احمد محایری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''احمد محمد محایری''' در سال 1898 میلادی در شهر باستانی [[دمشق]] [[سوریه]] به دنیا آمد. احمد محایری درآنجا بزرگ شد و با روحیه میهن‌پرستی که در آن زمان حاکم بود عجین شد و از شاگردان ممتاز بود که با هوش و ذکاوت و سرعت در یادگیری توجهات را به خود جلب کرد. زیرکی و استعدادش باعث شد که به مؤسسه پزشکی عرب در [[دمشق]] بپیوندد. این مؤسسه تخصصی در آن دوره یکی از مراکز علمی نادر منطقه بود که با پشتکار و همت خود توانست در سال 1921 میلادی دیپلم پزشکی عمومی را اخذ کند و بلافاصله پس از فارغ‌التحصیلی از [[دمشق]] به [[حجاز]] نقل مکان کرد. در سال 1921/1922 به مدت یک سال در [[مکه مکرمه]] اقامت گزید و در آنجا به سمت ماوراءالنهر رفت که تعداد زیادی از اعراب ساکن [[حجاز]] را به خود جلب کرد.ایشان پس از ورود به [[اردن]] در شهر [[اربد]] اقامت گزید و چون کشور به تعداد زیادی پزشک نیاز داشت، از این رو وی به‌عنوان پزشک در عجلون و منطقه کوره در شمال [[اردن]] منصوب شد.<br>

'''احمد محمد محایری''' در سال 1898 میلادی در شهر باستانی [[دمشق]] [[سوریه]] به دنیا آمد. در اول مارس 1925 به عنوان پزشک دولتی در [[اربد]] کار خود را بسیار فعال و حرفه‌ای انجام داد. اما تصمیم گرفت در 18 ژوئن 1926 میلادی استعفای خود را ارائه داد تا خود را [[وقف]] یک کار بزرگ پزشکی کند و در آنجا وقت خود را صرف مبارزه با برخی بیماری‌های همه‌گیر به ویژه [[مالاریا]] و تراخم کرد که طی آن درمان این بیماران و آنها آگاهی از پیشگیری از این بیماری ها دکتر احمد المهیری در 30 مارس 1930 میلادی تابعیت اردن را دریافت کرد و این امر تحت قانون مؤثر شهروندی و در چهارچوب جذب تخصص و صلاحیت‌های عرب قرار گرفت که تأثیر زیادی در کار و توسعه خدمات در مؤسسات داشت. او با وجود مشغله های متعدد به حرفه اصیل خود وفادار بود و در سال 1926 درمانگاه خصوصی خود را در اربید افتتاح کرد. این درمانگاه در تپه اربید، روبروی شهرداری، در ساختمان وی نزدیک زندان قدیم سرایا، در جنوب مدرسه حسن کامل الصباح واقع شده است. شرایط دشوار. به اخوان بپیوندید دکتر المهیری فعالیت ملی و سیاسی داشت و به دلیل تمایلات اسلامی اش که چهارچوب پیوستن او به جنبش [[اخوان‌المسلمین]] در دهه چهل قرن گذشته و سرمایه گذار آگاه بود، شهرت داشت. او همیشه متحرک و فعال است، چرا که به عنوان واعظ و طبیب سوار بر اسب خود در روستاهای اطراف شهر اربید پرسه می زد و بر اصول خود که بر اساس آن رشد کرده بود ثابت قدم بود و از محبت و قدردانی همه کسانی که او را می شناختند لذت می برد. یا با او برخورد کرد، زیرا در قرن گذشته به درخواست شهردار شهر اربید به عنوان پزشک در شهرداری اربید کار می کرد و در این مدت برای ساماندهی امور بهداشتی در شهر فعالیت می کرد. به خصوص در زمینه ایمنی مواد غذایی و نظارت بر مغازه ها و رستوران ها برای رعایت شرایط بهداشتی لازم، محایری از شغل خود در شهرداری استعفا داد تا خود را وقف بیماران درمانگاه خود کند که شاهد رونق زیادی بود و در آنجا دستمزد نمادین دریافت کرد. و گاه نیازمندان را مجانی درمان می کرد که او را به مردم نزدیک می کرد و آنان را برایش عزیز می کرد.<br>