۸۷٬۷۸۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'قران' به 'قرآن') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
=مهاجران به حبشه= | =مهاجران به حبشه= | ||
در | در سالهای نخستین [[بعثت]] [[پیامبر]] (صلیاللهعلیهوآله) و دعوت عمومی او، [[مسلمانان]] در اقلیت شدیدی قرار داشتند، [[قریش]] به قبائل عرب توصیه کرده بود که هر کدام، افراد وابسته خود را که به پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) [[ایمان]] آورده است تحت فشار شدید قرار دهند و به این ترتیب هر یک از مسلمانان از طرف قوم و قبیله خود، تحت فشار قرار داشت. آن روز تعداد مسلمانان برای دست زدن به یک ""جهاد آزادیبخش"" کافی نبود، پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) برای حفظ این گروه کوچک و تهیه پایگاهی برای مسلمانان در بیرون حجاز، به آنها دستور [[مهاجرت]] داد، و حبشه را برای این مقصد انتخاب کرد و فرمود: | ||
«در آنجا زمامدار صالحی است که از ستم و ستمگری جلوگیری میکند، شما آنجا بروید تا خداوند فرصت مناسبی در اختیار ما بگذارد.» | «در آنجا زمامدار صالحی است که از ستم و ستمگری جلوگیری میکند، شما آنجا بروید تا خداوند فرصت مناسبی در اختیار ما بگذارد.» | ||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
==برخورد نجاشی با مهاجران به حبشه== | ==برخورد نجاشی با مهاجران به حبشه== | ||
همین که قریش از هجرت این مسلمانان به حبشه آگاه شدند ""عمرو بن عاص"" و ""عمارة بن ولید مخزومی"" را با هدیههایی نزد نجاشی پادشاه حبشه فرستادند تا آنان را باز گردانند. اما نجاشی این هدایا را نپذیرفت و از تسلیم کردن پناهندگان به ایشان | همین که قریش از هجرت این مسلمانان به حبشه آگاه شدند ""عمرو بن عاص"" و ""عمارة بن ولید مخزومی"" را با هدیههایی نزد نجاشی پادشاه حبشه فرستادند تا آنان را باز گردانند. اما نجاشی این هدایا را نپذیرفت و از تسلیم کردن پناهندگان به ایشان خودداری کرد. به همین جهت برخی از مفسران شأن نزول آیات ۸۲ تا ۸۴ سورۀ مائده<ref>مائده/سوره۵، آیه۸۲-۸۴. </ref> را دربارۀ نجاشی و اصحاب وی دانستهاند.<ref>طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۳، ص۳۶۲. </ref> | ||
=مهاجران به مدینه= | =مهاجران به مدینه= |