۸۷٬۸۸۶
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نشان دهنده' به 'نشاندهنده') |
جز (جایگزینی متن - 'عبارت اند' به 'عبارتاند') |
||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
[[هیئت کبار العلما]] مـجموعهای مـتشکل از نـخبگان علمى الازهر است که رئیس الازهر را انتخاب میکند. شرط ورود به این هیئت، داشتن ویژگیهاى برجسته علمى و مذهبى اسـت که عـبدالمجید سلیم از آن برخوردار بود. وى در زمان ریاست مصطفى مراغى جزء هیئت کبار العلما بوده است. <br> | [[هیئت کبار العلما]] مـجموعهای مـتشکل از نـخبگان علمى الازهر است که رئیس الازهر را انتخاب میکند. شرط ورود به این هیئت، داشتن ویژگیهاى برجسته علمى و مذهبى اسـت که عـبدالمجید سلیم از آن برخوردار بود. وى در زمان ریاست مصطفى مراغى جزء هیئت کبار العلما بوده است. <br> | ||
او در این موقعیت نـیز نـبوغ علمى خود را نشان داد و در شمار برجستگان این هیئت درآمد. در این هیئت، عبدالمجید سلیم علاوه بـر امـور مـعمول، به مشکلات و معضلات اجتماعى و مذهبى نیز توجه داشت و در صورت بروز پیش آمدى خاص، براى حل آن تـلاش مـینمود. نمونه آن را میتوان درمبارزه با مفاسد اخلاقى در جامعه دانست. ورود عبدالمجید به هیئت کبار العـلما هـمزمان بـا اوج انحطاط مصر از لحاظ اخلاقى، فرهنگى و اعتقادى بود. جوانان جذب مخالفان دین میشدند، ومکاتب الحادى با رنـگهاى فـریبنده آنان را از دین منحرف میکردند. در بعد فرهنگى، بیاعتنایى به مظاهر اسلامى همچون حجاب و اصول اخـلاقى اوج گـرفته بـود. رواج شرابخوارى، مجالس مختلط،مراسم وقیحانه ملکه زیبایى و دهها مفاسد اخلاقى، جلوهای زشت از جامعه مصر آن دوره تـرسیم کرده بـود. <br> | او در این موقعیت نـیز نـبوغ علمى خود را نشان داد و در شمار برجستگان این هیئت درآمد. در این هیئت، عبدالمجید سلیم علاوه بـر امـور مـعمول، به مشکلات و معضلات اجتماعى و مذهبى نیز توجه داشت و در صورت بروز پیش آمدى خاص، براى حل آن تـلاش مـینمود. نمونه آن را میتوان درمبارزه با مفاسد اخلاقى در جامعه دانست. ورود عبدالمجید به هیئت کبار العـلما هـمزمان بـا اوج انحطاط مصر از لحاظ اخلاقى، فرهنگى و اعتقادى بود. جوانان جذب مخالفان دین میشدند، ومکاتب الحادى با رنـگهاى فـریبنده آنان را از دین منحرف میکردند. در بعد فرهنگى، بیاعتنایى به مظاهر اسلامى همچون حجاب و اصول اخـلاقى اوج گـرفته بـود. رواج شرابخوارى، مجالس مختلط،مراسم وقیحانه ملکه زیبایى و دهها مفاسد اخلاقى، جلوهای زشت از جامعه مصر آن دوره تـرسیم کرده بـود. <br> | ||
در این ایام علامه شیخ مرتضى آلیاسین از عـلماى بـزرگ نجف اشرف بعد از اطلاع از تحریم مشروبات الکلى در هندوستان توسط دولت هند، نامهای از سوى علماى نـجف اشـرف به جماعت کبار العلماى الازهر فـرستاد و آنـان را به تـبادل رأى و ایجـاد نـهضتى همگانى جهت مبارزه بامشروبات الکلى دعوت کرد. وى این نـامه را در رجب 1369 ق به الازهر ارسال کرد. جماعت تقریب الأزهر با دو شخصیت بزرگ، شیخ عـبدالمجید سـلیم و شیخ محمود شلتوت، ازاعضاى هیئت کبـار علما، ارتباط برقرار نـمود و بـا آنان گفتوگو کرد، آنان هم از پیشـنهاد عـلامه آلیاسین استقبال نموده و قول همکارى دادند. چند روز بعد، با همکارى عبدالمجید سلیم، جلسهای تـاریخى در جـامع الازهر برگزار شد و بـه این نـتیجه رسیدند