۸۷٬۸۸۶
ویرایش
نکاح موقت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'میداند' به 'میداند'
جز (جایگزینی متن - 'أبی طالب' به 'أبی‌طالب') |
جز (جایگزینی متن - 'میداند' به 'میداند') |
||
| خط ۸۲: | خط ۸۲: | ||
#ثانیاً: واژه متعه چنان که گفتیم در عرف شرع و کلمات فقهای شیعه و اهل‌سنت و در لسان روایات به معنای عقد موقّت است که مدارک آن را به طور گسترده خواهید دید.<br> | #ثانیاً: واژه متعه چنان که گفتیم در عرف شرع و کلمات فقهای شیعه و اهل‌سنت و در لسان روایات به معنای عقد موقّت است که مدارک آن را به طور گسترده خواهید دید.<br> | ||
مفسّر معروف مرحوم طبرسی در مجمع‌البیان در تفسیر این آیه تصریح میکند که در آیه دو نظریه وجود دارد، نظریه کسانی که استمتاع را در اینجا به معنای لذّت بردن تفسیر کردهاند و گروهی از صحابه یا تابعین و مانند آنها را میشمرد و نظریه کسانی که میگویند مراد از این آیه عقد متعه و ازدواج موقّت است و آن را عقیده ابن عبّاس و سدی و ابن مسعود و جماعتی از تابعین | مفسّر معروف مرحوم طبرسی در مجمع‌البیان در تفسیر این آیه تصریح میکند که در آیه دو نظریه وجود دارد، نظریه کسانی که استمتاع را در اینجا به معنای لذّت بردن تفسیر کردهاند و گروهی از صحابه یا تابعین و مانند آنها را میشمرد و نظریه کسانی که میگویند مراد از این آیه عقد متعه و ازدواج موقّت است و آن را عقیده ابن عبّاس و سدی و ابن مسعود و جماعتی از تابعین میداند. او در ادامه میگوید: نظریه دوّم واضح است، زیرا لفظ متعه و استمتاع در عرف شرع اشاره به ازدواج موقّت است، به‌علاوه وجوب مهر برای زنان مشروط به لذّت بردن نیست. <ref>مجمع‌البیان، جلد 3، صفحه 60.</ref> | ||
قرطبی در تفسیر خود میگوید: منظور از این آیه به عقیده جمهور همان نکاح موقت است که در صدر اسلام بوده است. <ref>تفسیر قرطبی، جلد 5، صفحه 120 و فتح الغدیر، جلد 1، صفحه 449.</ref><br> | قرطبی در تفسیر خود میگوید: منظور از این آیه به عقیده جمهور همان نکاح موقت است که در صدر اسلام بوده است. <ref>تفسیر قرطبی، جلد 5، صفحه 120 و فتح الغدیر، جلد 1، صفحه 449.</ref><br> | ||
| خط ۱۸۰: | خط ۱۸۰: | ||
و از همه شگفتانگیزتر کلام شافعی است که میگوید: «من نیافتم چیزی را که خداوند آن را حلال کند، سپس حرام نماید، بازهم حلال کند و سپس حرام نماید، مگر «متعه» را!». <ref>المغنی ابن قدامه، جلد 7، صفحه 572.</ref><br> | و از همه شگفتانگیزتر کلام شافعی است که میگوید: «من نیافتم چیزی را که خداوند آن را حلال کند، سپس حرام نماید، بازهم حلال کند و سپس حرام نماید، مگر «متعه» را!». <ref>المغنی ابن قدامه، جلد 7، صفحه 572.</ref><br> | ||
هر محقّقی با مشاهده این روایات ضدونقیض به مجعول بودن آنها مطمئن میشود و آن را نشانه یک حرکت سیاسی | هر محقّقی با مشاهده این روایات ضدونقیض به مجعول بودن آنها مطمئن میشود و آن را نشانه یک حرکت سیاسی میداند. | ||
==بهترین راه‌حل== | ==بهترین راه‌حل== | ||
به‌راستی که این اقوال مختلف و متعارض، هرکسی را وادار به مطالعه جدّی میکند، مگر چه چیزی رخ‌داده که در این مسئله این‌قدر روایات ضدونقیض است و چرا هر محدّث یا فقیهی راهی برای خود برگزیده است؟ | به‌راستی که این اقوال مختلف و متعارض، هرکسی را وادار به مطالعه جدّی میکند، مگر چه چیزی رخ‌داده که در این مسئله این‌قدر روایات ضدونقیض است و چرا هر محدّث یا فقیهی راهی برای خود برگزیده است؟ | ||