۸۷٬۶۵۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'داده اند' به 'دادهاند') |
جز (جایگزینی متن - 'می گویند' به 'میگویند') |
||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
از حیث دوم مرجئه خود به چند فرقه تقسیم شدهاند که عبارتند از: | از حیث دوم مرجئه خود به چند فرقه تقسیم شدهاند که عبارتند از: | ||
1- قائلین به تاخیر و جدایی عمل از ایمان و این که ایمان قابل نقص و زیادت نیست و استثنا نمی پذیرد ، به این گروه مرحبه الفقهاء | 1- قائلین به تاخیر و جدایی عمل از ایمان و این که ایمان قابل نقص و زیادت نیست و استثنا نمی پذیرد ، به این گروه مرحبه الفقهاء میگویند. | ||
عده ای از اهل [[کلام]] مثل [[اشاعره]] و [[ماتریدیه]] و [[ابو حنیفه]] و بعضی فقها در این جرگه داخل شدند پیدایش این نظریه را بین سالهای 73 تا 83 هجری قمری دانستهاند. | عده ای از اهل [[کلام]] مثل [[اشاعره]] و [[ماتریدیه]] و [[ابو حنیفه]] و بعضی فقها در این جرگه داخل شدند پیدایش این نظریه را بین سالهای 73 تا 83 هجری قمری دانستهاند. | ||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
جهمیه و غیلانیه و شمریه از این گروهند. | جهمیه و غیلانیه و شمریه از این گروهند. | ||
به این عده «مرجئه غالی» | به این عده «مرجئه غالی» میگویند. | ||
3- قائلان به این که ایمان فقط قول زبانی است و حتی معرفت در آن نقشی ندارد. | 3- قائلان به این که ایمان فقط قول زبانی است و حتی معرفت در آن نقشی ندارد. | ||
خط ۱۱۷: | خط ۱۱۷: | ||
اندیشه مرجئه در ابتدا به این شکل به وجود آمد که گویی گروهی از [[مسلمانان]] نمی خواهند خدشه ای بر جامه تقوی و اعتقاد آنان وارد شود. | اندیشه مرجئه در ابتدا به این شکل به وجود آمد که گویی گروهی از [[مسلمانان]] نمی خواهند خدشه ای بر جامه تقوی و اعتقاد آنان وارد شود. | ||
این عده درباره قتل عثمان گفتند برخی یاران عثمان | این عده درباره قتل عثمان گفتند برخی یاران عثمان میگویند او مظلوم کشته شده است. | ||
ما تصدیق می کنیم. | ما تصدیق می کنیم. | ||
عده ای | عده ای میگویند علی و یاران او برحقند و ما همگی آنها را بر حق می دانیم. | ||
ما نه آنان را محکوم می کنیم و نه حمایت. | ما نه آنان را محکوم می کنیم و نه حمایت. | ||
خط ۱۳۱: | خط ۱۳۱: | ||
یعنی امری را که توسط معاویه و یارانش به علی (ع) نسبت دادند و حضرت علی (ع) و یارانش هیچ گاه آن را نپذیرفتند ، از پیش برای مرجئه پذیرفته شده است. | یعنی امری را که توسط معاویه و یارانش به علی (ع) نسبت دادند و حضرت علی (ع) و یارانش هیچ گاه آن را نپذیرفتند ، از پیش برای مرجئه پذیرفته شده است. | ||
آنها پس از پذیرفتن این مطلب | آنها پس از پذیرفتن این مطلب میگویند ما نمی دانیم علی (ع) که عثمان را کشت بر حق بوده است و یا اینکه عثمان مظلوم کشته شده است. | ||
تقویت اندیشه مرجئه در زمان خلافت معاویه و یزید سبب شد که مخالفت علنی اعمال خلیفه با شرایع اسلام به این شکل توجیه شود که اولا مرتکب کبائر از دایره اسلام خارج نیست و بنابراین خلیفه زمان که مرتکب کبائر شده ، هنوز مومن است و از این جهت منعی در ادامه خلافت او نیست. | تقویت اندیشه مرجئه در زمان خلافت معاویه و یزید سبب شد که مخالفت علنی اعمال خلیفه با شرایع اسلام به این شکل توجیه شود که اولا مرتکب کبائر از دایره اسلام خارج نیست و بنابراین خلیفه زمان که مرتکب کبائر شده ، هنوز مومن است و از این جهت منعی در ادامه خلافت او نیست. |