۸۷٬۸۱۰
ویرایش
داغستان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' گیری' به 'گیری'
جز (جایگزینی متن - 'پر رنگ' به 'پُر‌رنگ') |
جز (جایگزینی متن - ' گیری' به 'گیری') |
||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
مقامات داغستان با تغییر موضع از تصمیمات تأیید نشده تا به اجرا درآوردن آنها، در مبارزه با وهابی ها، حدود میان گروه‌های افراط گرا و وفاداران به حکومت دینی را از میان بردند. | مقامات داغستان با تغییر موضع از تصمیمات تأیید نشده تا به اجرا درآوردن آنها، در مبارزه با وهابی ها، حدود میان گروه‌های افراط گرا و وفاداران به حکومت دینی را از میان بردند. | ||
<br> | <br> | ||
نهادهای انتظامی ـ قضایی مراکز وهابی ها را در ماخاچ قلعه منهدم کردند، و جوانان وهابی را دستگیر کردند. به دنبال این فشارها و سرکوبی نیروها، افراط گراها، سلفی های میانه رو را به سوی خود کشیدند. در پایان سال 1990 با وحدت عمل تشکیلات سلفی ها، «جماعت مسلمان» [[بقاءالدین محمد]] (کبدُف) در داغستان پدیدار شد.این شخص آغازگر وهابیت در داغستان است. وهابی های سرکوب شده در داغستان به سرکردگی بهاءالدین محمد به [[چچن]] نقل مکان کردند. کبدُف مستقیماً در | نهادهای انتظامی ـ قضایی مراکز وهابی ها را در ماخاچ قلعه منهدم کردند، و جوانان وهابی را دستگیر کردند. به دنبال این فشارها و سرکوبی نیروها، افراط گراها، سلفی های میانه رو را به سوی خود کشیدند. در پایان سال 1990 با وحدت عمل تشکیلات سلفی ها، «جماعت مسلمان» [[بقاءالدین محمد]] (کبدُف) در داغستان پدیدار شد.این شخص آغازگر وهابیت در داغستان است. وهابی های سرکوب شده در داغستان به سرکردگی بهاءالدین محمد به [[چچن]] نقل مکان کردند. کبدُف مستقیماً در شکل‌گیری مرکز وهابی در گودرمس و تشکیل دادگاههای شرعی در چچن شرکت می‌کرد. فعالیت‌های وی پس از اختلافاتی که میان وهابی ها و طریقتی ها در گودرمس ایجاد شد، در سال 1999 متوقف شد. وهابی های پیرو کبدُف توسط مبارزان صحرایی به فرماندهی سولیم یامادایف سرکوب شدند. | ||
<br> | <br> | ||
گروه های پراکنده شده وهابی ها که در گذشته آشکارا ازجمله از طریق شرکت در شورش های مسلحانه عمل می‌کردند، بعد از این شکست خود را پنهان کردند. بسیاری از افرادی که به این گروه‌ها پیوسته بودند، بر عقاید خود باقی هستند،اما عقاید خود را آشکارا بیان نمی‌کنند. در سال 1998 جامعه بهایی های محلی در روستاهای کاراماخ و چاپان ماخ، فقط حکومت شرعی را به اجرا درمی آوردند. در سال 1999 بعد از حمله باسایف و خطاب به داغستان، علیه بهایی های محلی عملیات نظامی انجام شد. | گروه های پراکنده شده وهابی ها که در گذشته آشکارا ازجمله از طریق شرکت در شورش های مسلحانه عمل می‌کردند، بعد از این شکست خود را پنهان کردند. بسیاری از افرادی که به این گروه‌ها پیوسته بودند، بر عقاید خود باقی هستند،اما عقاید خود را آشکارا بیان نمی‌کنند. در سال 1998 جامعه بهایی های محلی در روستاهای کاراماخ و چاپان ماخ، فقط حکومت شرعی را به اجرا درمی آوردند. در سال 1999 بعد از حمله باسایف و خطاب به داغستان، علیه بهایی های محلی عملیات نظامی انجام شد. | ||
| خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
