پرش به محتوا

مبارکه عواینیه براهمی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۳: خط ۲۳:


=ولادت=
=ولادت=
مباركة عواينية براهمي زوجة الشهيد محمد براهمي، ولدت في 8 جويلية 1967 بمعتمدية سيدي علي بن عون التابعة لولاية سيدي بوزيد، والدها الحاج سماتي بن محمد أحد قيادات المقاومة المسلحة ضد الاستعمار الفرنسي بالجهة،
 
مباركة عواينية براهمي ، همسر شهید محمد براهمی ، در 8 ژوئیه 1967 در بخش سیدی علی بن عون در ایالت سیدی بوزید متولد شد. پدرش حاج صماتی بن محمد ، یکی از رهبران مقاومت مسلحانه در برابر استعمار فرانسه در منطقه است.


=تحصیلات=
=تحصیلات=
تعمل مدرسة تعليم ابتدائي منذ سنتين. زاولت تعليمها الابتدائي بالمدرسة الابتدائية بقرية سيدي علي بن عون ثم انتقلت إلى المعهد الثانوي المختلط بسيدي بوزيد حيث تم رفتها نهائيا على خلفية انخراطها في الحراك التلمذي في بداية الثمانينيات (1982) على خلفيّة مشاركتها في التحركات التلمذيّة احتجاجا على اجتياح بيروت من طرف القوات الصهيونيّة فانتقلت إلى المعهد الثانوي بسليمان- نابل ثم عادت بعد نجاحها إلى قرية بن عون لتنخرط مجددا في الحراك التلمذي وتتعرض للهرسلة والمضايقات الأمنيّة، ومن ذلك أنه تم إيقافها وتعنيفها في 1986 من قبل أعوان الأمن بمنطقة سيدي بوزيد اثر خروجها في مسيرات منددة بالعدوان الأطلسي على ليبيا. تحصلت على شهادة الباكالوريا سنة 1988 بسيدي علي بن عون ثم انتقلت للدراسة بكلية الحقوق و العلوم السياسية بتونس حيث نشطت في الحركة الطلابية مع الفصيل القومي “الطلبة العرب الوحدويون التقدميون” حيث تعرفت على الشهيد الحاج محمد براهمي الذي كان أحد قيادات التيار القومي التقدمي وتزوجت به في 30 جويلية 1989.
 
وی تحصیلات ابتدایی خود را در دبستان در روستای سیدی علی بن عون انجام داد ، سپس به موسسه متوسطه مختلط در سیدی بوزید منتقل شد. به دلیل درگیری در جنبش دانشجویی در ابتدای دهه هشتاد (1982) به دلیل شرکت در جنبش دانشجویی در اعتراض به حمله نیروهای صهیونیستی به بیروت ، حذف شد. سپس به آموزشگاه ثانویه در سلیمان - نبل نقل مکان کرد و پس از موفقیت، به روستای ابن عون بازگشت . وی مدرک لیسانس خود را در سال 1988 در سیدی علی بن عون به دست آورد ، سپس برای تحصیل در دانشکده حقوق و علوم سیاسی به شهر تونس رفت.


