آصف علی زرداری: تفاوت میان نسخه‌ها

فعالیت سیاسی اولیه او ناموفق بود. در سال 1983م، او در انتخابات برای یک کرسی شورای در نوابشاه ، شهر سند شکست خورد ، جایی که خانواده‌اش هزاران جریب زمین کشاورزی را در اختیار داشتند.

او در 18 دسامبر 1987م، با [[بی نظیر بوتو]] ازدواج کرد. مراسم باشکوه غروب خورشید در کراچی با جشن‌های عظیمی همراه بود که بیش از 100000 نفر را شامل می‌شد. این ازدواج موقعیت سیاسی بوتو را در کشوری که در آن زنان مجرد مسن تر مورد انتقاد قرار می گیرند، تقویت کرد. وی با موافقت با دور ماندن از سیاست، خواسته های همسرش را به تعویق انداخت <ref>[https://www.nytimes.com/1987/12/19/world/karachi-journal-the-bride-wore-white-100000-sang-slogans.html برگرفته از سایت nytimes.com]</ref>.<br>  

در سال 1988م، [[محمد ضیاءالحق]] در یک سانحه هوایی جان باخت. چند ماه بعد، بوتو اولین نخست وزیر زن پاکستان شد که حزب او 94 کرسی از 207 کرسی را در انتخابات 1988م، به دست آورد.

او به طور کلی از اولین دولت همسرش دور ماند، اما او و همکارانش درگیر پرونده های فساد مرتبط با دولت شدند. وی تا حد زیادی مقصر فروپاشی دولت بوتو بود.

پس از برکناری دولت بوتو در اوت 1990م، او و همسرش توسط نیروهای امنیتی تحت هدایت ارتش [[پاکستان]] از خروج از کشور منع شدند . در طول دولت موقت بین اوت و اکتبر '''غلام مصطفی جاتویی'''، نخست وزیر موقت، رقیب بوتو تحقیقات درباره فساد توسط دولت بوتو را آغاز کرد. جاتویی او را متهم کرد که با استفاده از موقعیت سیاسی همسرش، برای گرفتن مجوز برای راه اندازی هر پروژه یا دریافت وام، ده درصد کمیسیون دریافت می کند. و با نام مستعار '''آقای ده درصد''' معروف شد <ref>[https://www-theguardian-com.translate.goog/world/2007/dec/31/pakistan.topstories33?_x_tr_sl=auto&_x_tr_tl=fa&_x_tr_hl=fa&_x_tr_pto=wapp برگرفته از سایت گاردین]</ref>. <br>

او در 10 اکتبر 1990م، به اتهام آدم ربایی و اخاذی دستگیر شد. اتهامات مربوط به یک طرح اخاذی بود که شامل بستن یک بمب فرضی به پای یک تاجر بریتانیایی بود. خانواده بوتو این کیفرخواست را دارای انگیزه سیاسی و ساختگی می دانستند. در انتخابات اکتبر 1990م، وی در حالی که در زندان بود به عضویت مجلس شورای ملی انتخاب شد. بوتو و حزب مردم در اعتراض به زندانی شدن وی از جلسه افتتاحیه مجلس ملی شرکت نکردند.<br>

او وثیقه 20000 دلاری را پرداخت کرد، اما آزادی او توسط یک فرمان دولتی که قدرت دادگاه را برای آزاد کردن مظنونان تحت محاکمه در دادگاه تروریستی سلب کرد، مسدود شد. که محاکمه‌های مظنون به تروریست را به سرعت انجام می‌دهد. این حکم بعدا لغو شد و دادگاه ویژه او را از اتهام کلاهبرداری بانکی و توطئه برای قتل مخالفان سیاسی تبرئه کرد. وی در فوریه 1993م، آزاد شد. در مارس 1994م زرداری از اتهامات کلاهبرداری بانکی تبرئه شد. سایر اتهامات فساد مربوط به اولین دوره ریاست جمهوری بوتو کنار گذاشته شد <ref>[https://news-google-com.translate.goog/newspapers?id=nIAUAAAAIBAJ&pg=5050,17885&_x_tr_sl=auto&_x_tr_tl=fa&_x_tr_hl=fa&_x_tr_pto=wapp برگرفته از روزنامه Toledo Blade]</ref>.  

