پرش به محتوا

سوره صافات: تفاوت میان نسخه‌ها

۲٬۰۹۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۸ مهٔ ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۱۲: خط ۱۱۲:
=محل و زمان نزول=
=محل و زمان نزول=


سوره صافّات در مكه بر پيامبر اسلام صلى‌الله‌عليه‌وآله نازل شده است<ref>همان.</ref>.
سوره صافّات در [[مكه]] بر پيامبر اسلام(ص) نازل شده است<ref>همان.</ref>.


تاريخ نزول سوره صافات در ما بين اسراء و هجرت پيامبر به مدينه است و بعد از سوره لقمان نازل شده است<ref>حجة التفاسير و بلاغ الإكسير، مقدمه اول، ص 24.</ref>.
تاريخ نزول سوره صافات در ما بين اسراء و [[هجرت]] پيامبر به [[مدينه]] است و بعد از سوره لقمان نازل شده است<ref>حجة التفاسير و بلاغ الإكسير، مقدمه اول، ص 24.</ref>.


=فضای نزول=
=فضای نزول=
خط ۱۲۱: خط ۱۲۱:


آيات شريفه آن در آهنگى بسيار رسا و اعجاب انگيز است كه با كمترين تفكر در وضع آن روز مكّه شكّى نمى ماند در اينكه اين آيات از جانب آفريننده جهان نازل شده است و از آن عجيب تر آيه «وَ سَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ» است كه خداوند خود به پيامبران (به بشر موحّد و منادى توحيد) سلام مى دهد چنان كه در باره نوح، ابراهيم، موسى، [[هارون]] و [[الياس]] به طور جداگانه سلام فرموده است<ref>تفسير احسن‌الحديث، ج 9، ص 118</ref>.
آيات شريفه آن در آهنگى بسيار رسا و اعجاب انگيز است كه با كمترين تفكر در وضع آن روز مكّه شكّى نمى ماند در اينكه اين آيات از جانب آفريننده جهان نازل شده است و از آن عجيب تر آيه «وَ سَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ» است كه خداوند خود به پيامبران (به بشر موحّد و منادى توحيد) سلام مى دهد چنان كه در باره نوح، ابراهيم، موسى، [[هارون]] و [[الياس]] به طور جداگانه سلام فرموده است<ref>تفسير احسن‌الحديث، ج 9، ص 118</ref>.
=ویژگی=
سوره صافات نخستين سوره از [[قرآن مجيد]] است كه اولين آيات آن با سوگندها شروع مى شود، سوگندهايى پر معنا و انديشه انگيز، سوگندهايى كه فكر انسان را همراه خود به جوانب مختلف اين جهان مى كشاند، و آمادگى براى پذيرش حقايق مى دهد.
آيات این سوره كوتاه و داراى سرعت و آهنگ و كثرت عرصه ها و چشم اندازها و پر از داستان هاى پيامبران است<ref>تفسير قرآن مهر، ج 17، ص 204.</ref>.
همچنین این سوره بنابر یکی از دو قول جزو [[سور مئین]] (صد آیه ای ها) است [[ابن قتیبه]] می گوید سور مئین سوره هایی هستند که بعد از [[سور طوال]] آمده اند علت نامگذاری این سوره ها به مئین نزدیک بودن تعداد آیه های این سوره ها به عدد صد می باشد<ref>زاد المسير فى علم التفسير، ج 4، ص 141.</ref>. گفته شده این سوره ها عبارتند از «[[بني إسرائيل]]، [[كهف]]، [[مريم]]، [[طه]]، أنبياء ، حج و مؤمنون»<ref>دراسة حول القرآن الکریم، ص ۳۷.</ref>. برخی دیگر نیز سور مئین را سوره های «توبه، نحل، هود، یوسف، کهف، بنی اسرائیل، انبیاء، طه، مؤمنون، شعراء و صافات» ذکر کرده اند<ref>التمهید في علوم القرآن، ج1، ص313.</ref>.
روايتى است كه از رسول خدا(ص) نقل شده كه فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جاى [[تورات]] و سوره هاى مئين را به جاى [[انجيل]] و سوره هاى مثانى را به جاى [[زبور]] به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سوره هاى مفصّل فزونى بخشيد<ref>جامع البيان فى تفسير القرآن، ج 1، ص 34</ref>.


=پانویس=
=پانویس=
confirmed
۳۸٬۰۲۱

ویرایش