صلوات: تفاوت میان نسخه‌ها

 

 

 

'''صَلَوات''' دعایی خاص و به زبان عربی است که رایج ترین قالب آن نزد امامیه، عبارت: «اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحمّدٍ وَ آلِ مُحمّد» است و به معنای درود بر [[پیامبر اسلام(ص)]] و خاندان او می‌باشد. این ذکر شریف بخشی از تشهد نماز بوده و همچنین بر مسلمانان لازم است هنگام شنیدن و یا گفتن نام [[حضرت محمد(ص)]] بر او صلوات بفرستند.  

صلوات در فرهنگ عموم مسلمانان جایگاه رفیعی دارد به طوری که با شنیدن نام پیامبر(ص) بی درنگ و برای تیمن و تبرک، صلوات می فرستند.

== معناشناسی صلوات==

صلوات جمع  صلاة و از ریشه «ص ل و» است که در زبان عرب به معنای دعا، درود، تحیت و رحمت می باشد. در ضمن صلوات جمع «صلاة» به معنای نماز نیز می‌آید، زیرا نماز نوعی دعا می باشد.<ref>مجمع البحرین ج۱ ۲۶۶.</ref> اما در فارسی، «صلوات»  به معنای اصطلاحی آن یعنی همین ذکر رایج و به معنای سلام خاص بر رسول خدا(ص) مقصود است.

صلوات در اصطلاح دینی عملی عباد در قالب خاصی است که شیعیان آن را با لفظ  رایج آن یعنی: «اللهم صلّ علی محمّد و آل محمّد» انجام می دهند.

آیه 56 سوره احزاب به نام آیه صلوات معروف است. خداوند می‌فرماید: إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِکتَهُ یصَلُّونَ عَلَى النَّبِی یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِیمًا خداوند و فرشتگانش بر پیامبر صلوات می‌فرستند، ای کسانی که ایمان آورده‌اید، بر او صلوات بفرستید و آنگونه که شایسته است تسلیم او باشید.  

علامه طباطبائی در تفسیر این آیه می‌نویسد: کلمه "صلاة" در اصل به معناى انعطاف (توجه) بوده و صلات خداوند بر پیامبر به معناى انعطاف او به وى است به وسیله رحمتش، و صلات ملائکه او بر آن حضرت، انعطاف ایشان است نسبت به وی به اینکه او را تزکیه نموده و برایش استغفار کنند، و صلات مؤمنین بر او انعطاف ایشان است به وسیله درخواست رحمت براى او است.  

<ref>طباطبایی سید محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج‏۱۶، ص۵۰۸ با ویرایش اندک.</ref>

صلوات کامل صلواتی است که در آن خاندان حضرت نیز داخل باشند. از این رو، صلوات بر پیامبر (ص) باید با صلوات بر خاندان آن حضرت همراه باشد تا ناقص و ابتر نشود.<ref>بحرانی یوسف بن احمد، الحدائق الناضرة، ج۸، ص۴۶۴ - ۴۶۵.</ref>    

در صلوات، کیفیت خاصی معتبر نیست بلکه صلوات با هر جمله‌ای که آن را دلالت کند، محقق می‌شود. مانند «اللّهم صلِّ علی محمدٍ و آل محمدٍ»، «اللّهم صلِّ علی محمدٍ و آله»، «صلّی اللّه‌ علیه و آله»، «صلوات اللّه‌ علیهم». همچنین جایگزین کردن «اهل بیته» و «عترته» به جای «آل محمد» نیز جایز است.با این حال افضل در کیفیت صلوات، صلواتی است که در روایات آمده و به گونه‌های مختلف وارد شده است، مانند «صلوات اللّه‌ و صلوات ملائکتِهِ و انبیائِهِ و رُسُلِهِ و جمیع خلقهِ علی محمدٍ و آل محمدٍ و السّلام علیه و علیهم و رحمةُ اللّه‌ِ و بَرَکاتُهُ» و «اللّهم صلِّ علی محمدٍ و آل محمدٍ کما صلیّتَ علی ابراهیم و آل ابراهیم و بارِک علی محمدٍ و آل محمدٍ کما بارَکتَ علی ابراهیم و آل ابراهیم إنَّک حمیدٌ مجیدٌ» <ref>شیخ حرّ عاملی، وسائل الشیعة، ج۷، ص۱۹۶ - ۱۹۷.</ref>  

اهل سنت از دیر باز تا زمان حاضر از چهار گونه صلوات استفاده می‌کردند.( البته صلوات نوشتاری و گفتاری‌شان با صلواتی که در نماز آن را ادا می‌کنند تفاوت دارد.)  <ref>https://fa.wikishia.net/view/%D8%B5%D9%84%D9%88%D8%A7%D8%AA</ref>

