confirmed، مدیران
۳۷٬۲۲۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
حاج آقا رضا سپس به حلقه درس [[میرزا محمد حسن شیرازی]] (1224 ـ 1312 هـ . ق.) پیوست و تلاشهای شبانه روزی او برای فراگیری دانش سبب شد تا به عنوان یكی از شاگردان ممتاز درس میرزای شیرازی شناخته شود پس از هجرت میرزای شیرازی به [[سامرا]]، بسیاری از شاگردان او به سامرا رفتند. حاج آقا رضا همدانی نیز به سامراء رفت و در درسها) [[فقه]] و [[اصول]] او حضور یافت. | حاج آقا رضا سپس به حلقه درس [[میرزا محمد حسن شیرازی]] (1224 ـ 1312 هـ . ق.) پیوست و تلاشهای شبانه روزی او برای فراگیری دانش سبب شد تا به عنوان یكی از شاگردان ممتاز درس میرزای شیرازی شناخته شود پس از هجرت میرزای شیرازی به [[سامرا]]، بسیاری از شاگردان او به سامرا رفتند. حاج آقا رضا همدانی نیز به سامراء رفت و در درسها) [[فقه]] و [[اصول]] او حضور یافت. | ||
او در اوائل قرن چهاردهم هجری قمری، به [[نجف]] بازگشت و به تدریس [[علوم اسلامی]] و هدایت مردم پرداخت. | او در اوائل قرن چهاردهم هجری قمری، به [[نجف]] بازگشت و به تدریس [[علوم اسلامی]] و هدایت مردم پرداخت. | ||
=استادان= | |||
حاج آقا رضا همدانی در مدت تحصیلات خویش از استادان بزرگواری استفاده نمود، كه مشهورترین آنها عبارتند از: | |||
# علامه [[شیخ مرتضی انصاری]]. | |||
# میرزا محمد حسن شیرازی، معروف به [[میرزای شیرازی]]. | |||
# [[میرزا محمد تقی شیرازی]]، معروف به «میرزای كوچك». | |||
# میرزا حسن فرزند میرزا خلیل طهرانی نجفی. | |||
# [[میرزا محمد هاشم خوانساری]]. | |||
# | |||
[[شیخ محمد حرز الدین]] كه بعد از شنیدن آوازه علم و تقوای او به حضورش شتافت میگوید: | |||
«آقا رضا همدانی در ایام جوانی به [[حوزه علمیه نجف]] قدم گذاشت و در اثرجدیت و پشتكار در كسب علم و دانش به مراتب عالی نائل گردید و در محفل درس میرزای شیرازی از چهرههای درخشان شناخته شد و مورد توجه نخبگان حوزه نجف قرار گرفت و در ردیف مدرسان درجه اول آن حوزه به شمار آمد. هنگامی كه آوازه او را شنیدم، خواستم از نزدیك او را بسنجم و هنگامی كه با او روبه رو شدم، آن شخصیت فرزانه را بالاتر از آنچه شنیده بودم، یافتم. او صاحب نظری ژرفنگر و اندیشمندی صائب بود. من او را مردی [[فقیه]]، اصولی و متكلم به تمام معنا دیدم. شایستگی او در نوشتن و تصنیف زیباتر و متینتر از تدریس وی بود. هر كس كه در بحث و درسهای او حاضر شده باشد و به درستی و با انصاف اظهار نظرنماید، به این سخن معترف خواهد شد<ref>معارف الرجال، ج 1، ص 323.</ref>.» | |||
=پانویس= | =پانویس= |