۶٬۷۰۰
ویرایش
قاضی حسین احمد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
او به خاطر بیماری در سال 2009م از سمت امیری جماعت اسلامی استعفا داد و انتخابات تعیین رهبری در داخل جماعت، طبق آیین نامه مصوبه شورای جماعت، برگزار گردید و [[سیدمنور حسن|سید منور حسن]] به عنوان امیر جدید جماعت اسلامی، انتخاب گردید. در واقع او، پس از [[سید ابوالاعلی مودودی]] و [[میان طفیل محمد]]، سومین امیر منتخب جماعت اسلامی پاکستان بود و پس از استعفا نیز، همچنان مشاور عالی سازمان باقی ماند و او به مدت ۴۲ سال در شورای مرکزی جماعت اسلامی، مشغول به فعالیت بود <ref>[https://rahyafteha.ir/13117/%D9%82%D8%A7%D8%B6%D9%8A-%D8%AD%D8%B3%D9%8A%D9%86-%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%9B-%D9%85%D9%86%D8%A7%D8%AF%D9%8A-%D8%AC%D9%87%D8%A7%D8%AF%D8%8C-%D8%B5%D9%84%D8%AD-%D9%88-%D8%AA%D9%82%D8%B1%D9%8A%D8%A8/ برگرفته از سایت رها یافتگان]</ref>. | او به خاطر بیماری در سال 2009م از سمت امیری جماعت اسلامی استعفا داد و انتخابات تعیین رهبری در داخل جماعت، طبق آیین نامه مصوبه شورای جماعت، برگزار گردید و [[سیدمنور حسن|سید منور حسن]] به عنوان امیر جدید جماعت اسلامی، انتخاب گردید. در واقع او، پس از [[سید ابوالاعلی مودودی]] و [[میان طفیل محمد]]، سومین امیر منتخب جماعت اسلامی پاکستان بود و پس از استعفا نیز، همچنان مشاور عالی سازمان باقی ماند و او به مدت ۴۲ سال در شورای مرکزی جماعت اسلامی، مشغول به فعالیت بود <ref>[https://rahyafteha.ir/13117/%D9%82%D8%A7%D8%B6%D9%8A-%D8%AD%D8%B3%D9%8A%D9%86-%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%9B-%D9%85%D9%86%D8%A7%D8%AF%D9%8A-%D8%AC%D9%87%D8%A7%D8%AF%D8%8C-%D8%B5%D9%84%D8%AD-%D9%88-%D8%AA%D9%82%D8%B1%D9%8A%D8%A8/ برگرفته از سایت رها یافتگان]</ref>. | ||
= نقش او در وحدت مسلمین جهان = | = نقش او در وحدت مسلمین جهان و جنگ ایران و عراق = | ||
[[پرونده:سید هادی خسرو شاهی و قاضی حسین احمد.jpg|250px|بندانگشتی|سید هادی خسرو شاهی و قاضی حسین احمد]] | |||
[[سید هادی خسروشاهی|سید هادی خسرو شاهی]] درباره نقش '''قاضی حسین احمد''' در وحدت مسلمین چنین می گوید: در سال ۱۳۶۶ به هنگام اقامت در [[ایتالیا]] (واتیکان)، برادر اخوانی قدیمی دکتر ابراهیم صلاح از برن [[سوئیس]] تلفن کرد که فرزند ارشد مرحوم [[عبدالوهاب عزام]]، شخصیت معروف مصری و عضو مؤسس [[دارالتقریب قاهره]]، مقیم لندن و دبیر المجلس الاسلامی از شما دعوت کرده که سفری به لندن داشته باشید تا درباره امر مهمی به مشورت بپردازد.<br> | |||
طبق قرار با دکتر صلاح یک هفته بعد، به لندن رفتم و در دیدار و مذاکره مشروحی با [[سالم عزام]]، در منزل وی در منطقه (Grosvenor Crescent) و با حضور دکتر [[ابراهیم صلاح]]، تصمیم گرفته شد که برای متوقف ساختن آتش جنگ تجاوزکارانه [[عراق]] بر ضد [[ایران]]، کنفرانسی در سطح رهبران حرکت های اسلامی همه بلاد اسلامی، بدون دخالت دولت ها تشکیل گردد و را حل پایان دادن به جنگ و ریخته شدن خون مردم مسلمان از سوی نمایندگان ملت ها مطرح گردد. نظر آنها این بود که کنفرانس در '''ژنو''' تشکیل گردد؛ اما بنده پیشنهاد کردم که بهتر است در یک کشور اسلامی منعقد شود تا از نفوذ احتمالی غربی ها، دور باشد و از سوی دیگر، اخذ ویزا هم برای همگان آسان باشد.<br | |||
