه اعراب، درباره ملت عرب، جبهه متحد عرب و تثبیت هویت عربی سخن گفتند، اما هیات نمایندگی لبنان به ویژه با بی علاقگی بسیار به زبان فرانسه سخن می‌گفت! . در لبنان همه چیز یافت می شود: معلوم و نامعلوم، بهترین و بدترین، فقیر و غنی، مسیحی و مسلمان، شیعه و سنی، انعطاف پذیر و بی انعطاف، مهمان نواز و بی قید، اهل جمود و تحجر، روشنفکر و متفکر دارای ذهن پویا و فعال . با این همه، لبنان کشور دلربایی است و از جاذبه های مذهبی و فرهنگی و جغرافیایی آن نمی‌توان صرف نظر کردد<ref>ژاردن،تیری،صد میلیون عرب، ترجمه حسین مهری، ص 173</ref>. | «اریک رولو» همکار روزنامه «لوموند» فرانسه و یکی از بهترین کارشناسان خاورمیانه روزی به «تیری دژاردن » نویسنده فرانسوی و کارشناس جهان عرب گفته بود، در طی ده سال تلاش مطبوعاتی بارها درباره کشورهای عرب مقاله نوشته ام اما موفق نشده ام هرگز حتی یک سطر درباره لبنان بنویسم، به تحقیق درک و تحلیل مسایل این قلمرو از همه کشورهای خاورمیانه دشوارتر و پیچیده تر است . در کنفرانس سران عرب که در دسامبر سال 1969م در رباط مراکش برگزار شد، همه اعراب، درباره ملت عرب، جبهه متحد عرب و تثبیت هویت عربی سخن گفتند، اما هیات نمایندگی لبنان به ویژه با بی علاقگی بسیار به زبان فرانسه سخن می‌گفت! . در لبنان همه چیز یافت می شود: معلوم و نامعلوم، بهترین و بدترین، فقیر و غنی، مسیحی و مسلمان، شیعه و سنی، انعطاف پذیر و بی انعطاف، مهمان نواز و بی قید، اهل جمود و تحجر، روشنفکر و متفکر دارای ذهن پویا و فعال . با این همه، لبنان کشور دلربایی است و از جاذبه های مذهبی و فرهنگی و جغرافیایی آن نمی‌توان صرف نظر کردد<ref>ژاردن،تیری،صد میلیون عرب، ترجمه حسین مهری، ص 173</ref>. | ||