۶٬۷۰۰
ویرایش
حسینه واجد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
= زندگی‌نامه = | = زندگی‌نامه = | ||
'''حسینه واجد''' در تاریخ 28 سپتامبر سال 1947م، در منطقه «تونگیپارا» در شرق [[پاکستان]] متولد شد. او بزرگترین فرزند شیخ مجیب الرحمن بنیان گذار کشور بنگلادش و نخستین رئیس جمهور این کشور است. او در بسیاری از | '''حسینه واجد''' در تاریخ 28 سپتامبر سال 1947م، در منطقه «تونگیپارا» در شرق [[پاکستان]] متولد شد. او بزرگترین فرزند شیخ مجیب الرحمن بنیان گذار کشور بنگلادش و نخستین رئیس جمهور این کشور است. او در بسیاری از مصاحبه‌هایش گفته با توجه به فعالیت‌های سیاسی پدرش، با ترس بزرگ شد. در اوج خشونت‌ها در دوره انتخابات‌های 1970م در پاکستان همزمان با بازداشت پدرش، او با پدربزرگش در کمپ پناهجویان زندگی می کرد.<br> | ||
او همچنین می گوید: اجازه نداشتم به مدرسه بروم زیرا باید از طریق یک پل چوبی از یک کانال عبور می کردم و از این می ترسیدم که داخل رودخانه بیافتم. | او همچنین می گوید: اجازه نداشتم به مدرسه بروم زیرا باید از طریق یک پل چوبی از یک کانال عبور می کردم و از این می ترسیدم که داخل رودخانه بیافتم. | ||
= فعالیت‌های سیاسی = | = فعالیت‌های سیاسی = | ||
وی از نوجوانی وارد فعالیت‌های سیاسی دانش آموزی و دانشجویی شد.او در رشته حقوق تحصیل کرد و سال 1973م از دانشگاه داکا فارغ التحصیل گردید. در اوت 1975 که وی به همراه خواهرش ریحانه در حال بازدید از آلمان غربی بود، تمام اعضای خانواده اش در یک ترور بی رحمانه کشته شدند و به این ترتیب این دو خواهر به عنوان تنها نجات یافتگان از آن حادثه، مجبور به سپری کردن تبعیدی شش ساله در [[هند]] شدند. | |||
== رهبری حزب لیگ عوامی == | |||
[[پرونده:واجد 2.jpg|250px|بندانگشتی|چپ|حسینه واجد همراه با پدرش مجیب الرحمن در کودکی]] | |||
او در سال 1981م، به عنوان رهبر حزب عوامی لیگ انتخاب شد. عوامی لیگ به عنوان یک حزب '''چپ''' محسوب می‌شد. او در دهه 1980م زمانی در حبس و زمانی آزاد بود. در فوریه و نوامبر سال 1984م تحت بازداشت خانگی قرار گرفت. در مارس 1985م، هم به مدت سه ماه در حبس خانگی به سر می برد. | |||
== انتخابات == | |||
حزب او، هم ردیف با [[حزب ملی گرای بنگلادش]] به رهبری [[خالده ضیاء]] همسر [[ضیاء الرحمن]]، به فعالیت برای انتخاب یک دولت دموکراتیک ادامه می داد و آنها با برگزاری انتخاباتی دموکراتیک در سال 1991م که به پیروزی حزب ملی گرای بنگلادش منتهی شد به این هدف دست یافتند. | |||
او و حزبش در انتخابات های پارلمانی 1986م که تحت ریاست جمهوری '''ارشاد''' برگزار شد، شرکت کردند. تصمیم وی برای شرکت در انتخابات توسط مخالفان او مورد انتقاد قرار گرفت زیرا دیگر گروه مخالف به رهبری خالده ضیا این رای گیری را تحریم کرده بود. با این حال حامیان او تاکید داشتند که او از این موقعیت برای به چالش کشیدن حکومت وقت بهره می‌برد. '''ارشاد''' در دسامبر 1987م، پارلمان را ملغی اعلام کرد. او این کار را زمانی انجام داد که حسینه واجد و حزبش در تلاش برای برگزاری یک انتخابات آزاد تحت دولت بی طرف، از پارلمان استعفا داده بودند. | |||
= منابع = | = منابع = | ||