حجر الاسود: تفاوت میان نسخه‌ها

حَجَرالاسود که در رکن شرقی (رکن اسود یا رکن حَجَری) [[کعبه]] قرار دارد سنگی مقدّس و دارای پیشینه کهن و جایگاهی ویژه ای در فرهنگ اسلامی و [[مناسک حج]] است. این سنگ در ارتفاع یک و نیم متر از سطح زمین، بر رکن شرقی کعبه نصب شده است.<ref>موعود نامه نوشته مجتبی تونه ای، ص 271</ref> <ref> هاشمی شاهرودی، سید محمود ، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ، ج۳، ص:۲۳۰.</ref>استلام این سنگ مورد سفارش [[پیامبر]] صلوات الله علیه و [[اهل بیت]] علیهم السلام می باشد. در منابع روایی آمده است که سابقه حجر الاسود به زمان [[حضرت آدم]] علیه السلام باز می‌گردد. حجر الاسود در زمان [[طوفان نوح]] بر فراز کوه [[ابو قبیس]] قرار گرفته و به دست [[حضرت ابراهیم]] علیه السلام در مکان خود نصب شده است.این سنگ بیضی شکل بوده و رنگ آن متمایل به قرمز است و به دلیل صدماتی که در طول زمان به آن وارد شده، در حلقه ای نقره ای حفاظت می‌شود.حجرالاسود قبل از اسلام نیز مورد احترام بوده، با این حال هیچ‌ گاه در طول تاریخ (حتی در [[دوره جاهلیت]] که پرستش سنگ‌ها رایج بود) مورد پرستش واقع نشد.<ref>ر.ک. محمد طاهر کردی، التاریخ القویم ، ج ۲، جزء۳</ref>، ص۲۴۱؛ <ref>ر.ک. مروارید، قوامیس الحج، ص۸۴۶</ref>

==معنای حجر الاسود==

حجرالاسود، ترکیبی از "حَجَر" به معنای سنگ و "اسود" ـ از ماده "س ـ و ـ د" ـ به معنای سیاه است. <ref> معجم مقاییس اللغه ، ج ۳، ص ۱۱۴ «سود»</ref>؛<ref>لسان العرب، ج ۴، ص ۱۶۵ ماده</ref> همچنین در برخی از منابع از حجر الاسود به معنای سنگ خوش بخت یا خوش اقبال نام برده شده است.ر<ref>ر. ک. لغت نامه دهخدا</ref> <ref>ر.ک.علی اصغر مروارید، قوامیس الحج، ج۱، ص۸۴۶</ref> [[ابن ظهیره]] می‌نویسد:اگر «أسود» از ریشه «سَوْدَد» به معنای سروری و سیادت باشد، «حجرالأسود» به معنای سنگی خواهد بود که منزلت آن از همه سنگ‌ها برتر و بالاتر است. ر<ref>.ک.ابن‌ ظهیره، الجامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، چاپ علی عمر،  قاهره  ، سال  ۱۴۲۳ قمری، ص۴۱</ref>

