confirmed، مدیران
۳۷٬۲۱۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
ابن شاذان، در زمان [[امام حسن عسکری(ع)]] از معتبرترین عالمان امامی خراسان بهشمار میرفت. کشی از ارتباط دورادور او با آن حضرت خبر داده است<ref>الایضاح، منسوب به ابن شاذان، به کوشش جلالالدین محدث، تهران، ۱۳۵۱ش.</ref>. در مورد رابطه او با امام حسن عسکری(ع) روایات بر دو دسته است؛ در یکدسته سخنانی از آنحضرت در عتاب و سرزنش وی وارد شده<ref>بحرالعلوم، محمد مهدی، الرجال، تهران، ۱۳۶۳ق.</ref> و در برخی ترحم امام(ع) نسبت به وی و مدح او دیده میشود<ref>برقی، احمد، الرجال، تهران، ۱۳۴۲ش.</ref>. | ابن شاذان، در زمان [[امام حسن عسکری(ع)]] از معتبرترین عالمان امامی خراسان بهشمار میرفت. کشی از ارتباط دورادور او با آن حضرت خبر داده است<ref>الایضاح، منسوب به ابن شاذان، به کوشش جلالالدین محدث، تهران، ۱۳۵۱ش.</ref>. در مورد رابطه او با امام حسن عسکری(ع) روایات بر دو دسته است؛ در یکدسته سخنانی از آنحضرت در عتاب و سرزنش وی وارد شده<ref>بحرالعلوم، محمد مهدی، الرجال، تهران، ۱۳۶۳ق.</ref> و در برخی ترحم امام(ع) نسبت به وی و مدح او دیده میشود<ref>برقی، احمد، الرجال، تهران، ۱۳۴۲ش.</ref>. | ||
=جایگاه علمی= | |||
شیخ طوسی از وی بهعنوان متکلمی جلیلالقدر یاد کرده است<ref>سید مرتضی، علی، الشافی، ایران، ۱۳۰۱ق.</ref>. | |||
'''فقه''' | |||
ابن شاذان بهعنوان [[فقیه]] نیز شناخته میشد<ref>سید مرتضی، علی، الفصول المختاره، نجف، کتابخانه حیدریه.</ref>. محقق حلی او را در زمره فقیهان درجه اول امامیه شمرده است<ref>طوسی، محمد، اختیار معرفه الرجال، به کوشش حسن مصطفوی، مشهد، ۱۳۴۸ش.</ref>؛ اما اطلاعات باقیمانده از فقه او اندک است. بخشی از فقه ابن شاذان که مخالفت بارزی با نظرات مشهور امامیه ندارد، در کتاب العلل او قابل دسترسی است. ولی این کتاب تنها مباحث مربوط به عبادات را شامل میشود. | |||
چنانکه از تلویح [[ابن بابویه]]<ref>طوسی، محمد، الرجال، به کوشش محمدصادق بحرالعلوم، نجف، ۱۳۸۰ق/۱۹۶۰م.</ref> و تصریح [[سید مرتضی]]<ref>طوسی، محمد، الغیبه، تهران، ۱۳۹۸ق.</ref> برمیآید، ابن شاذان به حجیت قیاس مُستَنبَطُ العلّه قائل بوده است<ref>طوسی، محمد، الفهرست، به کوشش محمدصادق بحرالعلوم، نجف، کتابخانه مرتضویه.</ref>. برخورد علتگرایانه او با احکام شرعی در سراسر العلل نیز مؤید این امر است. | |||
'''حدیث''' | |||
ابن شاذان در سلسله اسناد بسیاری از احادیث امامیه قرار گرفته است؛ نجاشی به توثیق او تصریح کرده است<ref>علامه حلّی، حسن، مختلف الشیعه، ایران، ۱۳۲۴ق.</ref>. کشّی در مواضع بسیاری به نظرات و جرح و تعدیلهای او درباره محدّثان استناد جسته است<ref>فیض کاشانی، محمد محسن، الاصول الاصلیه، به کوشش جلالالدین محدّث، تهران، ۱۳۴۹ش.</ref>. | |||
=پانویس= | =پانویس= |