confirmed، مدیران
۳۷٬۲۰۱
ویرایش
سوره کهف: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۱۴: | خط ۱۱۴: | ||
امام صادق(ع) فرموده: «سبب نزول سوره کهف آن بود كه [[كفار]] [[قريش]] سه نفر را به نامهاى نضربن‌حارث، عقبه‌بن‌ابى‌معيط و عاص‌بن‌وائل‌سهمى پيش نصاراى نجران فرستادند تا از [[يهود]] و [[نصارى]] مسائلى ياد بگيرند و از [[رسول خدا]] بپرسند (شايد آن حضرت نداند و مغلوب شود) آنها در نجران با علماء يهود ملاقات كرده و منظور خود را گفتند، يهود در جواب گفتند: سه مسئله را از او بپرسيد اگر مطابق آنچه ما مى گوئيم جواب داد، او راستگو است، آن گاه از يك مسئله ديگر بپرسيد اگر گفت مى دانم بدانيد كه دروغگو است. از او بپرسيد از جوانانى كه در زمان گذشته از ديار خود بيرون رفتند وخواب آنها را گرفت، چند وقت در خواب بودند تا بيدار شدند؟ و چند نفر بودند؟ و چه چيز با آنها بود كه از خودشان نبود؟ و ماجراى آنها چگونه بود؟ و بپرسيد از موسى وقتى كه خدا به او امر كرد آن دانشمند را تعقيب كند و از او علم بياموزد، او كه بود؟ و چگونه از او پيروى كرد و جريانش از چه قرار بود؟ و بپرسيد از او از مردى كه به مشرق و مغرب رفت تا به سد يأجوج و مأجوج رسيد او كه بود، و جريانش چيست؟ آن وقت اين سه قضيه را خود به آنها شرح دادند و گفتند: اگر آن طورى كه ما گفتيم جواب داد بدانيد كه راستگو است و الا تصديقش نكنيد. كفار گفتند: مسئله چهارم كدام است؟ گفتند: از او بپرسيد [[قيامت]] كى خواهد بود اگر گفت مى دانم بدانيد كه دروغگو است زيرا وقت را جز خدا كسى نمى داند، آن سه نفر به [[مكه]] برگشته و بواسطه [[حضرت ابوطالب]] با [[رسول خدا(ص)]] تماس گرفته و از او جواب خواستند، سوره كهف در جواب آن مسائل نازل گرديد»<ref>تفسير أحسن‌الحديث، ج6، ص 167 به نقل از تفسير برهان از تفسير قمى از امام صادق عليه‌السلام.</ref>. | امام صادق(ع) فرموده: «سبب نزول سوره کهف آن بود كه [[كفار]] [[قريش]] سه نفر را به نامهاى نضربن‌حارث، عقبه‌بن‌ابى‌معيط و عاص‌بن‌وائل‌سهمى پيش نصاراى نجران فرستادند تا از [[يهود]] و [[نصارى]] مسائلى ياد بگيرند و از [[رسول خدا]] بپرسند (شايد آن حضرت نداند و مغلوب شود) آنها در نجران با علماء يهود ملاقات كرده و منظور خود را گفتند، يهود در جواب گفتند: سه مسئله را از او بپرسيد اگر مطابق آنچه ما مى گوئيم جواب داد، او راستگو است، آن گاه از يك مسئله ديگر بپرسيد اگر گفت مى دانم بدانيد كه دروغگو است. از او بپرسيد از جوانانى كه در زمان گذشته از ديار خود بيرون رفتند وخواب آنها را گرفت، چند وقت در خواب بودند تا بيدار شدند؟ و چند نفر بودند؟ و چه چيز با آنها بود كه از خودشان نبود؟ و ماجراى آنها چگونه بود؟ و بپرسيد از موسى وقتى كه خدا به او امر كرد آن دانشمند را تعقيب كند و از او علم بياموزد، او كه بود؟ و چگونه از او پيروى كرد و جريانش از چه قرار بود؟ و بپرسيد از او از مردى كه به مشرق و مغرب رفت تا به سد يأجوج و مأجوج رسيد او كه بود، و جريانش چيست؟ آن وقت اين سه قضيه را خود به آنها شرح دادند و گفتند: اگر آن طورى كه ما گفتيم جواب داد بدانيد كه راستگو است و الا تصديقش نكنيد. كفار گفتند: مسئله چهارم كدام است؟ گفتند: از او بپرسيد [[قيامت]] كى خواهد بود اگر گفت مى دانم بدانيد كه دروغگو است زيرا وقت را جز خدا كسى نمى داند، آن سه نفر به [[مكه]] برگشته و بواسطه [[حضرت ابوطالب]] با [[رسول خدا(ص)]] تماس گرفته و از او جواب خواستند، سوره كهف در جواب آن مسائل نازل گرديد»<ref>تفسير أحسن‌الحديث، ج6، ص 167 به نقل از تفسير برهان از تفسير قمى از امام صادق عليه‌السلام.</ref>. | ||
=ويژگي= | |||
سوره کهف يکی از پنج سوره ای است که با عبارت «الحمدلله» آغاز شده است اين سوره ها عبارتند از فاتحه، انعام، کهف، سبأ، فاطر که همه آنها جزو سور مکی هستند. | |||
همچنين اين سوره جزو [[سور مئين]] (صد آيه ای ها) است [[ابن قتيبه]] می گويد سور مئين سوره هايی هستند که بعد از سور طوال آمده اند علت نامگذاری اين سوره ها به مئين نزديک بودن تعداد آيه های اين سوره ها به عدد صد می باشد.[18] گفته شده اين عبارتند از «[[سوره بنی إسرائيل]]، [[سوره كهف]]، [[سوره مريم]]، [[سوره طه]]، [[سوره أنبياء]]، [[سوره حج]] و [[سوره مؤمنون]]».[19] برخی ديگر نيز [[سور مئين]] را «سوره توبه، سوره نحل، سوره هود، سوره يوسف، سوره کهف، سوره بنی اسرائيل، سوره انبياء، سوره طه، سوره مؤمنون، سوره شعراء و سوره صافات» ذکر کرده اند<ref>التمهيد فی علوم القرآن، ج1، ص313.</ref>. | |||
روايتى است كه از رسول خدا(ص) نقل شده كه فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جاى تورات و سوره هاى مئين را به جاى انجيل و سوره هاى مثانى را به جاى زبور به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سوره هاى مفصّل فزونى بخشيد<ref>جامع البيان فى تفسير القرآن، ج 1، ص 34.</ref>. | |||
بخارى از ابن مسعود روايت كرده كه دربارۀ سوره‌هاى: بنى اسرائيل، كهف، مريم، طه، و الانبياء گفت: «اين سوره‌ها از سوره‌هاى كهن اول است، و از ديرينه‌ها هستند» سپس به همين ترتيب آنها را ذكر كرد<ref>ترجمه الإتقان فى علوم القرآن، ج 1، ص 215.</ref>. | |||
اين سوره با حمد و ستايش خدا آغاز مى گردد و با ذكر توحيد و ايمان و عمل صالح پايان مى يابد. و در اين سوره از برخى داستان هاى عجيب تاريخ بشر پرده برداشته شده است، و آيۀ آخر اين سوره ويژگى خاصى دارد كه هر كس آن را قبل از خواب با رعايت شرايطى بخواند، هر ساعتى كه اراده كند، از خواب بيدار خواهد شد<ref>تفسير قرآن مهر، ج 12، ص 184.</ref>. | |||
نيمه اوّل قرآن با "فا" كلمۀ «وَ لْيَتَلَطَّفْ» از سوره كهف پايان مى‌يابد و از آن پس، نيمه دوم قرآن آغاز مى‌گردد. | |||
=پانویس= | =پانویس= | ||