۸۷٬۷۷۵
ویرایش
امامزادگان بلافصل چهارده معصوم (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها
امامزادگان بلافصل چهارده معصوم (مقاله) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۰ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۰۱
، ۱۰ آوریل ۲۰۲۲جایگزینی متن - 'می گویند' به 'می‌گویند'
جز (جایگزینی متن - 'می شوند' به 'می‌شوند') |
جز (جایگزینی متن - 'می گویند' به 'می‌گویند') |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
1. پیامبر اکرم6 فرمود: «چهار دسته را روز قیامت شفاعت کنم، هر چند با گناه اهل دنیا به صحرای محشر حاضر شوند: آن که اولاد مرا یاری کند. آن که از اموالش به اولاد تنگدستم کمک کند. کسی که با زبان و قلب، آنان را دوست بدارد و آن که تلاش کند در انجام حوائج و نیازهای افرادی از ذریه ام که تبعید شده و یا رانده شده‌اند». <ref>(امالی شیخ طوسی ص279)</ref> | 1. پیامبر اکرم6 فرمود: «چهار دسته را روز قیامت شفاعت کنم، هر چند با گناه اهل دنیا به صحرای محشر حاضر شوند: آن که اولاد مرا یاری کند. آن که از اموالش به اولاد تنگدستم کمک کند. کسی که با زبان و قلب، آنان را دوست بدارد و آن که تلاش کند در انجام حوائج و نیازهای افرادی از ذریه ام که تبعید شده و یا رانده شده‌اند». <ref>(امالی شیخ طوسی ص279)</ref> | ||
2. پیامبر اکرم6: «اکرام کنید خوبان ذریه مرا از براى خدا و بدان ایشان را براى من» <ref>(جامع السعادات ج2 ص168)</ref> | 2. پیامبر اکرم6: «اکرام کنید خوبان ذریه مرا از براى خدا و بدان ایشان را براى من» <ref>(جامع السعادات ج2 ص168)</ref> | ||
3. امام صادق × فرمود: «هر گاه روز قیامت شود منادى فریاد می‌زند که، اى گروه مردمان! خاموش باشید که همانا محمّد6سخن می‌گوید. مردم خاموش می‌شوند؛ پیامبر6 حرکت مى‌کند و می‌فرماید: اى گروه مردمان! هر کس براى او در پیش من دستى و منّتى و نیکى هست باید حرکت کند تا جبران کنم. | 3. امام صادق × فرمود: «هر گاه روز قیامت شود منادى فریاد می‌زند که، اى گروه مردمان! خاموش باشید که همانا محمّد6سخن می‌گوید. مردم خاموش می‌شوند؛ پیامبر6 حرکت مى‌کند و می‌فرماید: اى گروه مردمان! هر کس براى او در پیش من دستى و منّتى و نیکى هست باید حرکت کند تا جبران کنم. می‌گویند چه دست و چه منّت و چه نیکى است براى ما بلکه تمام این‌ها براى خدا و رسولش بر تمام مردمان است. می‌فرماید: هر کس یکى از فرزندان مرا پناه داده، نیکى به او کرده، او را از برهنگى پوشیده، او را گرسنه بوده، سیر کرده باید حرکت کند تا جبران کنم. پس بلند می‌شوند مردمى که این کردار را انجام دادهاند. پس ندا از پیشگاه خداى جلّ و علا می‌رسد که، اى محمّد! حبیب من! پاداش آنان را به تو واگذار کردم در هر کجاى بهشت که می خواهى آنان را جاى ده. پس آنان را در وسیله جا می‌دهد مکانى که محمّد و آل محمّد را مىبینند». <ref>(صحیفه سجادیه ص 20)</ref> | ||
