۹۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'بنیان گذار' به 'بنیانگذار') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|- | |- | ||
|شاگردان | |شاگردان | ||
|[[سید مصطفی خمینی]] • [[مرتضی مطهری]] • محمد مفتح • سید محمد حسینی بهشتی • محمد صدوقی • سید محمدعلی قاضی • سید محمود طالقانی • [[حسین نوری همدانی]] • [[امام موسی صدر]] • [[سید مرتضی عسکری]] و... | |[[سید مصطفی خمینی]] • [[مرتضی مطهری]] • محمد مفتح • سید محمد حسینی بهشتی • محمد صدوقی • سید محمدعلی قاضی • سید محمود طالقانی • [[حسین نوری همدانی]] • [[امام موسی صدر]] • [[سید مرتضی عسکری]] خلیل قبله ای خوئی و... | ||
|- | |- | ||
|تألیفات | |تألیفات | ||
خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
=تولد و خاندان= | =تولد و خاندان= | ||
خاندان مرعشی از خاندان های مهم شیعی در طی ۷ قرن اخیر است. میرقوام الدین مرعشی | خاندان مرعشی از خاندان های مهم شیعی در طی ۷ قرن اخیر است. میرقوام الدین مرعشی بنیان گذار سلسله مرعشیان [[طبرستان]] از سرشناس ترین شخصیت های این خاندان است. همچنین علامه سید حسین مرعشی مازندرانی معروف به خلیفه سلطان از دیگر مشاهیر این تبار به شمار میرود. تیره هایی از این خاندان عریق و پر برکت در [[آمل]]، [[شوشتر]]، نجف، قم، [[تبریز]]، [[رفسنجان]] و… پراکنده بوده و عالمان، فقیهان، ادیبان و سیاستمدارانی را به عالم تشیع هدیه نمودهاند. | ||
علامه سید علی مرعشی معروف به سید الاطباء و سید الحکماء(۱۲۰۲-۱۳۱۶ ق) از عالمان و طبیبان معمر عصر خودش بود. وی در نیمه دوم قرن سیزدهم در نجف اشرف صاحب فرزندی شد که نامش را محمود و لقبش را شمس الدین نهاد. سال تولد سید محمود را با اینکه ۱۲۶۰ و ۱۲۷۹ نیز گفتهاند، ولی فرزندش آیتالله سید شهابالدین مرعشی سال ولادت او را در الاجازه الکبیره خود، ۱۲۷۰ ق یاد می کند. | علامه سید علی مرعشی معروف به سید الاطباء و سید الحکماء(۱۲۰۲-۱۳۱۶ ق) از عالمان و طبیبان معمر عصر خودش بود. وی در نیمه دوم قرن سیزدهم در نجف اشرف صاحب فرزندی شد که نامش را محمود و لقبش را شمس الدین نهاد. سال تولد سید محمود را با اینکه ۱۲۶۰ و ۱۲۷۹ نیز گفتهاند، ولی فرزندش آیتالله سید شهابالدین مرعشی سال ولادت او را در الاجازه الکبیره خود، ۱۲۷۰ ق یاد می کند. | ||
خط ۸۶: | خط ۸۶: | ||
مرحوم شمس الدین مرعشی نجفی عالمی وقور، متین، متقی، متواضع، عابد و زاهد، ساعی و کوشا و بسیار اهل [[عبادت]] و [[دعا]] بود. مرحوم مرعشی نجفی از پدر خویش به تاریخ ۱۳۳۶ ق در [[مسجد سهله]] به صورت مستند از حضرت [[امام سجاد(ع)]] نقل می کند که این دعا در شدائد و گرفتاری ها خوانده می شود: «بسم الله الرحمن الرحیم؛ اللهم انا نخاف منک و نخاف ممن لا یخاف منک؛ احفظنا بحق من یخاف منک من شر ما لا یخاف منک». | مرحوم شمس الدین مرعشی نجفی عالمی وقور، متین، متقی، متواضع، عابد و زاهد، ساعی و کوشا و بسیار اهل [[عبادت]] و [[دعا]] بود. مرحوم مرعشی نجفی از پدر خویش به تاریخ ۱۳۳۶ ق در [[مسجد سهله]] به صورت مستند از حضرت [[امام سجاد(ع)]] نقل می کند که این دعا در شدائد و گرفتاری ها خوانده می شود: «بسم الله الرحمن الرحیم؛ اللهم انا نخاف منک و نخاف ممن لا یخاف منک؛ احفظنا بحق من یخاف منک من شر ما لا یخاف منک». | ||
