سوره حمد: تفاوت میان نسخه‌ها

سوره حمد (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۹ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۲۳

۵٬۵۸۵ بایت اضافه‌شده ، ‏۹ آوریل ۲۰۲۲

بدون خلاصۀ ویرایش

Hoosinrasooli

confirmed، مدیران

۳۳٬۵۱۷

ویرایش

@@ خط ۴۲: / خط ۴۲: @@
 =نامهای دیگر=
-سوره فاتحة الکتاب، سوره فاتحة القرآن، سوره ام الکتاب، سوره ام القرآن، سوره سبع المثاني، سوره قرآن العظيم، سوره حمد، سوره صلاة(سوره نماز)، سوره شفاء، سوره شافيه، سوره رِقيّه، سوره اساس، سوره وافيه، سوره کافيه، سوره کنز، سوره شکر، سوره ثناء، سوره مناجات، سوره تفويض، سوره دعاء، سوره نور، سوره تعليم المسأله، سوره سؤال، سوره حمد أولی، سوره حمد قصری، سوره منت.
+سوره فاتحة الکتاب، سوره فاتحة القرآن، سوره ام الکتاب، سوره ام القرآن، سوره سبع المثاني، سوره قرآن العظيم، سوره حمد، سوره صلاة(سوره نماز)، سوره شفاء، سوره شافيه، سوره رِقيّه، سوره اساس، سوره وافيه، سوره کافيه، سوره کنز، سوره شکر، سوره ثناء، سوره مناجات، سوره تفويض، سوره دعاء، سوره نور، سوره تعليم المسأله، سوره سؤال، سوره حمد أولی، سوره حمد قصری<ref>ترجمۀ ‌الإتقان فى علوم‌القرآن، ج 1، ص 189 - 193</ref>، سوره منت<ref>تبصير الرحمن و تيسير المنان، ج 1، ص 9.</ref>.
-=حمد=
+=معنای حمد و مفهوم کلی سوره=
-حمد به معنای ستایش و ثناگویی می باشد<ref> قاموس قرآن، ج 2، ص: 172.</ref>.
+حمد به معنای ستایش و ثناگویی می باشد<ref> قاموس قرآن، ج 2، ص: 172.</ref>. مفهوم کلی سوره ستايش، نيايش است.
+=علت نام‌گذاری سوره=
+«سوره فاتحة الکتاب»؛ زيرا که آغازگر [[قرآن]] است و آموزش قرآن و قرائت [[نماز]] نيز با آن آغاز مى گردد<ref>ترجمۀ ‌الإتقان فى علوم‌القرآن، ج 1، ص 189.</ref>.
+«سوره ام‌ الکتاب»؛ اُمّ هر شى ء اصل آن مى باشد و اين سوره هم اصل قرآن است زيرا كه تمام اغراض و هدفهاى قرآن و علوم و حكمت‌هاى آن را متضمن است<ref>همان، ص 190.</ref>.
+«سوره سبع المثانی»؛ سبع به خاطر اينکه هفت آيه دارد و مثانی هم يا از ثناست يا از تثنيه به خاطر دوبار نازل شدن يا اعادۀ آن در هر رکعت و ...<ref>همان</ref>.
+«سوره قرآن العظيم»؛ احمد از ابوهريره روايت كرده كه [[پيامبر اكرم(ص)]] از ام القرآن چنين توصيف فرمود: «آن ام القرآن و سبع المثانى و قرآن عظيم است»، و علت اين تسميه آن است كه بر آنچه در قرآن هست مشتمل است<ref>همان</ref>.
+«سوره حمد و سوره شکر و سوره ثناء»؛ به خاطر آنکه با حمد، شکر و ثنای الهی آغاز مي شود.
+«سوره صلاة»؛ به سبب اينکه صحت نماز متوقف بر آن است<ref>همان، ص 192</ref>.
+«سوره نماز»؛ به دليل [[حديث قدسى]] كه مى گويد: «نماز را بين خود و بنده ام به دو نيم تقسيم كردم ...» يعنى سوره را. مرسى مى گويد: براى اينكه اين سوره از لوازم نماز است كه از باب نام‌گذارى شى ء به اسم لازمش مى باشد<ref>همان</ref>.
+«سوره شفاء، سوره شافيه، سوره رقيه»؛ به جهت روايتهای خواص اين سوره.
+«سوره اساس»؛ براى اينكه اصل قرآن است و نخستين سوره آن<ref>همان، ص 191</ref>.
+«سوره وافيه»؛ در [[کشاف]] آمده است که سفيان‌بن‌عيينه آن را به اين اسم مى خواند زيرا كه تمام معانى قرآن در آن ايفا شده است. و [[ثعلبى]] گفته است براى اينكه هر سوره را مى توان در نماز دو نيم كرد نيمى را در يك ركعت و نيمى در ركعت ديگر به جز اين سوره را كه نصف ناپذير است، و مرسى گفته به خاطر اينكه آنچه براى خداوند و آنچه براى بنده هست جمع كرده است<ref>همان</ref>.
+«سوره کافيه»؛ براى آنكه در نماز از غير خودش كفايت مى كند ولى چيزى از سوره هاى ديگر از آن كفايت نمى كند<ref>همان</ref>.
+«سوره کنز»؛ به خاطر وجود روايتی از [[علی(ع)]] که مي فرمايد: سوره فاتحه از گنج زير عرش خدا نازل شده است<ref>تبصير الرحمن و تيسير المنان، ج1، ص 9.</ref>.
+«سوره مناجات»؛ به جهت ذکر مناجات بنده با پروردگارش در اين سوره که مى گويد: (إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ)<ref>ترجمۀ الإتقان فی علوم القرآن، ج 1، ص 192</ref>.
+«سوره تفويض»؛ تفويض واگذارى امر به خداوند است؛ زيرا كه مشتمل است بر (إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ)<ref>همان</ref>.
+«سوره دعاء»؛ براى اينكه در (اهدنا) [[دعا]] مى كنيم<ref>همان</ref>.
+«سوره نور»؛ قرآن كريم از كتب آسمانی با تعبير نور ياد مي‌كند<ref>سورۀ مائده، آيه 44</ref> و هدف آنها را نورانی كردن انسانها مي‌داند بنابراين، سوره‌ای كه عصارۀ كتابِ نور است<ref>سورۀ ابراهيم، آيه 1</ref> ، خود نيز نوری باهر و نوراني‌كننده انسانهاست<ref>تفسير تسنيم ، ج1، ص 259</ref>.
+«سوره تعليم المسأله»؛ براى اينكه در آن آداب سؤال و درخواست از خداوند هست كه به ثناگوئى خداوند پيش از سؤال ابتدا شده است<ref>همان به نقل از مرسي</ref>.
+«سوره سؤال»؛ به خاطر وجود الفاظ دعا و سؤال از خداوند متعال است<ref>ترجمۀ الإتقان فی علوم القرآن،ج 1، ص 192</ref>.
+«سوره حمد أولی و سوره حمد قصري»؛ نام گرفتن سوره به اين دو نام به اين جهت است كه در ميان سُوَر حامدات، اوّلين و كوتاهترين سوره، حمد است<ref>تفسير تسنيم، ج1، ص 259</ref>.
+«سوره منت»؛ به خاطر لحن منتی قول خداوند که مي‌فرمايد: «ما به تو سبع‌المثانی و قرآن عظيم را داديم<ref>تبصير الرحمن و تيسير المنان، ج1، ص 9.</ref>».
 =منبع=