گفتنی است این احترام یک امر طبیعی است و نشانه محبت به پیامبر6 است یعنی اگر کسی شخصی را دوست داشته باشد منتسبین به او را هم دوست خواهد داشت و مورد احترام قرار می‌دهد، و همین یعنی احترام و یاد پیامبر اسلام6 و گرامی‌داشت اهداف آن حضرت. | گفتنی است این احترام یک امر طبیعی است و نشانه محبت به پیامبر6 است یعنی اگر کسی شخصی را دوست داشته باشد منتسبین به او را هم دوست خواهد داشت و مورد احترام قرار می‌دهد، و همین یعنی احترام و یاد پیامبر اسلام6 و گرامی‌داشت اهداف آن حضرت. | ||
امام خمینی: مامی‌خواهیم که در پناه این امامزادگان مردم در آرامش زندگی کنند، موقوفات باید به حال وقفیت باقی و عمل به وقف شود. | امام خمینی: مامی‌خواهیم که در پناه این امامزادگان مردم در آرامش زندگی کنند، موقوفات باید به حال وقفیت باقی و عمل به وقف شود. | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
==تعریف اصطلاحی امام‌زاده== | ==تعریف اصطلاحی امام‌زاده== | ||
اصطلاح امام‌زاده برای اشاره به فرزند یکی از امامان دوازده گانه و نیز نوادگان آنان به کار می‌رود. دهخدا در معنای واژه امام‌زاده کسی را که بلافاصله یا به فاصله کم از نسل امام باشد، امام‌زاده دانسته است. به گفته او مقبره و محل دفن امام‌زاده نیز در فرهنگ عامیانه امام‌زاده خوانده می‌شود. <ref>(لغت نامه دهخدا ج 3 ص 3308)</ref>. بعضی معتقدند که در این اصطلاح، منظور اصلی محلی است که آن شخص در آنجا مدفون است و به اصطلاح، از باب ذکر حال و اراده محل است(<ref>دائرة المعارف تشیع ج 2 ص 392).</ref> | اصطلاح امام‌زاده برای اشاره به فرزند یکی از امامان دوازده گانه و نیز نوادگان آنان به کار می‌رود. دهخدا در معنای واژه امام‌زاده کسی را که بلافاصله یا به فاصله کم از نسل امام باشد، امام‌زاده دانسته است. به گفته او مقبره و محل دفن امام‌زاده نیز در فرهنگ عامیانه امام‌زاده خوانده می‌شود. <ref>(لغت نامه دهخدا ج 3 ص 3308)</ref>. بعضی معتقدند که در این اصطلاح، منظور اصلی محلی است که آن شخص در آنجا مدفون است و به اصطلاح، از باب ذکر حال و اراده محل است(<ref>دائرة المعارف تشیع ج 2 ص 392).</ref> | ||
گاهی به ساختمان امام‌زاده «آستانه»، «مقام»، «مقبره»، «بقعه»، «مرقد» و یا «مشهد» | گاهی به ساختمان امام‌زاده «آستانه»، «مقام»، «مقبره»، «بقعه»، «مرقد» و یا «مشهد» می‌گویند<ref>(فرهنگ شیعه ص 181)</ref>. | ||
==پیشینه واژه== | ==پیشینه واژه== | ||
درباره زمان دقیق کاربرد واژه امام‌زاده در فرهنگ تشیع خبر قطعی در درست نیست، اما از آنجا که قزوینی در النقض این واژه را به کار برده(النقض ص 198)، می‌توان گفت کاربرد واژه امام‌زاده در قرن ششم معمول بوده است و شاید به دوران قبل از ان هم بازگردد، چون در همین کتاب حتی ضرب‌المثل برای امام‌زاده ذکر شده است<ref>(النقض ص 569)</ref> و این حکایت از استعمال رایج لفظ امام‌زاده در آن دوران و حتی قبل از آن دارد. | درباره زمان دقیق کاربرد واژه امام‌زاده در فرهنگ تشیع خبر قطعی در درست نیست، اما از آنجا که قزوینی در النقض این واژه را به کار برده(النقض ص 198)، می‌توان گفت کاربرد واژه امام‌زاده در قرن ششم معمول بوده است و شاید به دوران قبل از ان هم بازگردد، چون در همین کتاب حتی ضرب‌المثل برای امام‌زاده ذکر شده است<ref>(النقض ص 569)</ref> و این حکایت از استعمال رایج لفظ امام‌زاده در آن دوران و حتی قبل از آن دارد. | ||