در آوریل 1993م، او یکی از 18 وزیر کابینه دولت موقت شد که جانشین اولین نخست وزیری مختصر [[نواز شریف]] شد. دولت موقت تا انتخابات ژوئیه دوام آورد. پس از انتخاب بی نظیر بوتو، او به عنوان وزیر سرمایه گذاری، رئیس اداره اطلاعات، و رئیس آژانس تحقیقات فدرال خدمت کرد. در فوریه 1994م، بی نظیر او را برای ملاقات با [[صدام حسین]] در [[عراق]] برای تحویل دارو در ازای سه پاکستانی بازداشت شده در مرز [[کویت]] و عراق فرستاد. در مارس 1995م، او به عنوان رئیس شورای جدید حفاظت از محیط زیست منصوب شد.<br>

در آغاز حکومت دوم بوتو، یک خصومت خانوادگی بوتو بین بی نظیر و مادرش [[بیگم نصرت بوتو]] ، بر سر آینده سیاسی مرتضی بوتو ، پسر نصرت و برادر کوچکتر بی نظیر ظاهر شد. بی نظیر از حمایت زرداری تشکر کرد<ref>[https://www-nytimes-com.translate.goog/1994/01/14/world/bhutto-fans-the-family-feud-charging-mother-favors-son.html?_x_tr_sl=auto&_x_tr_tl=fa&_x_tr_hl=fa&_x_tr_pto=wapp بر گرفته از سایت nytimes.com]</ref>.<br>

در سپتامبر1996م، '''مرتضی بوتو''' و هفت نفر دیگر در یک تیراندازی با پلیس در کراچی کشته شدند ، در حالی که شهر تحت یک جنگ داخلی سه ساله قرار داشت. در مراسم تشییع جنازه مرتضی بوتو، بیگم نصرت بوتو، بی نظیر و او را متهم کرد و قول داد که پیگرد قانونی را دنبال کند. همسر مرتضی بوتو، نیز زرداری را متهم به قتل او کرد. رئیس جمهور وقت [[فاروق لغاری]]، که هفت هفته پس از مرگ مرتضی بوتو،دولت بی نظیر بوتو را منحل کرد، همچنین به دخالت بی نظیر و او مشکوک بود. وی هنگام تلاش برای فرار از کشور به دبی در لاهور دستگیر شد <ref>[https://news-google-com.translate.goog/newspapers?id=g8QpAAAAIBAJ&pg=6532,1842498&_x_tr_sl=auto&_x_tr_tl=fa&_x_tr_hl=fa&_x_tr_pto=wapp برگرفته از Associated perss]</ref>.

او در مارس 1997م، در حالی که در زندان کراچی بود به مجلس سنا انتخاب شد. در دسامبر 1997م، او تحت تدابیر شدید امنیتی برای ادای سوگند به اسلام آباد منتقل شد در ژوئیه 1998م، پس از اینکه کشور [[سوئیس]] اسناد مربوط به پولشویی را به مقامات پاکستانی تحویل داد، به اتهام فساد در پاکستان متهم شد در همان زمان، در یک پرونده جداگانه، او و 18 نفر دیگر به اتهام توطئه برای قتل مرتضی بوتو متهم شدند. پس از شروع تعقیب کیفری، سیتی بانک حساب زرداری را بست <ref>[https://archive-thedailystar-net.translate.goog/2003/08/06/d30806011515.htm?_x_tr_sch=http&_x_tr_sl=auto&_x_tr_tl=fa&_x_tr_hl=fa&_x_tr_pto=wapp برگرفته از سایت thedailystar]</ref>. <br>

در آوریل 1999م، بوتو و او به دلیل دریافت غرامت از یک شرکت بازرسی کالای سوئیسی که برای پایان دادن به فساد در جمع آوری عوارض گمرکی استخدام شده بود، محکوم شدند. این زوج 8.6 میلیون دلار جریمه دریافت کردند. هر دو نیز به پنج سال زندان محکوم شدند اما بی نظیر نمی‌توانست از تبعید خودخواسته به پاکستان بازگردانده شود. او قبلاً در زندان بود و در انتظار محاکمه به اتهامات جداگانه بود.<br>

در آگوست 2003م ، یک قاضی سوئیسی بوتو و او را به جرم پولشویی محکوم کرد و آنها را به شش ماه حبس و 50000 دلار جریمه محکوم کرد. علاوه بر این، آنها ملزم به بازگرداندن 11 میلیون دلار به دولت پاکستان شدند.<br>

در نوامبر 2004م، با قرار وثیقه با حکم دادگاه آزاد شد. یک ماه بعد او به طور غیر منتظره به دلیل عدم حضور در جلسه استماع پرونده قتل مرتضی بوتو در اسلام آباد دستگیر شد. او در بازداشت خانگی در کراچی قرار گرفت. یک روز بعد او با وثیقه 5000 دلاری آزاد شد. پس از آزادی در اواخر سال 2004م، او تبعید به دبی شد. در اکتبر 2007م، ریاست جمهوری '''پرویز مشرف'''  فرمان آشتی ملی صادر شد و به او عفو اعطا کرد.

