حزب مسلم لیگ نواز پاکستان: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از درگذشت [[نورالامین]] سال 1974م، نخست وزیر اسبق پاکستان و رئیس [[حزب مسلم لیگ پاکستان]]، و زمان حکومت [[حزب مردم پاکستان]] [[ذوالفقار علی بوتو]]، نخست وزیر، حزب وارد تنگنای سیاسی شد.<br>

در واکنش به برنامه ملی‌سازی ذوالفقار علی بوتو در دهه 1970م، حزب بازگشتی قوی داشت. کارگران جوان با نفوذ از جمله نواز شریف، [[جاوید هاشمی]]، [[ظفرالحق]] و [[شجاعت حسین]]، به عنوان رهبران حزب پیوستند و فعالیت سیاسی خود را از طریق حزب آغاز کردند.<br>

[[حزب مسلم لیگ پاکستان]] به بخشی جدایی ناپذیر از ائتلاف 9 حزبی، [[وحدت ملی پاکستان]] '''(PNA)'''  تبدیل شد و در انتخابات عمومی 1977م، علیه حزب مردم پاکستان '''(PPP)''' مبارزه کرد. حزب به عنوان جناح راست در انتخابات شرکت کرد و در انتخابات سراسری 1977م، شعارهای محافظه کارانه سر داد.<br>

نواز شریف و شجاعت حسین، در حزب دیدگاه‌های متفاوتی داشتند و مبالغ هنگفتی را برای هزینه‌های مالی حزب تأمین می کردند. این هزینه‌ها زمانی بود که حزب احیا شد و با گرایش سیاسی  ضد بوتو به همراه [[پیرپاگارا]]، یک شخصیت محافظه‌کار بانفوذ سندی، رئیس‌جمهور خود را انتخاب کرد. پس از کودتای نظامی در سال 1977م، حزب خود را دوباره احیا کرد و شاهد ظهور یک حزب قدرتمند به رهبری [[ظاهر الهی]]، رهبر مرکزی حزب بود. پس از همه پرسی سال 1984م، [[ضیاءالحق]] رئیس جمهور منتخب کشور شد.<br>

در جریان انتخابات سراسری 1985م، یک مسلم لیگ جدید شاخه نواز '''(N)''' در صحنه سیاسی پاکستان ظهور کرد. حزب از ریاست جمهوری ضیاءالحق حمایت کرد و همچنین برای انتصاب [[محمد خان جونجو]] به عنوان نخست وزیر نیز حمایت کرد. نواز شریف حمایت رئیس جمهور ضیاءالحق را در سال 1985م، با انتصاب او به عنوان وزیر ارشد ایالت پنجاب بدست آورد <ref>[https://ur.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D8%A7%DA%A9%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86_%D9%85%D8%B3%D9%84%D9%85_%D9%84%DB%8C%DA%AF_(%D9%86) برگرفته از ویکی پدیای اردو]</ref>.