۸۸٬۱۲۶
ویرایش
محمد قریب: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'اینگونه' به 'اینگونه'
جز (جایگزینی متن - 'می کرد' به 'می‌کرد') |
جز (جایگزینی متن - 'اینگونه' به 'اینگونه') |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
=سرانجام محمد قریب= | =سرانجام محمد قریب= | ||
جسم قریب در واپسین سال‌های زندگی، ناتوان شده بود و او از پروردگار، طلب رهایی از چنگال بیماری یا مرگ می‌کرد. با این وجود همواره نگران شرایط کودکان بیمار بود و توصیه‌های لازم برای درمان آنان را به دانشجویان می‌کرد. در هـنگام کسالتش که در [[آمریکا]] بود، نامه‌ای برای یکی از دوستانش نگاشت که در آن | جسم قریب در واپسین سال‌های زندگی، ناتوان شده بود و او از پروردگار، طلب رهایی از چنگال بیماری یا مرگ می‌کرد. با این وجود همواره نگران شرایط کودکان بیمار بود و توصیه‌های لازم برای درمان آنان را به دانشجویان می‌کرد. در هـنگام کسالتش که در [[آمریکا]] بود، نامه‌ای برای یکی از دوستانش نگاشت که در آن اینگونه نوشته بود، '''من گرچه با مرگ دست به گریبان هستم؛ اما مطالعه را ترک نکرده‌ام'''. | ||
با ایـنکه سـرطان کلیه داشت و می‌دانست کـه از ایـن بیماری جان سالم به در نخواهد برد، مطالعه و درس خود را ترک نکرد. با نهایت کوشش، سعی می‌کرد، طوری درس بدهد که شاگردانش به خوبی آزمـوده شـوند و برای کشور و مردم مفید باشند. سرانجام قریب در یکم بهمن ۱۳۵۳ شمسی درگذشت و بنا بر وصیت خودش، پیکرش به قم منتقل شد. برای مراسم خاکسپاری محمد قریب، [[محمدرضا شاه پهلوی]] به همراه خودروهای دربار شخصاً جنازهٔ محمد قریب را از تهران تا [[قم]] همراهی کرد و [[آیت‌الله سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی]] نماز میت بر پیکرش خواند و در قبرستان شیخان به خاک سپرده شد. | با ایـنکه سـرطان کلیه داشت و می‌دانست کـه از ایـن بیماری جان سالم به در نخواهد برد، مطالعه و درس خود را ترک نکرد. با نهایت کوشش، سعی می‌کرد، طوری درس بدهد که شاگردانش به خوبی آزمـوده شـوند و برای کشور و مردم مفید باشند. سرانجام قریب در یکم بهمن ۱۳۵۳ شمسی درگذشت و بنا بر وصیت خودش، پیکرش به قم منتقل شد. برای مراسم خاکسپاری محمد قریب، [[محمدرضا شاه پهلوی]] به همراه خودروهای دربار شخصاً جنازهٔ محمد قریب را از تهران تا [[قم]] همراهی کرد و [[آیت‌الله سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی]] نماز میت بر پیکرش خواند و در قبرستان شیخان به خاک سپرده شد. | ||
=پانویس= | =پانویس= | ||