آمال عشماوی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''آمال عشماوی''' در منیه در محیطی مرفه، در خانواده مذهبی به دنیا آمد. ایشان وزیر آموزش و پرورش در دوره‌های مختلف است، او مردی است که به غیرت اسلام معروف است، او برای اصلاح آموزش و پرورش در [[مصر]] تلاش کرد و توسط ارتش دستگیر شد. حکومت ناصر در سال 1954 میلادی بدون دلیل با وجود بیش از شصت سال سن تا زمانی که پسرش حسن عشماوی خود را تسلیم کرد. او خواهر حسن الاشماوی، یکی از رهبران اخوان و یکی از اعضای اداره ارشاد است که نامش در دوره راهنمای دوم، حسن الهدیبی مطرح شد. شوهر او، مشاور منیر الدلا، یکی از پسران طبقه ثروتمند، به عنوان مشاور شورای دولتی منصوب شد، در اوایل دهه چهل به [[اخوان‌المسلمین]] پیوست و از اواخر سال 1948 میلادی به عضویت اداره ارشاد درآمد.آمال عشماوی او تا فارغ‌التحصیل شدن از دانشکده حقوق، مراحل مختلف تحصیلی را طی کرد، اما پس از ازدواج با استاد منیر و پیوستن آنها به دعوت اخوان، خود را وقف خدمت به خانه و فراخواندن او کرد.<br>

منیر الدّله از طریق تحصیل در دانشکده حقوق با حسن الشماوی آشنا شد. پس از آن منیرالدّله به شورای دولتی پیوست و حسن عشماوی به عنوان معاون دادستان کل منصوب شد، اما استعفا داد و به شغل وکالت پرداخت و منیرالدّله با دوستی آنها با خانم امل آشنا شد و ازدواج کرد. امام البناء و برای حمل دعوت با او بیعت کردند و امل خانم نیز در راه دعوت بیعت کردند و از زمانی که به جماعت پیوستند خود را وقف دین خدا کردند. جان و مال و تلاش را به او تقدیم کرد و خانه او را برای اعتلای کلام خدا مسخر کرد، پس خانه او به درستی خانه دعوت و خانه اخوان المسلمین بود. ریچارد میچل، مورخ، در کتاب «اخوان المسلمین» می گوید: «با ورود منیرالدّله و امل عشماوی به دعوت اخوان، اشراف در بدنه دعوت نفوذ کرده است». میچل فراموش کرد که اینگونه افراد به امید رضای خدا، نه طمع منفعت و منزلت، گرانبهاترین و گرانبهاترین ها را به خاطر دعوت تقدیم کردند و در دوران انقلاب زندانی و شکنجه شدند، از این رو موقعیتشان از جای ننشست.<br>

ایشان در بخش خواهران فعال بود و تأثیر برجسته ای در آن داشت تا اینکه در سال 1944 میلادی با همکاری آمنه علی، زینب عبدالمجید و فاطمه به عنوان رئیس کمیته اجرایی که نظارت بر این اداره را بر عهده داشت، انتخاب شد. عبدالهادی.