که به صورت دسته جمعى نامهای به رییس مجلس و وزراى مصطفى نحاس پاشا بفرستند و از وى بخواهند براى تـحریم مـشروبات الکلى در مصر اقدام نماید. همچنین مقرر شد هـمزمان نـامهای به پادشـاه مـصر بـنویسند و اهمیت تحریم مشروبات الکلى را بـراى وى توضیح دهند. هر دو نامه نگاشته شد و ارسال گردید و در 25 شعبان 1369 در دو نوبت در رادیوى دولتى مصر قرائت شد. چند تـن از کبـار العلماى الازهر در این مورد با علماى نجف اشـرف هـمکارى بـیشترى داشـتند که | در این ایام علامه شیخ مرتضى آلیاسین از عـلماى بـزرگ نجف اشرف بعد از اطلاع از تحریم مشروبات الکلى در هندوستان توسط دولت هند، نامهای از سوى علماى نـجف اشـرف به جماعت کبار العلماى الازهر فـرستاد و آنـان را به تـبادل رأى و ایجـاد نـهضتى همگانى جهت مبارزه بامشروبات الکلى دعوت کرد. وى این نـامه را در رجب 1369 ق به الازهر ارسال کرد. جماعت تقریب الأزهر با دو شخصیت بزرگ، شیخ عـبدالمجید سـلیم و شیخ محمود شلتوت، ازاعضاى هیئت کبـار علما، ارتباط برقرار نـمود و بـا آنان گفتوگو کرد، آنان هم از پیشـنهاد عـلامه آلیاسین استقبال نموده و قول همکارى دادند. چند روز بعد، با همکارى عبدالمجید سلیم، جلسهای تـاریخى در جـامع الازهر برگزار شد و بـه این نـتیجه رسیدند که به صورت دسته جمعى نامهای به رییس مجلس و وزراى مصطفى نحاس پاشا بفرستند و از وى بخواهند براى تـحریم مـشروبات الکلى در مصر اقدام نماید. همچنین مقرر شد هـمزمان نـامهای به پادشـاه مـصر بـنویسند و اهمیت تحریم مشروبات الکلى را بـراى وى توضیح دهند. هر دو نامه نگاشته شد و ارسال گردید و در 25 شعبان 1369 در دو نوبت در رادیوى دولتى مصر قرائت شد. چند تـن از کبـار العلماى الازهر در این مورد با علماى نجف اشـرف هـمکارى بـیشترى داشـتند که عبارتاند از: شیخ عبدالمجید سـلیم، شـیخ محمود شلتوت، شیخ محمد عبداللطیف دراز، شیخ محمد الفتاح العنانى، شیخ عیسی منون و شیخ محمد محمد مدنى. | ||
=گام هاى نخستین تقریب و همبستگى= | =گام هاى نخستین تقریب و همبستگى= | ||
در سال 1938م. استاد [[محمد تقی قمی|محمدتقى قمی]] وارد مصر شد. وى یک روحانى ایرانى بود که براى انجام امورفرهنگى از سـوى دولت ایران بـه مصر اعزام شده بود، اما او با [[الازهر]] تماس گرفت و در نتیجه، با شیوخ بزرگوارى چون عبدالمجید سلیم، محمود شلتوت، محمد فحام، محمد ابوزهره، محمد غزالى،[[حسن البنا]] و... آشنا شد. او موضوع تـقریب را بـه عـنوان استراتژى در نظر داشت و براى دسـتیابى بـه آن تـحمل زیادى از خود نشان میداد و بعد از 9 سال تلاش اساسنامه تقریب در سال 1947م. به تصویب رسید. در این دوره مصطفى مراغى ریاست الازهـر رابـه عـهده داشت. <br> | در سال 1938م. استاد [[محمد تقی قمی|محمدتقى قمی]] وارد مصر شد. وى یک روحانى ایرانى بود که براى انجام امورفرهنگى از سـوى دولت ایران بـه مصر اعزام شده بود، اما او با [[الازهر]] تماس گرفت و در نتیجه، با شیوخ بزرگوارى چون عبدالمجید سلیم، محمود شلتوت، محمد فحام، محمد ابوزهره، محمد غزالى،[[حسن البنا]] و... آشنا شد. او موضوع تـقریب را بـه عـنوان استراتژى در نظر داشت و براى دسـتیابى بـه آن تـحمل زیادى از خود نشان میداد و بعد از 9 سال تلاش اساسنامه تقریب در سال 1947م. به تصویب رسید. در این دوره مصطفى مراغى ریاست الازهـر رابـه عـهده داشت. <br> |