این اقدامات باعث عکس العمل افراط گرایان و حتی سلفی های میانه رو شد. مجاهدین توانستند شبکه های مخفی قدرتمندی متشکل از گروه های نیمه مختار تشکیل دهند. سوء قصد بی سابقه ای نسبت به اعضای نهادهای انتظامی- قضایی که در سرکوب سلفی ها شرکت داشتند، آغاز شد و چند تن از اعضای ناوگان هواپیمایی جنگی ـ آموزشی و اعضای سرویس امنیتی فدرال و حتی مأموران ساده گشتی دراین درگیری ها کشته شدند. تمرکز مجاهدین در نواحی گرمسیر چچن، منطقه خاساورت و حتی اطراف پایتخت جمهوریِ ماخاچ قلعه به بحران بدل شده بود. | این اقدامات باعث عکس العمل افراط گرایان و حتی سلفی های میانه رو شد. مجاهدین توانستند شبکه های مخفی قدرتمندی متشکل از گروه های نیمه مختار تشکیل دهند. سوء قصد بی سابقه ای نسبت به اعضای نهادهای انتظامی- قضایی که در سرکوب سلفی ها شرکت داشتند، آغاز شد و چند تن از اعضای ناوگان هواپیمایی جنگی ـ آموزشی و اعضای سرویس امنیتی فدرال و حتی مأموران ساده گشتی دراین درگیری ها کشته شدند. تمرکز مجاهدین در نواحی گرمسیر چچن، منطقه خاساورت و حتی اطراف پایتخت جمهوریِ ماخاچ قلعه به بحران بدل شده بود. | ||
<br> | <br> | ||
نسل جوان مجاهدین بعد از گذشت 5 سال از هجوم مبارزان چچنی به داغستان و با شروع دومین جنگ، چندین واقعه تروریستی وحشتناک رخ داد که عبارتنداز: | نسل جوان مجاهدین بعد از گذشت 5 سال از هجوم مبارزان چچنی به داغستان و با شروع دومین جنگ، چندین واقعه تروریستی وحشتناک رخ داد که عبارتنداز: گروگان‌گیری در «نوردـ اوس» ، قتل [[رئیس جمهور چچن]]، [[احمد قدیرف]]، هجوم به "[[اینگوش]]"، هجوم پیش از انتخابات نیروهای چچنی به «[[گروزنی]]»، انفجار هم زمان هواپیماها و تراژدی «بسلان». در داغستان کشتار اعضای نهادهای انتظامی ـ قضایی شدت یافت. تمرکز نیروهای نظامی در ماخاچ قلعه و استحکام روز افزون آنها، شایعه تکرار سناریوی رخ داده در جمهوری «اینگوش» را قوت می بخشد. | ||
<br> | <br> | ||
سرکوبی و خنثی کردن عملیات برخی از رهبران نظامی چون خطاب، آربی پارایف،سلمان رادویف، زلیم خان یانداربایف، روسلان گیلایف و ابوالولید، تجزیه‌طلبها را تضعیف نکرد. دومین جنگ چچنها باعث ایجاد روحیه آشتی ناپذیری در میان تجزیه‌طلب ها نسبت به مسلمانان روس شده است. تجزیه‌طلب ها گروه های چریکی با عملکرد سریع را سازماندهی کرده‌اند که قادرند در تغییر شرایط مختلف عمل کنند. پس از چندین عملیات این گروه‌ها قادرند پراکنده شوند و برای زمان مناسب جهت حمله منتظر بمانند. در داغستان گروه های تخریبی ـ تروریستی دو یا سه نفره‌ای پدیدار شده که بیشترین نوع فعالیت آنها انفجاری است. اعضاء این گروه ها از مبارزانی که آموزش مربوط را در چچن گذرانده‌اند، نیستند بلکه افرادی از جوانان محلی هستند. | سرکوبی و خنثی کردن عملیات برخی از رهبران نظامی چون خطاب، آربی پارایف،سلمان رادویف، زلیم خان یانداربایف، روسلان گیلایف و ابوالولید، تجزیه‌طلبها را تضعیف نکرد. دومین جنگ چچنها باعث ایجاد روحیه آشتی ناپذیری در میان تجزیه‌طلب ها نسبت به مسلمانان روس شده است. تجزیه‌طلب ها گروه های چریکی با عملکرد سریع را سازماندهی کرده‌اند که قادرند در تغییر شرایط مختلف عمل کنند. پس از چندین عملیات این گروه‌ها قادرند پراکنده شوند و برای زمان مناسب جهت حمله منتظر بمانند. در داغستان گروه های تخریبی ـ تروریستی دو یا سه نفره‌ای پدیدار شده که بیشترین نوع فعالیت آنها انفجاری است. اعضاء این گروه ها از مبارزانی که آموزش مربوط را در چچن گذرانده‌اند، نیستند بلکه افرادی از جوانان محلی هستند. | ||