ارتداد: تفاوت میان نسخه‌ها

ارتداد (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۹ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۴

۱٬۸۸۴ بایت اضافه‌شده ، ‏۹ مهٔ ۲۰۲۲

بدون خلاصۀ ویرایش

Hoosinrasooli

confirmed، مدیران

۳۳٬۷۵۵

ویرایش

@@ خط ۱۷: / خط ۱۷: @@
 '''اِرْتِدادْ''' خارج‌شدن و رویگردانی از [[دین اسلام]] است. اگر كسى كه [[مسلمان]] است، از دين اسلام بيرون رود. او را در اصطلاح دينى <sup>مرتد</sup> گويند. برخی از موجبات ارتداد از نظر فقیهان عبارتند از: انكار ضرورى دين؛ چيزى را كه از دين نيست جزء دين شمردن؛ [[كفر]] ورزيدن به [[خدا]] يا [[پیامبر]]؛ انجام كارى كه حاكى از بى‌ايمانى است. مانند [[سجده]] بر [[بت]] يا توهين به مقدسات اسلامى. در [[فقه اسلامی]] شخص مرتد تحت شرایطی به [[مرگ]] محکوم می شود.
+=ارتداد=
+«ارتداد» واژه‏‌ای است [[فقهی]] ـ حقوقی از ریشه ردّ و به معنای «رد شدن»، «برگشت از دین»، «از مسلمانی برگشتن»<ref>علی‏اکبر دهخدا، لغت‏نامه، تهران، مجلس شورای ملّی، 1328ش، ج6، ص1624.</ref>، «رو گردانیدن از مذهب اسلام بعد از اسلام»، «برگرداندن»، «بازگرداندن، چه حسی چه معنوی»<ref>سیدجعفر سجادی، فرهنگ معارف اسلامی، تهران، شرکت مؤلّفان و مترجمان ایران، ج1، ص143 ـ 144.</ref>، «عقب‏ نشینی» و «کناره گیری»<ref>محمد قریب، فرهنگ لغات قرآن، تهران، انتشارات بنیاد، 1366ش، ج1، ص469 ـ 470. و نیز سید علی‏اکبر قرشی، قاموس قرآن، تهران، دارالکتب الاسلامیه، 1361ش، چاپ سوم، ج3، ص 79 ـ 80.</ref> آمده است.
+از معانی مذکور سنخیتی آشکار بین معنای لغوی و اصطلاح فقهی به دست می‏‌آید؛ گرچه برخی از فقها این سنخیت را به گونه‏‌ای دیگر یعنی به معنای «خروج از شی‏ء ([[کفر]]) و سپس بازگشت به همان شی‏ء» مطرح نموده‏‌اند<ref>الیاس آنطوان‏الیاس، القاموس العصری (فرهنگ نوین)، ترجمه سیدمصطفی طباطبایی، تهران، چاپخانه اسلامیه، 1358ش، چاپ دوم، ص246.</ref>. البته چنین معنایی تنها در مورد کافری که از اسلام به کفر خود باز می‏گردد صادق است؛ اما معانی نخست شامل مسلمانی که از دین خود روگردانده نیز می‏شود.
 =منبع=