کمونیسم: تفاوت میان نسخه‌ها

۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۷ مارس ۲۰۲۲
جز
جایگزینی متن - 'بزرگ تر' به 'بزرگ‌تر'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'بزرگ تر' به 'بزرگ‌تر')
خط ۸: خط ۸:
مارکس برای تعریف فاصله و اختلاف خویش با سوسیالیسم غیر کارگری قرن نوزدهم عنوانی را که جنبش سوسیالیستی کارگری بخود داده بود، یعنی کمونیسم برگزیدند. خود ماركس هم گفته است كه فلسفه، تفسیر جهان نیست، تغییر جهان است؛ یعنی فلسفه تا آن جا كه در مقام این است كه ببیند جهان چگونه است و چگونه نیست، ارزشی ندارد؛ فلسفه آن میزان ارزش دارد كه وسیله ای برای تغییر و تحول جهان باشد.
مارکس برای تعریف فاصله و اختلاف خویش با سوسیالیسم غیر کارگری قرن نوزدهم عنوانی را که جنبش سوسیالیستی کارگری بخود داده بود، یعنی کمونیسم برگزیدند. خود ماركس هم گفته است كه فلسفه، تفسیر جهان نیست، تغییر جهان است؛ یعنی فلسفه تا آن جا كه در مقام این است كه ببیند جهان چگونه است و چگونه نیست، ارزشی ندارد؛ فلسفه آن میزان ارزش دارد كه وسیله ای برای تغییر و تحول جهان باشد.


یک حزب کمونیست یک حزب سیاسی است که از راه موقعیت سیاسی که به دست می آورد خود را ملزم به اجرای اصول اقتصادی و اجتماعی کمونیسم می داند. این نام نخستین بار در عنوان مقالهٔ مانیفست حزب کمونیست از طرف کارل مارکس و فریدریش انگلس به دست آمد. اکنون ، حزب کمونیست کشور [[چین]] بزرگ ترین حزب سیاسی در جهان است.
یک حزب کمونیست یک حزب سیاسی است که از راه موقعیت سیاسی که به دست می آورد خود را ملزم به اجرای اصول اقتصادی و اجتماعی کمونیسم می داند. این نام نخستین بار در عنوان مقالهٔ مانیفست حزب کمونیست از طرف کارل مارکس و فریدریش انگلس به دست آمد. اکنون ، حزب کمونیست کشور [[چین]] بزرگ‌ترین حزب سیاسی در جهان است.


=نقد و بررسی کمونیسم=
=نقد و بررسی کمونیسم=
خط ۱۷: خط ۱۷:
سوسیالیسم در واقع دوران گذاری از سرمایه داری به کمونیسم است. از شاخه های کمونیسم می توان به کمونیسم اسلامی( حزب توده ایران)، کمونیست [[مسیحی]]( فیدل کاسترو در کوبا) یا کمونیسم [[عربی]]( صدام حسین) اشاره کرد. در برخی کشورها مانند شوروی، چین و کوبا، احزاب کمونیست موفق شدند قدرت دولتی را از طریق انقلاب و جنگ چریکی به دست بیاوردند.
سوسیالیسم در واقع دوران گذاری از سرمایه داری به کمونیسم است. از شاخه های کمونیسم می توان به کمونیسم اسلامی( حزب توده ایران)، کمونیست [[مسیحی]]( فیدل کاسترو در کوبا) یا کمونیسم [[عربی]]( صدام حسین) اشاره کرد. در برخی کشورها مانند شوروی، چین و کوبا، احزاب کمونیست موفق شدند قدرت دولتی را از طریق انقلاب و جنگ چریکی به دست بیاوردند.


کمونیسم یک ساختار اجتماعی- اقتصادی است که تاسیس یک جامعهٔ بدون طبقه، بدون دولت( هیئت حاکمه) بر اساس مالکیت اشتراکی بر ابزار تولید را ترویج می کند. معمولاً کمونیسم بعنوان شاخه ای از جنبشی بزرگ تر به نام سوسیالیسم مطرح می شود که خط مشی جنبش های سیاسی و روشن فکری گوناگونی‏ است که خاستگاه خود را به آثار مارکس بر می گردانند. مخالفان می گویند که کمونیسم یک ایدئولوژی است در حالی که مروجان کاملاً برعکس می گویند که تنها نظام سیاسیِ بدون ایدئولوژی است، چرا‌که نتیجه منطقی ماتریالیسم تاریخی و انقلاب پرولتاریا است. عدالت مکتب کمونیسم و مارکسیسم، نقطه مقابل آزادی، ایمان و حق است.
کمونیسم یک ساختار اجتماعی- اقتصادی است که تاسیس یک جامعهٔ بدون طبقه، بدون دولت( هیئت حاکمه) بر اساس مالکیت اشتراکی بر ابزار تولید را ترویج می کند. معمولاً کمونیسم بعنوان شاخه ای از جنبشی بزرگ‌تر به نام سوسیالیسم مطرح می شود که خط مشی جنبش های سیاسی و روشن فکری گوناگونی‏ است که خاستگاه خود را به آثار مارکس بر می گردانند. مخالفان می گویند که کمونیسم یک ایدئولوژی است در حالی که مروجان کاملاً برعکس می گویند که تنها نظام سیاسیِ بدون ایدئولوژی است، چرا‌که نتیجه منطقی ماتریالیسم تاریخی و انقلاب پرولتاریا است. عدالت مکتب کمونیسم و مارکسیسم، نقطه مقابل آزادی، ایمان و حق است.


=اصول مکتب مارکسیسم=
=اصول مکتب مارکسیسم=
Writers، confirmed، مدیران
۸۵٬۸۳۹

ویرایش