==تاریخچه حجر الاسود==

این سنگ، تا زمان [[طوفان نوح]] برجای خود قرار داشت؛ ولی با آغاز طوفان، خداوند آن را بر کوه ابوقبیس به امانت گذاشت تا آنگاه که [[حضرت ابراهیم]](ع) خواست [[کعبه]] را بسازد و سنگی را به عنوان نشانِ آغاز [[طواف]] انتخاب کند، [[جبرئیل]]این سنگ را از کوه ابوقبیس نزد ابراهیم آورد و او آن را در جای خودش نصب کرد.<ref>الازرقی،اخبار مکه، ج1، ص62</ref> <ref> اثاره الترغیب ، ج1، ص99.</ref> حجرالاسود به دلیل اهمیتی که دارد، در طول تاریخ بارها مورد تعرض قرار گرفته است، گزارش‌ها از ربودن سنگ و پنهان کردن آن به دست «[[عمرو بن حارث بن مضاض جُرهمی]]» از سران [[قبیله جرهم]]،<ref> مرآه الحرمین، ج1، ص302.</ref>و نیز به دست سران [[قبیله ایاد]] در نزاع با مضریان <ref>الرحله الحجازیه، ص153.</ref>در دوره پیش از اسلام حکایت دارد.حجرالاسود به دست [[قرامطه]] [[بحرین]] در سال۳۱۷ ق نیز ربوده شد. در این سال که مقارن با حکومت [[المقتدر عباسی]] بود (حک:۲۹۵–۳۲۰)، [[قرامطه بحرین]] به رهبری [[ابوطاهر قرمطی]] در روز [[ترویه]] به [[مکه]] یورش بردند و ضمن کشتار حاجیان، حجرالاسود را در چهاردهم ذی‌حجه ربودند. ابوطاهر، در آغاز، حجرالاسود را به [[کوفه]] برد و بر یکی از ستون‌های [[مسجد کوفه]] آویزان کرد و سپس آن را به هجر در [[بحرین]] برد.<ref> اثاره الترغیب ، ج1، ص122-123</ref>؛ <ref> الانس الجلیل ، ج1، ص409.</ref> سرانجام این سنگ در روز [[عید قربان]] سال ۳۳۹ق. پس از ۲۲ سال به دست [[سنبر بن حسن قرمطی]] به مکه بازگردانده شد و به دست وی در جای خودش قرار داده شد. سنگ بر اثر ضرباتی که بر آن وارد شده بود، آسیب دیده و برای حفظ آن نواری از نقره به دور آن قرار داده شد.<ref> التاریخ القویم ، ج3، ص285.</ref>آسیب دیدن و شکستن حجرالاسود در حوادث پرشمار، سبب شد تا برای حفظ قطعات آن، پس از نصب سنگ، حلقه‌ای به دور قطر بیرونی آن کشیده شود. این حلقه که بارها تعویض گردیده غالباً از جنس نقره و گاه نیز از طلا <ref> تحصیل المرام ، ج1، ص191</ref>؛ <ref>التاریخ القویم، ج3، ص285-286</ref>.تهیه می‌شد. <ref> الازرقی،اخبار مکه، ج1، ص135</ref>؛ <ref>میرزا عبدالرسول منشی،  مراه الحرمین ، ج1، ص 264، 304.</ref> در سال۱۲۹۰ق، پوشش دیگری از نقره به وزن دو کیلو به دور حجرالاسود افزوده شد و سنگ را که در آن هنگام ۱۷ قطعه شده بود به هم پیوند داده و قسمت بیرونی آن را با پوششی از نقره خالص پوشانیده شد و از آن صفحه دایره‌ای به قطر 27 <ref>میرزا عبدالرسول منشی،مرآه الحرمین، ج1، ص264.</ref> و به نقلی ۳۷ سانتی‌متر <ref> موسوعه العتبات المقدسه ، ج1، ص59.</ref>که بتوان با سر و صورت آن را لمس کرد و بوسید ساخته و کار گذاشته شد.<ref> راهنمای حرمین شریفین ، ج1، ص185.</ref>

==ویژگی‌های ظاهری حجر الاسود==

حجرالاسود سنگی صیقلی به رنگ سیاه متمایل به قرمز و به شکل بیضی نا منظم است.<ref> اولیا چلبی ،  الرحلة الحجازیه ، چاپ  قاهره ، نشر دارالافاق العربیه، سال ۱۹۹۹ م ص 230</ref> قطر حجر الاسود در حدود ۳۰ سانتی‌متر و عرض آن حدود ۵/۱۳ سانتی‌متر است.<ref>راهنمای حرمین شریفین، ج1، ص185.</ref>این سنگ در حدود ۹۸ سانتی‌متر یعنی دو ذراع در دیوار فرورفته است. <ref>محمد بن احمد بن جبیر،  رحلة ابن جبیر ،  بیروت، انتشارات دارالهلال، ص 59</ref> و نواری به عرض ده سانتی‌متر دور آن را گرفته است. <ref>محمد طاهر کردی،التاریخ القویم لمکة و بیت الله الکریم، بیروت، انتشارات دار خضر، سال ۱۴۲۰ ق. ج2، ص442.</ref>

==حجر الاسود در روایات==

حجر الاسود از سنگ هاى بهشتى است که همراه [[حضرت آدم]] علیه السّلام بوده و پس از نزول آدم به زمین و قبول توبه‌ اش نزد وى فرود آمده است. <ref> کلینی الکافی  ج۴، ص۱۸۵</ref>.<ref>همان، ص۱۸۸.</ref> این سنگ اکنون جزیی از [[مسجد الحرام]] و موقف استلام مسلمانان هنگام حج می باشد.درروایات آمده است که این سنگ در آغاز بسیار سفید بود، امّا گناهان فرزندان آدم آن را سیاه کرده است.<ref>همان، ص ۱۹۱.</ref>  