نزد اهل سنت صلواتی را که در تشهد نمازها می‌خوانند متضمن کلمه « علی آل محمد» است «اَللّهمَّ صَلِّ عَلی مُحمّدٍ و عَلی آلِ مُحَمّد» که حرف جرّ «علی» بر کلمه آل نیز آمده است. این نوع صلوات مطابق با روایتی است که از کعب بن عَجْرَة از اصحاب پیامبر(ص) و در منابع اهل سنت همچون صحیح بخاری و صحیح مسلم و از کعب بن عجره  نقل شده است. حنابله نیز عین همین تشهد را در نماز می‌خوانند.<ref>ابن قدامه عبد‌الله، المغنی، ج ۱ ص ۵۷۹.</ref> ولی سه مذهب دیگر اهل سنت و نیز مذهب زیدیه، کلمه «ابراهیم» را نیز قبل از «آل ابراهیم» اضافه می‌کنند.<ref>ابن نجیم الحنفی المصری زین الدین، البحر الرائق شرح کنز الدقائق، بیروت، نشر دارالمعرفه،بی تا، چاپ دوم، ج۱ص ۵۷۳ ،</ref> <ref>ابو البرکات، الشرح الکبیر، بیروت، نشر دار الفکر، ج ۱ ص ۲۵۱</ref> <ref>ابوبکر الکاسانی، بدائع الصنائع، بیروت نشر دار الکتاب، سال 1982 میلادی، چاپ دوم،  ج ۱ ص ۲۱۱</ref>نزد این جماعت صلواتی که در نوشته‌ها وگفته‌های‌شان به کار برده می شود فاقد کلمه «آل محمد(ص)» است و بعد از نام پیامبر (ص)می‌گویند: صلی الله علیه و سلم.صلوات سومی نیز در بین اهل سنت مخصوصا احناف، مرسوم است که آن را به شکل زمزمه می‌خوانند و آن صلواتی است که خطیب و سخنران از مردم می‌خواهد. دراین صلوات کلمه «ازواج و اصحاب پیامبر(ص)» نیز داخل است و معمولا به این صورت می‌خوانند: «اللهم صل و سلم علی سیدنا محمد و علی آله و ازواجه و صحبه کما صلیت علی ابراهیم و آل ابراهیم انّک حمید مجید». در برخی مناطق  پس از «آل محمد»، «اصحاب محمد را نیز اضافه کرده می‌گویند: «اللهم صل علی محمد و آل محمد و اصحاب محمد.» <ref>به نقل از  سایت حوزه</ref> نکته دیگر این که نزد اهل سنت رایج نیست که با شنیدن نام پیامبر(ص) صلوات بفرستند، مگر بعد از تلاوت و شنیدن آیه صلوات و یا درخواست از آنان برای فرستادن «درود شریف» در این صورت صلوات خواهند فرستاد. <ref>به نقل از سایت حوزه</ref>  

حضرت علی (ع) از پیامبر اکرم (ص) نقل می کند که فرمود: هیچ دعایی نیست مگر اینکه بین آن و آسمان حجابی است تا وقتى که صلوات بر پیامبر و آل او فرستاده شود، که وقتى چنین شد آن حجاب شکافته مى‌‏شود و دعا ورود می کند و اگر دعا کننده این کار را نکرد دعا بر می گردد. <ref>علامه مجلسی محمد باقر، بحار الانوار، ج۲۷، ص۲۵۸</ref>

از امام باقر و یا امام صادق علیهماالسلام نقل شده است که: در روز قیامت از حیث قدر و منزلت و ارزش، سنگین تر و با ارزش‌تر از صلوات بر محمد و آل محمد نیست و این که اعمال یک شخصی در قیامت سنجیده می شود (اعمال سبک بوده) به طرف خود شخص مایل می شوند. پس حضرت پیامبر (ص) و آله صلوات آن شخص را (که صلوات فرستاده بوده) بر روی اعمال او در میزان می گذارد و به خاطر آن اعمال، اعمال او سنگین می شوند. <ref>شیخ کلینی، اصول کافی تهران نشر اسلامیه سال 1362 شمسی چاپ دوم جلد دوم ص 494</ref>  

امام (ع) به اسحاق بن فرّوخ فرمود: ای اسحاق هر کسی ۱۰ مرتبه بر محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله صلوات بفرستد، خداوند و ملائکه اش بر آن شخص، صد مرتبه درود و رحمت می‌فرستند و هر کسی بر محمد و آل محمد ۱۰۰ مرتبه صلوات بفرستد، خداوند و ملائکه‌اش بر او هزار مرتبه صلوات می‌فرستند، آیا قول خدا را نشنیده‌ای که «هُوَ الَّذِی یصَلِّی عَلَیکمْ وَ مَلائِکتُهُ لِیخْرِجَکمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ کانَ بِالْمُؤْمِنِینَ رَحِیماً؛ او (خدا) آن کسی است که او و ملائکه اش بر شما صلوات می‌فرستند تا شما را از ظلمت ها به نور بکشانند و بر مؤمنین خدا رحیم می‌باشد.