confirmed، مدیران
۳۷٬۲۱۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
1- مدرسه باباقاسم 2– مدرسه امامیه3- مدرسه جنب مسجد جمعه 4- مدرسه عصمتیه5- مدرسهدر دشت6- مدرسه شهشهان 7- مدارس صدرالدین علی شامل سه مدرسه 8- مدرسه اوزون حسن9- مدرسه باقریّه10- مدرسه تركها11- مدرسه درب كوشك12- مدرسه خواجه ملك مستوفی | 1- مدرسه باباقاسم 2– مدرسه امامیه3- مدرسه جنب مسجد جمعه 4- مدرسه عصمتیه5- مدرسهدر دشت6- مدرسه شهشهان 7- مدارس صدرالدین علی شامل سه مدرسه 8- مدرسه اوزون حسن9- مدرسه باقریّه10- مدرسه تركها11- مدرسه درب كوشك12- مدرسه خواجه ملك مستوفی | ||
=دوره سوم= | |||
این دوره یكی از پر رونقترین دورههای حوزه علمیه اصفهان است. با دعوت علما و دانشمندان جبل عامل به ایران و مركزیّت یافتن اصفهان در عهد صفوی، حوزه علمیه اصفهان به اوج شكوفایی رسید. نقطه مقابل دوره دوم – كه نهضت احداث مدارس از سوی خواجه نظامالملك برای ترویج مذهب شافعی به وجود آمده بود – در سومین دوره از حوزه اصفهان نهضت احداث مدارس علمیه شیعی روی داد و دهها مدرسه در دورافتاده ترین نقاط ایران بنیان نهاده شد. لیكن شیوع خرافات و فساد اخلاق و روی آوری به دنیا و مظاهر مادّی، بیتوجهی به علوم و ادبیّات عوامل انحطاط [[صفویه]] را فراهم ساخت. | |||
جبل عامل كه از دیرباز دانشگاه [[شیعه امامیه]] و مركز پرورش دانشمندان و فرزانگان در علوم مختلف اسلامی چون حدیث و فقه، [[تفسیر]] و كلام و اخلاق بود، با گرایش [[شاه اسماعیل]] به تشیّع و دعوت فقهای شیعه از آن سامان، زمینهساز رونق تفكر شیعی گردید. هرچند سابقه تشیّع در ایران از قرن اوّل و دوم هجری است و [[شهید اول]] كتاب «اللمعةالدمشقیة» را در مقابل درخواست حاكم [[خراسان]] «نجمالدین، علی بن المؤید علوی طوسی» حاكم بین سالهای 766-783 هجری به ایران ارسال نمود<ref>الهجرة العاملية الي ايران في العصر الصفوي، جعفر المهاجر، ص 66.</ref>، لیكن این بار به دعوت ایرانیان پاسخ مثبت داده شد و دانشمندانی از آن دیار به ایران آمدند. از آن جملهاند: | |||
# علی بن عبدالعالی الكركی (870-940 ق.) | |||
# كمالالدین درویش محمد بن الحسن العاملی | |||
# علی بن هلال الكركی (متوفی 993 ق.) | |||
# حسین بن عبدالصمد الجباعی (918-948 ق.) | |||
# بهاءالدین العاملی (953 – 1030 ق.) | |||
همچنین برای نشر تفكر شیعی و مذهب تشیع در ایران لازم بود حركتی فرهنگی در پی ترجمه و تألیف فراهم آید كه با حضور دانشمندان [[جبل عامل]] به ایران این حركت سرعت پذیرفت. | |||
از جمله كتبی كه در این دوره ترجمه شد تا اصول اعتقادات شیعه را بیان دارد و به فروغ احكام آشنا سازد كتابهای زیر است: | |||
# كشف الغمه فی معرفة الائمه | |||
# وسیلة النجاة در معرفت اعتقادات، از [[شیخ صدوق]]، ترجمه زوارهای | |||
# [[صحیفه سجادیه]]، ترجمه ملا محمدصالح بن محمدباقر روغنی قزوینی | |||
# شرح اربعین حدیث، ترجمه كتاب اربعین حدیث شیخ بهایی، مترجم سیّد محمد بن محمدباقر حسینی خاتونآبادی | |||
# تفسیر «منهج الصادقین، فتحالله بن شكرالله كاشانی، به فارسی | |||
# شرح نهجالبلاغه، فتحالله كاشانی به فارسی | |||
# مفتاح النجاح، ترجمه كتاب عدةالداعی، احمد بن فهد حلّی – از علی بن حسین زوارهای | |||
این دوره در گسترش اعتقادات شیعه، [[فقه]]، [[حدیث]]، ریاضیات، هیأت و دیگر علوم و نهضت فرهنگی و نشر مذهب تشیّع گامهای بلندی را برداشت، چنانكه كتب سه گانه حدیث در این عصر تألیف گردید: | |||
# [[وسائل الشیعة]] الی تحصیل مسائل الشریعة، [[محمد بن الحسن الحر العاملی]] (1033-1104 ق.) | |||
# [[الوافی]]، [[فیض كاشانی]] (1010-1090 ق.) | |||
# [[بحارالانوار]]، [[محمدباقر مجلسی]] – الثانی (1037-1111 ق.) | |||
# | |||
=پانویس= | =پانویس= |