=فعالیت های سیاسی=
=فعالیت های سیاسی=
اثر الهجمة النوفمبرية الشرسة التي تعرضت لها الجامعة التونسيّة سنة 1990 انقطعت عن الدراسة مثل المئات من المناضلين بعد أن اشتد الخناق على الحركة الطلابيّة ومحاصرة كل نفس تقدمي. ثم سافرت مع زوجها الشهيد محمد براهمي إلى العربية السعوديّة واستقرت هناك لـ10 سنوات. اثر العودة إلى تونس ومع بداية الألفية الثانية وعودة الحراك السياسي في تونس كانت من ضمن المساهمات في احتضان النقاشات السياسية القومية التي قادها الشهيد محمد براهمي والتي مهدت لتأسيس حركة الوحدويين الناصريين سنة 2005. وقد احتضن منزلها بحي الغزالة أولى الاجتماعات التحضيريّة لعشرات من المناضلين النقابيين والطلبة خلال الاحتجاجات ضد العدوان على العراق سنة 2003 وخاصة أثناء قمة المعلومات سنة 2005 التي انتهت بتأسيس حركة الوحدويين الناصريين في مارس 2005 والتي كانت عضوا فيها حتى انتفاضة 17 ديسمبر 2010، أين كانت في مقدمة الصفوف خلال المظاهرات التي شهدتها تونس دفاعا عن القضية الفلسطينية أو احتجاجا على العدوان على العراق والمطالبة بالحريات العامة والمنددة بالاستبداد والفساد. بعد انطلاقة انتفاضة 17 ديسمبر 2010 ساهمت مباركة عواينية براهمي في التنسيق بين مناضلي الوحدويين الناصريين في الجهات وخاصة معتمديات سيدي بوزيد لتجذير الثورة وتحويلها من احتجاج جهوي إل ثورة وطنية ومثلت خير سند للشهيد محمد براهمي ولمناضلي سيدي بوزيد حيث احتضنت في منزلها بحي الغزالة العديد من الجرحى والمصابين والمطاردين بعيدا عن أعين البوليس السياسي. ساهمت في تأسيس حركة الشعب الأولى اثر الثورة في 2011 مع العديد من الإخوة والأخوات القوميين والقوميات وأسست جمعية النهوض بالمرأة العربية وتحملت مسؤولية رئاستها، وشاركت في اعتصامي القصبة 1 و2 وعملت على تأطير العديد من التحركات الاحتجاجيّة. وهي أيضا إحدى المؤسسات للتيار الشعبي في 7 جويلية والمدافعات عن خيار الالتحاق بالجبهة الشعبيّة باعتباره خيارا وطنيا استراتيجيا لاستكمال أهداف الثورة والتصدي لحالة التغوّل التي فرضتها أحزاب الترويكا، وتم تكريمها يوم 16 مارس 2014 من طرف مناضلي التيار الشعبي خلال انعقاد لجنته المركزيّة باختيارها بالإجماع لتكون رئيسة شرفيّة للحزب.<ref>http://zoomtunisia.net/article/10/7527.html</ref>
پس از بازگشت به روستای ابن عون  به دلیل پیوستن مجدد به جنبش دانشجویی ، با محدودیت ها و آزارهای امنیتی مواجه شد. بار دیگر در سال 1986  به دلیل شرکت در راهپیمایی اعتراضی به نادیده گرفتن تجاوزات ناتو به لیبی توسط نیروهای امنیتی در منطقه سیدی بوزید بازداشت و مورد شکنجه قرار گرفت. وی پس از عزیمت به شهر تونس در جنبش دانشجویی با جناح ملی گرای "دانشجویان مترقی اتحادیه عرب" فعالیت خود را ادامه داد و در آنجا با شهید حاج محمد براهمی که از رهبران جنبش ملی مترقی بود آشنا شد و در تاریخ 30 ژوئیه 1989 با او ازدواج کرد.
در پی حمله شدید نوامبر به دانشگاه تونس در سال 1990 ، مانند صدها نفر از معترضین دیگر، پس از تشدید خفقان علیه جنبش دانشجویی و زندانی شدن هر روح ترقی خواه، تحصیلات او متوقف شد. سپس به همراه همسر شهیدش محمد براهمی به عربستان سعودی سفر كرد و به مدت 10 سال در آنجا اقامت گزید.
بازگشت به تونس و آغاز هزاره دوم و بازگشت جنبش سیاسی در تونس از جمله مشارکت هایی بود که در پذیرفتن مباحث سیاسی ملی به رهبری شهید محمد براهمی انجام شد و این امر زمینه را برای تأسیس جنبش اتحادیه ناصری در سال 2005 فراهم آورد.
خانه وی در محله غزالا میزبان اولین جلسات مقدماتی دهها مبارز اتحادیه و دانشجویان در جریان اعتراضات به تجاوز به عراق در سال 2003 ، به ویژه در جریان نشست اطلاعاتی سال 2005 بود که به تأسیس جنبش اتحادیه ناصری در مارس 2005 منجر شد، که وی تا زمان قیام 17 دسامبر 2010 در آن عضو بود.
او همیشه در صف اول تظاهرات و اعتراضات بود مانند: تظاهرات تونس در دفاع از آرمان فلسطین و یا در اعتراض به تجاوز به عراق و مطالبه آزادی های عمومی و نکوهش استبداد و فساد.
پس از آغاز قیام 17 دسامبر 2010 ، مباركة عواينية براهمي به هماهنگی بین گروه های مبارز پراکنده در مناطق مختلف، به ویژه گروه های منطقه سیدی بوزید ، برای ریشه یابی انقلاب و تبدیل آن از یک اعتراض منطقه ای به یک انقلاب ملی کمک کرد. هنگامی که در خانه اش در محله غزالا بسیاری از مجروحان و مبارزان تحت تعقیب را دور از چشم پلیس و نیروهای امنیتی با آغوش باز پذیرفت و پناه داد او بهترین تکیه گاه برای شهید محمد براهمی و شبه نظامیان سیدی بوزید بود،
وی در تأسیس اولین جنبش مردمی پس از انقلاب در سال 2011 ، به همراه بسیاری از زنان و مردان ملی گرا و شرکت کرد و انجمن پیشرفت زنان عرب را تأسیس کرد و مسئولیت رهبری آن را بر عهده گرفت.
او در تحصن های قصبه 1 و 2 شرکت کرد و در زمینه تنظیم بسیاری از جنبش های اعتراضی فعالیت نمود.
او یکی از بنیان گذاران نهادهای جنبش مردمی در 7 ژوئیه است و و نیز از مدافعان پیوستن به جبهه خلق ، به عنوان یک انتخاب ملی استراتژیک برای تکمیل اهداف انقلاب و مدیریت سرگردانی احزاب متفرقه.
وی در تاریخ 16 مارس 2014 توسط فعالین جنبش مردمی در طی کمیته مرکزی آن با انتخاب یکپارچه او به عنوان رئیس افتخاری حزب مورد تقدیر قرار گرفت. <ref>http://zoomtunisia.net/article/10/7527.html</ref>
<references />
<references />


=پانویس=
=پانویس=