۸۷٬۸۱۰
ویرایش
جنبش اسلامی لبنان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' گیری' به 'گیری'
جز (جایگزینی متن - 'علیه السلام' به 'علیه‌السلام') |
جز (جایگزینی متن - ' گیری' به 'گیری') |
||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
انتخاب «نبیه بری» به این سمت و سیاست های تک روانه او، از یک سو موجب اختلافات در داخل جنبش گردید و از سوی دیگر باعث سردی روابط امل با انقلاب اسلامی در [[ایران]] شد؛ زیرا ایران برخلاف خواسته‌های امل از حملات فلسطینی ها به نیروهای اسراییلی پشتیبانی کرد و امل نیز با وجود مخالفت ایران، به درگیر شدن در فرایند سیاسی لبنان ادامه داد. با این وجود، «جنبش امل ظاهرا خواهان داشتن روابط خوب و حسنه با ایران می‌باشد، ولی تأکید دارد که نباید این روابط باعث شود که جنبش، هویت خود را گم کند و این هویت، لبنانی بودنش می‌باشد». | انتخاب «نبیه بری» به این سمت و سیاست های تک روانه او، از یک سو موجب اختلافات در داخل جنبش گردید و از سوی دیگر باعث سردی روابط امل با انقلاب اسلامی در [[ایران]] شد؛ زیرا ایران برخلاف خواسته‌های امل از حملات فلسطینی ها به نیروهای اسراییلی پشتیبانی کرد و امل نیز با وجود مخالفت ایران، به درگیر شدن در فرایند سیاسی لبنان ادامه داد. با این وجود، «جنبش امل ظاهرا خواهان داشتن روابط خوب و حسنه با ایران می‌باشد، ولی تأکید دارد که نباید این روابط باعث شود که جنبش، هویت خود را گم کند و این هویت، لبنانی بودنش می‌باشد». | ||
<br> | <br> | ||
2 ـ [[حزب دعوت اسلامی]]: این حزب شاخه‌ای از حزب دعوت اسلامی [[عراق]] است؛ که در سال 1966 به رهبری «[[شیخ فضل اللّه]]» فعالیت‌های خود را در لبنان آغاز کرد. «شیخ فضل اللّه» در زمان «امام موسی صدر» هرگز به رویارویی با او برنخاست، بلکه با | 2 ـ [[حزب دعوت اسلامی]]: این حزب شاخه‌ای از حزب دعوت اسلامی [[عراق]] است؛ که در سال 1966 به رهبری «[[شیخ فضل اللّه]]» فعالیت‌های خود را در لبنان آغاز کرد. «شیخ فضل اللّه» در زمان «امام موسی صدر» هرگز به رویارویی با او برنخاست، بلکه با کناره‌گیری از سیاست، به فعال سازی مدارس علمیه رو آورد و به تبلیغ ایدئولوژی فراملی اسلامی که ریشه در [[نجف]] و [[قم]] داشت پرداخت. در عین حال، ایشان شرایطی را مطرح ساخت که بر پایه آن می‌توانست در برابر دشمنان اسلامی از نیروی قهریه و زور استفاده کند و مشروعیت ساختار کنترل قدرت لبنان توسط مسیحیان را رد می‌نمود. | ||
<br> | <br> | ||
3 ـ جنبش توحید اسلامی: این گروه در سال 1982 توسط «[[شیخ سعید شعبان]]» در ترابلس پایه گذاری شد. «سعید شعبان» که تحصیلکرده دانشگاه [[الازهر]] است، معتقد به پیکارجویی اسلامی است و جدایی دین از سیاست را رد می‌کند و نسبت به امام خمینی رحمه اللهارادت و علاقه خاصی دارد و از اولین کسانی بود که از انقلاب اسلامی ایران پشتیبانی کرد؛ چنان که خود او در این باره می گوید: | 3 ـ جنبش توحید اسلامی: این گروه در سال 1982 توسط «[[شیخ سعید شعبان]]» در ترابلس پایه گذاری شد. «سعید شعبان» که تحصیلکرده دانشگاه [[الازهر]] است، معتقد به پیکارجویی اسلامی است و جدایی دین از سیاست را رد می‌کند و نسبت به امام خمینی رحمه اللهارادت و علاقه خاصی دارد و از اولین کسانی بود که از انقلاب اسلامی ایران پشتیبانی کرد؛ چنان که خود او در این باره می گوید: | ||
<br> | <br> | ||
«موقعی که خبر پیروزی انقلاب اسلامی در ایران به گوش ما رسید، از روز اول | «موقعی که خبر پیروزی انقلاب اسلامی در ایران به گوش ما رسید، از روز اول موضع‌گیری خود را نسبت به انقلاب اسلامی اعلام کردیم. چرا؟ برای اینکه این انقلاب شعارش اسلام بود، این انقلاب شعارش را وحدت مسلمین عنوان کرد». | ||
<br> | <br> | ||
4 ـ [[جنبش الحبشی]]: این گروه جزو احزاب میانه رو و احیاطلب اسلام است و در سال 1930 توسط «[[شیخ احمد العجوز]]» به وجود آمد و فعالیت‌های خود را با نام طرح های خیریه شروع کرد. این حزب که در میان طبقات متوسط شهری [[اهل سنت]] طرفداران زیادی دارد، از سال 1982 به این طرف که رهبری آن به عهده «[[شیخ عبداللّه بن محمد الشیبی الابدری]]»، معروف به حبشی گذاشته شد، وارد عرصه‌های سیاسی گردید و با حزب امل و سوریه رابطه نزدیک دارد. این گروه از نظر فکری، صوفی مسلک بوده و خواهان نظام کثرت گرا و پلورالیسم در لبنان است. | 4 ـ [[جنبش الحبشی]]: این گروه جزو احزاب میانه رو و احیاطلب اسلام است و در سال 1930 توسط «[[شیخ احمد العجوز]]» به وجود آمد و فعالیت‌های خود را با نام طرح های خیریه شروع کرد. این حزب که در میان طبقات متوسط شهری [[اهل سنت]] طرفداران زیادی دارد، از سال 1982 به این طرف که رهبری آن به عهده «[[شیخ عبداللّه بن محمد الشیبی الابدری]]»، معروف به حبشی گذاشته شد، وارد عرصه‌های سیاسی گردید و با حزب امل و سوریه رابطه نزدیک دارد. این گروه از نظر فکری، صوفی مسلک بوده و خواهان نظام کثرت گرا و پلورالیسم در لبنان است. | ||