ابوحمزه ثمالی: تفاوت میان نسخه‌ها

|[[دین]] و [[مذهب]]

'''ثابت بن دينار''' معروف به ابوحمزه ثمالی يكى از بزرگان [[کوفه]] و از چهره‌هاى معروف از [[اصحاب]] [[امام سجاد(ع)]] بود. او استاد علم [[حديث]] و [[فقه]] و [[تفسير]] یود و معارف [[اهل بيت (ع)]] را به [[شیعیان]] می آموخت. او دعای پر فضیلتی را از [[امام سجاد(ع)]] آموخت و [[روایت]] کرد که در سحرهای [[ماه رمضان]] خوانده می‌شود و به [[دعای ابوحمزه]] شهرت یافته است.  

ابوحمزه ثمالی، متدین و همراه صالح [[علی زین العابدین]] بود . وی همچنین از همراهان [[امام محمد باقر]] و [[امام جعفر صادق]] بود. [[نجاشی]] گفت: "او بهترین اصحاب ما و معتبرترین آنها در [[روایت]] و [[سنت]] بود." به نقل از علی الرضا، وی می گوید: "ابوحمزه در زمان خود شبیه [[سلمان فارسی]] در زمان خود است." دعای او پذیرفته شد.  

ابوحمزه در اثر مناجات هاى عارفانه، عبادت هاى عاشقانه، نغمه هاى شبانه، اطاعت خالق يگانه و شاگردى مكتب [[ائمه (ع)]] صاحب كرامت شد.

ابوحمزه ثمالى در اثر زحمات طاقت فرسا و فعاليت هاى شبانه روزى در كسب علم و حكمت، به مرحله‌اى رسيد كه به عنوان استاد علم حديث و فقه و تفسير، بر كرسى تدريس تكيه زد و معارف [[اهل بيت (ع)]] را به شيعيان آموخت.

ابوحمزه ثمالی بيشتر وقت خود را به عبادت و تدريس علوم اسلامی ‌‌می گذراند. او از كسب فيوضات معنوى و تربيتى از محضر ائمه (ع) به ويژه [[امام زین العابدین (ع)]] غافل نبود. از سند دعاى معروف به «ابوحمزه ثمالى» معلوم می شود كه ابوحمزه در آن شب هاى نورانى همدم، همراز و نوکر محضر پيشواى چهارم امام سجاد (ع) بود.

وی در اين رابطه می گويد: امام سجاد (ع) شب هاى ماه مبارک رمضان تا سحر مشغول به نماز بود. و زمانی که وقت سحر می شد دعای ابوحمزه را می خواندند: «إِلٰهِى لَاتُؤَدِّبْنِى بِعُقُوبَتِكَ، وَلَا تَمْكُرْ بِى فِى حِيلَتِكَ، مِنْ أَيْنَ لِىَ الْخَيْرُ يَا رَبِّ وَلَا يُوجَدُ إِلّا مِنْ عِنْدِكَ ...».

دعاى ابوحمزه طولانى و برابر با دو جزء [[قرآن کریم]] است. فرازهاى آخر دعا با اين مضامين عرفانى به پايان می‌‌رسد: «...اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ إِيماناً تُباشِرُ بِهِ قَلْبِى، وَيَقِيناً صادِقاً حَتَّىٰ أَعْلَمَ أَنَّهُ لَنْ يُصِيبَنِى إِلّا مَا كَتَبْتَ لِى، وَرَضِّنِى مِنَ الْعَيْشِ بِمَا قَسَمْتَ لِى، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ».

# کتاب تفسیر القرآن الکریم (یک تفسیر از [[قرآن]] ).

# کتاب النوادر (کتابی درباره موارد نادر).

# کتاب الزهد (کتاب زهد).

# رسالة الحقوق عن علی بن الحسین

* روزی [[حضرت صادق (ع)]] به او فرمود: «من هر گاه تو را می ببینم، احساس آرامش می کنم.»

* [[امام صادق (ع)]] فرمود: «ابو حمزه در زمان خودش مانند [[سلمان]] در زمان خودش بود.»

* [[امام رضا (ع)]] فرموده اند: «ابو حمزه ثمالی در زمان خودش مانند [[لقمان حکیم]] در زمان خودش بوده است.»

*