۸۸٬۱۲۶
ویرایش
جریان‌شناسی سلفی‌گری در تونس (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'می شود' به 'می‌شود'
جز (جایگزینی متن - 'می گذارد' به 'می‌گذارد') |
جز (جایگزینی متن - 'می شود' به 'می‌شود') |
||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
==سلفی جهادی== | ==سلفی جهادی== | ||
سلفی جهادی افراطی ترین گروه سلفى است و به عکس جریان سلفیه حرکتى خواستار شورش علیه حاکم و انواع فعالیت هاى جمعى، از جمله عملیات مسلحانه است. این نوع سلفیت، البته در سطح منطقه اى فراگیر بوده است و نمی‌توان آن را در کشورهایى خاص خلاصه کرد. در این معنا، سلفیت جهادى جریانى بین المللى است که ماهیت و اهداف خود را از همین بُعد بین المللى کنش خویش نمی‌گیرد؛ کنشى که بنا بر اعتقاد بزرگان این جریان، براى مقاومت در برابر تهاجم صلیبى به سرزمین هاى اسلامى انجام داده | سلفی جهادی افراطی ترین گروه سلفى است و به عکس جریان سلفیه حرکتى خواستار شورش علیه حاکم و انواع فعالیت هاى جمعى، از جمله عملیات مسلحانه است. این نوع سلفیت، البته در سطح منطقه اى فراگیر بوده است و نمی‌توان آن را در کشورهایى خاص خلاصه کرد. در این معنا، سلفیت جهادى جریانى بین المللى است که ماهیت و اهداف خود را از همین بُعد بین المللى کنش خویش نمی‌گیرد؛ کنشى که بنا بر اعتقاد بزرگان این جریان، براى مقاومت در برابر تهاجم صلیبى به سرزمین هاى اسلامى انجام داده می‌شود و هدف آن، مبارزه با اشغالگران و آزاد کردن سرزمین هاى اسلامى از نفوذ و حضور صلیبی هاست. به ویژه پس از اشغال [[افغانستان]] و [[عراق]]، بُعد بین المللى کنش این نوع سلفی گرى آشکارتر شد و به صورت گسترده تر محل تأکید قرار گرفت. | ||
این گروه در تونس، براى نخستین بار در دهه هشتاد میلادى، با حضور جمعى از جوانان، که دست به ضدعملیات ساده ابتدایى زده بودند، فعالیت خود را آغاز کرد. در عملیات مذکور، تعدادى از عوامل آن کشته و برخى بازداشت شدند و گروهى دیگر به خارج از تونس گریختند که یکى از آنها «[[شیخ محمد الازرق|شیخ محمد الازرق]]» بود که فتواى جهاد و مشروعیت اقدام علیه حکومت و دستگاه هاى وابسته به آن را صادر کرده بود. وى پس از انجام دادن این عملیات به [[عربستان]] گریخت، اما نظام عربستان در اواسط دهه هشتاد میلادى وى را دستگیر کرد و تحویل دستگاه اطلاعات تونس داد و حکم اعدام وى صادر شد. | این گروه در تونس، براى نخستین بار در دهه هشتاد میلادى، با حضور جمعى از جوانان، که دست به ضدعملیات ساده ابتدایى زده بودند، فعالیت خود را آغاز کرد. در عملیات مذکور، تعدادى از عوامل آن کشته و برخى بازداشت شدند و گروهى دیگر به خارج از تونس گریختند که یکى از آنها «[[شیخ محمد الازرق|شیخ محمد الازرق]]» بود که فتواى جهاد و مشروعیت اقدام علیه حکومت و دستگاه هاى وابسته به آن را صادر کرده بود. وى پس از انجام دادن این عملیات به [[عربستان]] گریخت، اما نظام عربستان در اواسط دهه هشتاد میلادى وى را دستگیر کرد و تحویل دستگاه اطلاعات تونس داد و حکم اعدام وى صادر شد. | ||
| خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
==جبهه اصلاح== | ==جبهه اصلاح== | ||
سومین حزب، «جبهه اصلاح» است. این حزب در مى 2012 قانونى شد و نفوذ و اعتبارى بیشتر از دو حزب نخست به دست آورد. گفته | سومین حزب، «جبهه اصلاح» است. این حزب در مى 2012 قانونى شد و نفوذ و اعتبارى بیشتر از دو حزب نخست به دست آورد. گفته می‌شود این حزب از میان احزاب سلفى، نزدیک ترین رویکردها را به النهضه دارد. بنا بر بعضى گزارش ها، این حزب را می‌توان میراث دار جبهه اسلامى اصلاح تونس دانست؛ جبهه اى که در اواخر دهه 1980 به مبارزه مسلحانه علیه رژیم حاکم دعوت کرد و «محمد خوجه» را در رأس خود دارد. اعضاى اصلى این جبهه پس از انقلاب تونس در اجتماعى که با اخوان تونس برگزار کردند، خط مشى مسلحانه را کنار گذاشتند و در سایه تحول وضعیت تونس و سقوط نظام استبدادى و رواج آزادی هاى سیاسى، وارد فرآیندهاى قانونى موجود شدند و در نتیجه، با تأسیس حزب، رسماً به صحنه سیاسى وارد شدند. این حزب افراد فراوانى را از درون النهضه که از عملکرد رهبری شان ناراضى بوده‌اند و نیز بسیارى از سلفی هاى جهادى را به خود جذب کرد. جبهه اصلاح و کادر رهبرى و اغلب پیروان آن اهداف و روش‌هاى حرکت «[[اتجاه اسلامى]]» را دنبال مىکنند. در مجموع، این حزب، بنا بر گفتمان مطرح شده از سوى رهبر آن، به دنبال تحقق دموکراسى اسلامى است که همان نهادینه کردن شریعت است.<ref>[http://takfir.ir/modules/smartsection/item.php?itemid=953%20http://takfir.ir برگرفته از سایت: takfir.ir]</ref> | ||
==حزب التحریر== | ==حزب التحریر== | ||