ترور بی نظیر بوتو در 27 دسامبر 2007م، در راولپندی پاکستان انجام شد. بی نظیر بوتو دو بار نخست وزیر پاکستان از سال 1988-1990م؛ و 1993-1996م، بود و رهبر وقت حزب مخالف مردم پاکستان قبل از انتخابات برنامه ریزی شده برای ژانویه 2008م، مبارزات انتخاباتی را آغاز کرده بود. پس از یک تجمع سیاسی در باغ ملی لیاقت ، تیراندازی به سوی او شلیک شد و بلافاصله پس از تیراندازی یک بمب انتحاری منفجر شد. که 23 نفر دیگر در این بمب گذاری کشته شدند.<br>

او و فرزندانش در روز بعد از ترور بی نظیر بوتو در تشیع جنازه‌اش شرکت کردند. در وصیت‌نامه سیاسی بوتو، او را جانشین خود به عنوان رهبر [[حزب مردم پاکستان]] (PPP) تعیین کرده بود. با این حال پسر نوزده ساله آنها '''بلاول بوتو زرداری''' رئیس حزب شد. زیرا او از بلاول برای نمایندگی  از میراث بوتو تا حدی برای جلوگیری از تفرقه در حزب به دلیل عدم محبوبیت خود حمایت کرد. با این حال او حداقل سه سال به عنوان رئیس مشترک حزب مردم انتخاب شد <ref>[https://www-bloomberg-com.translate.goog/politics?pid=newsarchive&sid=aNmpQ6uBXjWI&_x_tr_sl=auto&_x_tr_tl=fa&_x_tr_hl=fa&_x_tr_pto=wapp برگرفته از سایت بولمبرگ]</ref>.

او خواستار عدم تاخیر در انتخابات پارلمانی 8 ژانویه 2008م، و مشارکت همه احزاب مخالف شد. دیگر احزاب سیاسی بزرگ به سرعت موافقت کردند که در آن شرکت کنند و به هرگونه احتمال تحریم پایان دادند. به دلیل آشفتگی پس از ترور بوتو، انتخابات شش هفته به 18 فوریه موکول شد. در ژانویه 2008، او پیشنهاد کرد که اگر حزب او اکثریت را به دست آورد، ممکن است با [[حزب مسلم لیگ کیو پاکستان|حزب مسلم لیگ پاکستان مشرف]] ائتلافی تشکیل دهد. او و نواز شریف، رهبر [[حزب مسلم لیگ نواز پاکستان|حزب مسلم لیگ پاکستان (PML-N)]] تهدید کردند که در صورت تلاش برای تقلب در آراء اعتراضات ملی را برگزار خواهند کرد. او خودش نمی‌توانست برای پارلمان نامزد شود زیرا در نوامبر 2008، زمانی که بوتو زنده بود ثبت نام نکرده بود.<br>

'''حزب مردم و حزب مسلم لیگ نواز''' به ترتیب بیشترین و دومین کرسی‌های مجلس را در انتخابات به دست آوردند. او و نواز شریف برای تشکیل یک دولت ائتلافی به توافق رسیدند و به امیدهای [[آمریکا]] برای توافق تقسیم قدرت بین او و پرویز مشرف پایان داد. آنها با احیای قوه قضائیه موافقت کردند اما زرداری موضع سخت گیرانه تری نسبت به شریف اتخاذ کرد. او با سفیر آمریکا برای فشار به پرویزمشرف ملاقات کرد. وی برای تقویت ائتلاف جدید با حزب ملی عوامی، جنبش متحد قومی و ناسیونالیست بلوچ به توافق رسید. رهبرانی که همگی انتخابات را تحریم کرده بودند. پس از هفته‌ها گمانه زنی و درگیری‌های درون حزبی، او گفت که نمی خواهد نخست وزیر شود در اواسط مارس 2008، وی [[یوسف رضا گیلانی]] را به عنوان نخست‌ وزیر انتخاب کرد.<br>

انتخابات ریاست جمهوری ظرف سه هفته پس از خروج مشرف برگزار شد. او متعهد شد که یک کمپین غیرمحبوب علیه ستیزه جویان قبیله‌ای در پاکستان را دنبال کند و از حمایت ایالات متحده برخوردار شد. او توسط حزب مردم و جنبش متحد قومی برای ریاست جمهوری نامزد شد. وی با 481 رای از 702 رای اکثریت مجلس را به دست آورد. وی در 6 سپتامبر 2008م، به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد <ref>[https://www-bloomberg-com.translate.goog/politics?pid=newsarchive&sid=aG1vvK4wjt9Q&_x_tr_sl=auto&_x_tr_tl=fa&_x_tr_hl=fa&_x_tr_pto=wapp برگرفته از سایت بلومبرگ 2]</ref>.  

وی در جواب رهبر ایران گفت: پاکستان همه تلاش خود را برای گسترش مناسبات خوب موجود با ایران به کار خواهد گرفت. روابط دو ملت را دارای پشتوانه‌های قوی تاریخی فرهنگی دانست این روابط آینده ای به مراتب روشن تر خواهد داشت <ref>[https://www.leader.ir/fa/search/%D8%A2%D8%B5%D9%81%20%D8%B9%D9%84%DB%8C%20%D8%B2%D8%B1%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C/all/all/all/1 برگرفته از سایت رهبر ایران]</ref>.