از پیامبر گرامی اسلام صلوات الله علیه نقل شده است که حجر الاسود دست راست خداوند در روى زمین است، کسى که آن را مسح کند دست خدا را مسح کرده است.<ref>همان، ص ۴۰۶</ref> <ref> شیخ حر عاملی ،  وسائل الشیعة ، ج۱۳، ص ۳۲۴.</ref>  

معروف است که این سنگ در آب فرو نمی‌رود.<ref> معجم البلدان ، ج ۲، ص ۲۲۴</ref> <ref> شفاء الغرام ، ج ۱، ص ۲۶۱</ref>. آتش آن را گرم نمی‌کند.<ref>همان.</ref> در منابع روایی شیعه و سنی فضیلیت های بسیاری برای حجر الاسود بیان شده است از جمله: با استلام آن، گناهان نابود می‌شود. <ref> السنن الکبری ، ج ۷، ص ۱۷۵.</ref> توبه آدم (ع) میان حجرالاسود و درب کعبه اتفاق افتاد. <ref> شیخ صدوق ، علل الشرایع ، ج ۲، ص ۴۲۶؛</ref> <ref> شیخ حر عاملی  وسائل الشیعه ، ج ۵، ص ۲۷۴</ref>.دعا در کنار آن به اجابت می‌رسد.<ref> احیاء علوم الدین ، ج ۱، ص ۶۹.</ref> هفتاد پیامبر بین رکن یمانی و حجر الاسود دفن شده‌اند. <ref>شیخ کلینی، الکافی، ج ۴، ص</ref> ۲۱۴؛<ref>علامه مجلسی بحارالانوار ، ج ۱۴، ص ۴۶۴.</ref> چهار نهر بهشتی زیر آن جاری است. <ref> شیخ صدوق  الخصال ، ج ۴، ص ۶۲۵</ref>؛ <ref>بحارالانوار، ج ۱۰، ص ۱۰۴.</ref> میثاق خدا به آن سپرده شده است.<ref> شیخ صدوق ، علل‌الشرایع ، ج ۲، ص ۴۲۴</ref> <ref>علامه مجلسی،بحارالانوار، ج ۹۶، ص ۲۲۱.</ref>

<ref> علامه حلّی،  مختلف الشیعه ، ج ۴، ص ۲۲۱</ref> <ref>جواهر الکلام، ج ۱۹، ص ۲۸۷</ref> و سنّی <ref>  بیهقی احمد بن حسین بن علی ، السنن الکبری ، ج ۷، ص ۱۸۲</ref>؛ <ref> عبدالرحمن الجزیری ، الفقه علی المذاهب الاربعه ، ج ۱، ص ۶۵۵.</ref> آغاز طواف از حجرالاسود را واجب می‌دانند و برخی نیز مستحب <ref>شیخ محمد حسن نجفی، جواهرالکلام، ج ۱۹، ص ۲۸۷؛  الفقه الاسلامی ، ج ۳، ص ۲۲۱۴.</ref> مستحب است انسان برای رفتن به صفا از مقابل حجرالاسود بیرون برود و هنگامی که از کوه صفا بالا رفت، در برابر رکن مقابل حجرالاسود بایستد.<ref>  شیخ حر عاملی ، وسائل‌الشیعه ، ج ۱۳، ص ۴۷۵</ref>؛ <ref> شیخ محمد حسن نجفی،جواهر الکلام، ج ۱۹، ص ۴۱۳ و</ref> ۴۱۴؛ <ref>  شیخ یوسف بحرانی ، الحدائق الناظره ، ج ۱۶، ص ۲۶۰</ref> همچنین مستحب است حاجی هنگامی که در طواف به حجرالاسود می‌رسد، دستان خود را بالا ببرد و خدا را حمد و سپاس بگوید و آن‌گاه بر پیامبر (ص) و خاندانش (ع)درود بفرستد.<ref>شیخ طوسی،النهایه، ص ۲۳۶</ref>؛ <ref> محمد حسن نجفی،جواهر الکلام، ج ۱۹، ص ۳۴۰</ref>. یا تکبیر بگوید. <ref>  محمد بخاری ،  صحیح البخاری ، ج ۲، ص ۱۹۸</ref>؛ <ref>  ابن قدامه ،  المغنی ، ج ۳، ص ۳۹۶</ref>؛ <ref> ا بو حامد غزالی ،  احیاء علوم الدین ، ج ۱، ص ۶۷.</ref>