در زمینه مخفی ماندن مزار مطهر سیده نساء العالمین [[حضرت فاطمه الزهراء(س)]] نیز حکایتی از مرحوم سید محمود مرعشی معروف است که به نقل آن مبادرت میگردد. آیتالله العظمی مرعشی نجفی فرمود: پدرم مرحوم آیتالله سید محمود مرعشی که در نجف اشرف میزیست، بسیار علاقمند بود که به طریقی، قبر شریف [[حضرت زهرا (س)]] را بیابد. برای این مقصود ختم مُجَرَّبی انتخاب نمود و چهل شب آن را انجام داد. شب چهلم بعد از انجام ختم و توسل فراوان، به بستر خواب رفت، در عالَم خواب به محضر [[امام باقر]] یا [[امام صادق]] (علیهما السلام) رسید، امام به او فرمود: «عَلَیکَ بِکَریمَۀ اَهلِ البَیتِ؛ به دامن کریمه [[اهل بیت]] متوسل شو.» ایشان تصور کرد منظور امام (ع) از این جمله، [[حضرت زهرا (س)]] است. از این رو عرض کرد: «آری قربان شما شوم، من نیز خَتم را برای همین گرفتم که محلّ شریف قبر آن حضرت را دقیق تر بدانم و زیارتش کنم.» امام ( | در زمینه مخفی ماندن مزار مطهر سیده نساء العالمین [[حضرت فاطمه الزهراء(س)]] نیز حکایتی از مرحوم سید محمود مرعشی معروف است که به نقل آن مبادرت میگردد. آیتالله العظمی مرعشی نجفی فرمود: پدرم مرحوم آیتالله سید محمود مرعشی که در نجف اشرف میزیست، بسیار علاقمند بود که به طریقی، قبر شریف [[حضرت زهرا (س)]] را بیابد. برای این مقصود ختم مُجَرَّبی انتخاب نمود و چهل شب آن را انجام داد. شب چهلم بعد از انجام ختم و توسل فراوان، به بستر خواب رفت، در عالَم خواب به محضر [[امام باقر]] یا [[امام صادق]] (علیهما السلام) رسید، امام به او فرمود: «عَلَیکَ بِکَریمَۀ اَهلِ البَیتِ؛ به دامن کریمه [[اهل بیت]] متوسل شو.» ایشان تصور کرد منظور امام (ع) از این جمله، [[حضرت زهرا (س)]] است. از این رو عرض کرد: «آری قربان شما شوم، من نیز خَتم را برای همین گرفتم که محلّ شریف قبر آن حضرت را دقیق تر بدانم و زیارتش کنم.» امام (علیه السلام) فرمود: «منظور من قبر شریف [[حضرت معصومه]] (سلام الله علیها) در قم است.»؛ سپس افزود: به خاطر مصالحی، [[خداوند]] اراده نموده که قبر حضرت زهرا (سلام الله علیها) برای همیشه مخفی باشد، از این رو قبر حضرت معصومه (س) را تجلّیگاه قبر شریف حضرت زهرا (س) قرار داده است. اگر قرار بود قبر حضرت آشکار شود، همان شکوه و عظمت مرقد شریف حضرت زهرا را برای قبر حضرت معصومه قرار داده است. | ||
مرحوم آیتالله سید محمود مرعشی وقتی از خواب برخاست، تصمیم گرفت که به قصد زیارت حضرت معصومه (س) به قم مهاجرت کند. از این جهت، با همه اعضای خانواده اش از نجف اشرف، عازم قم شد و توفیق زیارت مرقد مطهّر حضرت معصومه (س) را دریافت. آن مرحوم سرانجام به نجف بازگشت و فرزند برومندش آیتالله العظمی سید شهابالدین مرعشی نجفی به قم آمد و تا انتهای زندگی در جوار مرقد مطهر حضرت معصومه (س) زیست. ایشان هر روز صبح قبل از [[اذان]] صبح به زیارت حضرت معصومه میرفتند و حتی گاهی اوقات پشت در میماندند تا درِ حرم باز شود. خود آیتالله مرعشی نجفی میفرمود: شصت سال است که هر روز من از نخستین زائران حضرت معصومه (سلام الله علیها) هستم. | مرحوم آیتالله سید محمود مرعشی وقتی از خواب برخاست، تصمیم گرفت که به قصد زیارت حضرت معصومه (س) به قم مهاجرت کند. از این جهت، با همه اعضای خانواده اش از نجف اشرف، عازم قم شد و توفیق زیارت مرقد مطهّر حضرت معصومه (س) را دریافت. آن مرحوم سرانجام به نجف بازگشت و فرزند برومندش آیتالله العظمی سید شهابالدین مرعشی نجفی به قم آمد و تا انتهای زندگی در جوار مرقد مطهر حضرت معصومه (س) زیست. ایشان هر روز صبح قبل از [[اذان]] صبح به زیارت حضرت معصومه میرفتند و حتی گاهی اوقات پشت در میماندند تا درِ حرم باز شود. خود آیتالله مرعشی نجفی میفرمود: شصت سال است که هر روز من از نخستین زائران حضرت معصومه (سلام الله علیها) هستم. |
ویرایش