۲۲٬۷۰۳
ویرایش
محسن حجازی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
=دستگیری= | =دستگیری= | ||
از زمانی که محسن مختار به | از زمانی که محسن مختار به [[اخوان‌المسلمین]] پیوست و در کانون توجه سران امنیت کشور قرار گرفت، هر از چند گاهی محل بازداشت شد و در سال 1371 در پرونده سلسبیل و در سال 1380 به مدت یک سال و سپس در سال 1383 در این پرونده دستگیر شد. از گروه 58 که اکرم زهیری در آن استناد شده بود، سپس در سال 2007 در انتخابات شورا دستگیر شد و در تظاهراتی که به سمت غزه حرکت کرد، در سال 2008 قبل از جنگ غزه دستگیر شد و سپس در همان پرونده مجدداً در جریان جنگ غزه دستگیر شد. جنگ رژیم صهیونیستی به غزه در ژانویه 2009 و او در پایان مارس 2009 آزاد شد.<br> | ||
=از گفته های معروف او= | =از گفته های معروف او= | ||
[[اخوان‌المسلمین]] قبل از سال 2010 میلادی بر مصر حکومت خواهد کرد. - (دختران اخوان همه دختران من هستند و هیچکس جز من با آنها ازدواج نمی کند) - بعد از انتخابات 1389 و تقلبی که در آن رخ داد، گفت (امروز ما به آنها حمله می کنیم و آنها به ما تعرض نمی کنند)<br> | |||
=برادرانش درباره او می گویند= | =برادرانش درباره او می گویند= | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
=درگذشت= | =درگذشت= | ||
او روز شنبه، یک روز قبل از مرگش، در جلسه دبیرخانه زنان حزب آزادی و عدالت شرکت کرد و با آنها در مورد نمایشگاه خیریه به منظور تسهیل مسلمانان فقیر که در آن کالاها به قیمت تجاری به فروش می رسد، صحبت کرد. به عنوان جلسه جوانان بعد از نماز مغرب در همان روز و تا ساعت ده شب با آنها باقی ماند. سبک تر و سنگین تر...) و در پايان جلسه ايستاد و به آنان گفت: مجلس را به نماز خاتمه مي دهيم و كلام الله تعالي «و بترسيد از روزي كه به سوي خدا باز مي گرديد»، روز بعد به آنها وعده داد: گفت فردا در نماز مغرب در مسجد جامع الصلاحب همدیگر را می بینیم با رحمت و مغفرت همیشه می گفت دوست دارم شهید بمیرم. تشییع جنازه روز یکشنبه مورخ 1391/7/15 بعد از نماز مغرب از مسجد اعظم شهر حامول برگزار گردید. استاد محمد حلیسی (از رهبران اخوان در کفرالشیخ) درباره وی می گوید: از اواسط دهه هشتاد در هیئت مدرسین با ایشان آشنا بودم، سپس در جلسه آموزشی که در سال 1990 به صورت متمرکز برگزار شد، رابطه تقویت شد.<br> | او روز شنبه، یک روز قبل از مرگش، در جلسه دبیرخانه زنان حزب آزادی و عدالت شرکت کرد و با آنها در مورد نمایشگاه خیریه به منظور تسهیل مسلمانان فقیر که در آن کالاها به قیمت تجاری به فروش می رسد، صحبت کرد. به عنوان جلسه جوانان بعد از نماز مغرب در همان روز و تا ساعت ده شب با آنها باقی ماند. سبک تر و سنگین تر...) و در پايان جلسه ايستاد و به آنان گفت: مجلس را به نماز خاتمه مي دهيم و كلام الله تعالي «و بترسيد از روزي كه به سوي خدا باز مي گرديد»، روز بعد به آنها وعده داد: گفت فردا در نماز مغرب در مسجد جامع الصلاحب همدیگر را می بینیم با رحمت و مغفرت همیشه می گفت دوست دارم شهید بمیرم. تشییع جنازه روز یکشنبه مورخ 1391/7/15 بعد از نماز مغرب از مسجد اعظم شهر حامول برگزار گردید. استاد محمد حلیسی (از رهبران اخوان در کفرالشیخ) درباره وی می گوید: از اواسط دهه هشتاد در هیئت مدرسین با ایشان آشنا بودم، سپس در جلسه آموزشی که در سال 1990 به صورت متمرکز برگزار شد، رابطه تقویت شد.<br> | ||