مدتی گذشت و برادران تاریخ و محل اجلاس را که '''اسلام آباد''' پاکستان بود، اطلاع دادند و این جانب که پیشنهاد کرده بودم [[آیت الله جنتی]] و [[محمدعلی تسخیری|آیت الله تسخیری]] هم حتماً در آن اجلاس حضور یابند، همراه آن دو بزرگوار در اجلاس حضور یافتم.در آن اجلاس اکثریت قریب به اتفاق رهبران حرکت های اسلامی حضور یافته بودند که از جمله آنان افراد زیر بود: مرحوم [[نجم الدین اربکان]] (رئیس حزب رفاه)، شیخ [[عمر عبدالرحمن]] (مفتی جهادیون مصر)، شیخ [[حامد ابوالنصر]] (مرشد اخوان المسلمین)، [[عدنان سعدالدین]] (از رهبری اخوان سوریه)، شیخ [[سعید شعبان]] (حرکت اسلامی توحید [[لبنان]])، [[برهان الدین ربانی|برهان الدین ربانی]] (رئیس جمعیت اسلامی [[افغانستان]]) به همراه تقریباً همه رهبران جهادی افغان، و دهها شخصیت برجسته دیگر از همه بلاد بودند.<br> | |||
نتیجه نهایی این کنفرانس آن بود که برای اولین بار، برادران اسلامی رسماً در قطعنامه پایانی، اعلام داشتند که آغازگر جنگ، عراق بوده و باید خسارت های وارده بر ایران را پس از توقف فوری تجاوز جبران شود. آنچه در این اجلاس قابل توجه بود، نقش اساسی مرحوم '''قاضی حسین احمد'''، در جمع کلمه رهبران حرکت ها و ایجاد عملی وحدت بین مسلمین، بود.<br> | |||
گردآوری همه رهبران حرکت های اسلامی، از سراسر جهان، امر آسانی نبود. گرچه طراح اصلی برگزاری اجلاس، برادران مصری با همکاری برادران ایرانی بودند، ولی کارگردان صحنه، مرحوم قاضی حسین بود و البته برای حفظ احترام، ژنرال [[ضیاء الحق]] رئیس جمهوری وقت پاکستان هم در جلسه حضور یافت و با همه علما و رهبران اسلامی، ملاقات نمود؛ ولی همین دیدارها هم توسط مرحوم '''قاضی حسین''' برنامه ریزی شده بود تا از بروز هرگونه مشکلی از سوی دولت متمایل به غرب، جلوگیری کند.<br> | |||
بی‌تردید '''قاضی حسین''' با مدیریت ویژه خود و به عنوان نماینده جماعت اسلامی پاکستان، در موفقیت این اجلاس نقش ارزنده ای به عهده داشت و در واقع خیلی تاثیرگذار بود و بی‌شک پاداش او عندالله محفوظ است.<br> | |||
نکته جالبی که در حاشیه این اجلاس اتفاق افتاد، این بود که هیأت ایرانی به ریاست آیت الله جنتی وقتی وارد اسلام آباد شد، استقبال کننده اصلی، مرحوم '''قاضی حسین''' بود. ایشان در میان اعضای هیأت نخست به سراغ من آمد و معانقه و مصافحه انجام شد که من گفتم: رئیس هیأت، آیت الله جنتی هستند و او با احترام به سراغ ایشان رفت. آیت الله جنتی از نامبرده پرسید: شما از کی با آقای خسروشاهی آشنا هستید؟ گفت: حدود بیست سال قبل از طرف جماعت اسلامی به ایران آمدم و برای آشنایی با [[حوزه علمیه قم]] و کتابخانه ها و منشورات آن، به [[قم]] رفتم.<br> | |||
نامه ای از مدیر دایره عربی جماعت، به ایشان داشتم که آن را ایصال کردم و بعد از ایشان خواستم یک میهمان خانه ارزان قیمت معرفی کنند و ایشان در دفتر مجله مکتب اسلام مشغول بود، گفت اجازه بدهید کارم تمام شود تا میهمان خانه ارزانی را به شما نشان دهم و پس از صرف چای، همراهشان سوار درشکه شدیم و ایشان مرا به منزل خودشان برد و گفت: میهمان خانه ارزان و طلبه ای ورود شما را خیر مقدم می گوید! همین صفا و صمیمیت، مرا جذب کرد و مرید ایشان شدم. و سپس به شوخی گفت: من از همان تاریخ با ایشان بیعت کرده ام!البته این بیانات در حضور آیت الله جنتی و آیت الله تسخیری، نشان دهنده صدق و صفا و صمیمیت خود قاضی حسین بود<ref>[http://www.khosroshahi.org برگرفته از سایت سیدهادی خسرو شاهی]</ref>. | |||
= منابع = | = منابع = | ||