۸۷٬۷۷۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'می کرد' به 'میکرد') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
</div> | </div> | ||
'''أَبُوبکر الْحُسَیْن بن عَلیّ بن یزدانیار''' یکی از بزرگان علمای [[تصوف]] [[اهل سنت]] در قرن چهارم بود. أبوعبدالرحمن السلمی در مورد او چنین | '''أَبُوبکر الْحُسَیْن بن عَلیّ بن یزدانیار''' یکی از بزرگان علمای [[تصوف]] [[اهل سنت]] در قرن چهارم بود. أبوعبدالرحمن السلمی در مورد او چنین میگوید: «او عالم به علوم ظاهر و باطن بود».<ref>طبقات الصوفیة، أبو عبدالرحمن السلمی، ص306-309، دار الکتب العلمیة، ط2003</ref> أبوالقاسم القشیری نیز در مورد او میگوید: «او عالمی متقی بود». وی از اهالی شهری به نام أُرْمیَة بود. او روشی در تصوف دارد که مخصوص اوست و برخی از شیوخ [[عراق]] را تکذیب میکرد و احادیث زیادی را به او نسبت میدادند. | ||
=گفتار= | =گفتار= | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
وقتی مردم را دوست میداری، به محبت خدا طمع مکن، و هنگامی که کنجکاوی را دوست میداری، به عشق خدا طمع مکن، و هنگامی که مردم را دوست میداری، به مقامی نزد خدا طمع نکن. | وقتی مردم را دوست میداری، به محبت خدا طمع مکن، و هنگامی که کنجکاوی را دوست میداری، به عشق خدا طمع مکن، و هنگامی که مردم را دوست میداری، به مقامی نزد خدا طمع نکن. | ||
صوفیان [[خراسان]] نه کاری و حرفی دارند; صوفیان [[بغداد]] | صوفیان [[خراسان]] نه کاری و حرفی دارند; صوفیان [[بغداد]] میگویند عمل نمیکنند. صوفیان [[بصره]] هم گفتار و هم کردار درستی دارند; صوفیان [[مصر]] نیز در گفتار و در عمل نادرست هستند. | ||
روح مزرعه خیر است زیرا منشأ رحمت است و بدن مزرعه شر است. | روح مزرعه خیر است زیرا منشأ رحمت است و بدن مزرعه شر است. |