-1991 و به آنچه معروف است به (قضیه سلسبیل) ختم شد که زیر نظر مهندس خیرت الشاطر بود و از آن روز همیشه در همه اقلیم های آموزشی «قرارگاه ها - گردان ها - دوره ها - و غیره» را ملاقات می کردیم. و ما بیش از یک بار در زندانهای مبارک و تبعیدهای او ملاقات کردیم که آخرین آن در زندان تبعیدیان کفر الشیخ و سپس زندان غربیات در برج العرب در سال 2009 و به مدت ده سالی که با او بودم. من می توانم شهادت دهم - و او اکنون در پناه خداست - که او مردی برازنده و دلاور بود که کانال خود را نرم نکرد و در برابر ظالم سر فرود نیاورد. او رحمه الله بهترین برادر برادرانش بود.» ابوحنونه: در زندان مدت زیادی برای تهیه غذا برای برادرانش صرف می کرد. و رحمه الله مردی بود که اصول را می دانست و قدردانی می کرد و از احترام خردسالان به بزرگان بسیار تأثیر می پذیرفت و برادرانش را که قدرشان را به عهده دارند می دانست هر چند بزرگتر از آنها باشد. آنها و او رحمة الله علیه، نه نیمه راه حل می دانست و نه به قول آنها "منطقه خاکستری" را، بلکه بسیار صریح و صریح بود و صداقت را در کل موضوع دوست داشت. او - رحمة الله علیه - مثل بچه ای بود که عصبانی می شد. سریع لبخند بزن، سریع لبخند بزن، انگار هیچ اتفاقی نیفتاده است. عفیفه سخاوتمند بود و مورد علاقه همه کسانی بود که با او سروکار داشتند.<br> | -1991 و به آنچه معروف است به (قضیه سلسبیل) ختم شد که زیر نظر مهندس خیرت الشاطر بود و از آن روز همیشه در همه اقلیم های آموزشی «قرارگاه ها - گردان ها - دوره ها - و غیره» را ملاقات می کردیم. و ما بیش از یک بار در زندانهای مبارک و تبعیدهای او ملاقات کردیم که آخرین آن در زندان تبعیدیان کفر الشیخ و سپس زندان غربیات در برج العرب در سال 2009 و به مدت ده سالی که با او بودم. من می توانم شهادت دهم - و او اکنون در پناه خداست - که او مردی برازنده و دلاور بود که کانال خود را نرم نکرد و در برابر ظالم سر فرود نیاورد. او رحمه الله بهترین برادر برادرانش بود.» ابوحنونه: در زندان مدت زیادی برای تهیه غذا برای برادرانش صرف می کرد. و رحمه الله مردی بود که اصول را می دانست و قدردانی می کرد و از احترام خردسالان به بزرگان بسیار تأثیر می پذیرفت و برادرانش را که قدرشان را به عهده دارند می دانست هر چند بزرگتر از آنها باشد. آنها و او رحمة الله علیه، نه نیمه راه حل می دانست و نه به قول آنها "منطقه خاکستری" را، بلکه بسیار صریح و صریح بود و صداقت را در کل موضوع دوست داشت. او - رحمة الله علیه - مثل بچه ای بود که عصبانی می شد. سریع لبخند بزن، سریع لبخند بزن، انگار هیچ اتفاقی نیفتاده است. عفیفه سخاوتمند بود و مورد علاقه همه کسانی بود که با او سروکار داشتند.<br> | ||