برکات اخلاقی - فرهنگی بعثت نبوی (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

از منظر قرآن کریم جهان عصر بعثت بر اثر کردار آدمیان غرق در فساد وتباهی بود:

«ظهر الفَساد فی البر و البحر بما کسبت أیدی الناس»[1]

خداوند پیامبرصلی الله علیه وآله را زمانی فرستاد که از دیرباز پیامبری نیامده بود؛ ملت‏ها درخواب طولانی فرورفته و سررشته کارها از هم گسیخته بود. جنگ‏ها در همه جاشعله‌‏ور و دنیا در تاریکی، جهل و گناه به سر می‏‌برد. فریب‌کاری، آشکار و برگ‏‌های ‏درخت زندگی بشر هدایت خاموش شده بود. این فساد و تیره‌‏روزی چیزی جز فتنه وآشوب به بار نمی‏‌آورد. ترس دل‏های مردم را فراگرفته و پناه‌گاهی جز شمشیر خون‏‌آشام ‏نداشتند.[2]

فکلّما حصل الانسان مرتبة من العلم وجب علیه تحصیل مرتبه أخری فوقها الی‏مالا نهایة له:

انسان به هر مرتبه ‏ای از دانش برسد و آن را به دست آورد واجب است مرتبه بالاتر ازآن را تحصیل کند و این وجوب تحصیل - تا آدمی زنده است - پایان یافته و نهایتی‏ندارد.[14]

جان برنال مؤلف کتاب علم در تاریخ نوشته است:

لوددت أن أصحابی ضربت روسهم بالسیاط حتی یتفقّهوا

دلم می‏خواست کسی تازیانه بر شاگردانم فرود آورد تا در دین آگاه شوند و درفهم درست آن بکوشند.