۲۱٬۸۹۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
=زندگینامه= | =زندگینامه= | ||
'''رشاد محمد علی البیومی''' در روستای الحدیدة الغربیه از توابع صحاق به دنیا آمد و در روز دوشنبه هفتم ربیع الثانی 1354 هجری قمری ازدواج کرد. او در سال 1951 میلادی از زادگاهش به قاهره آواره شد و در سال 1951 میلادی به بخش زمین شناسی دانشکده علوم دانشگاه قاهره رفت و پیش از آن [[اخوانالمسلمین]] را می شناخت و در دوران تحصیل البیومی. در اوایل سال 1954 میلادی سرپرستی دانشجویان دانشکده علوم را بر عهده گرفت و پس از دستگیری در سال 1954 میلادی تحصیل را متوقف کرد و سپس بازگشت. در 5 ژانویه 1972 پس از آزادی در سال 1972 مجدداً به دانشکده پیوست و در دانشگاه ثبت نام کرد. سال دوم، و به عنوان دستیار تدریس در کالج در سال 1974 فارغالتحصیل شد. او پایان نامه کارشناسی ارشد خود را در سال 1977 به پایان رساند و در سال 1980 با نظارت مشترک دانشگاه قاهره و دانشگاه لندن انتاریو در کانادا مدرک دکترای خود را گرفت. پس از پایان پایان نامه دکترای خود به امارات سفر کرد و در آنجا پنج دوره را گذراند که در آن سه پایان نامه دکترا و یک پایان نامه کارشناسی ارشد راهنمایی کرد و 12 مقاله در زمین شناسی امارات، وزیر سابق کشور «زکی بدر» منتشر کرد. وی پس از ارتقای درجه استادیاری در سال 1986 میلادی، برای پایان دادن به وظیفه خود مداخله کرد. او به دانشگاه قاهره بازگشت و 16 پایان نامه دکترا و 14 پایان نامه کارشناسی ارشد را سرپرستی کرد و در سال 1992 به درجه استادی و سپس در سال 1995 به عنوان استاد تمام وقت و از سال 2005 به عنوان استاد پاره وقت ارتقا یافت. او سمت عضوی از انجمن زمین شناسی [[مصر]] و اولین نماینده سندیکای دانشمندان از سال 1991 میلادی تاکنون را برعهده داشت و همچنین عضو انجمن زمین شناسی [[آمریکا]] است. دکتر رشاد البیومی با خواهر برادر حسن عبدالمنعم که او را در زندان همراهی می کرد ازدواج کرد و مادرشوهرش از زمان امام [[حسن البناء]] در نهضت وکالت نقش عمده ای داشت. دکتر رشاد البیومی یک پسر داشت و دکتر در حال حاضر در شهر ششم اکتبر زندگی می کند.<br> | '''رشاد محمد علی البیومی''' در روستای الحدیدة الغربیه از توابع صحاق به دنیا آمد و در روز دوشنبه هفتم ربیع الثانی 1354 هجری قمری ازدواج کرد. او در سال 1951 میلادی از زادگاهش به [[قاهره]] آواره شد و در سال 1951 میلادی به بخش زمین شناسی دانشکده علوم دانشگاه قاهره رفت و پیش از آن [[اخوانالمسلمین]] را می شناخت و در دوران تحصیل البیومی. در اوایل سال 1954 میلادی سرپرستی دانشجویان دانشکده علوم را بر عهده گرفت و پس از دستگیری در سال 1954 میلادی تحصیل را متوقف کرد و سپس بازگشت. در 5 ژانویه 1972 پس از آزادی در سال 1972 مجدداً به دانشکده پیوست و در دانشگاه ثبت نام کرد. سال دوم، و به عنوان دستیار تدریس در کالج در سال 1974 فارغالتحصیل شد. او پایان نامه کارشناسی ارشد خود را در سال 1977 به پایان رساند و در سال 1980 با نظارت مشترک دانشگاه قاهره و دانشگاه لندن انتاریو در کانادا مدرک دکترای خود را گرفت. پس از پایان پایان نامه دکترای خود به امارات سفر کرد و در آنجا پنج دوره را گذراند که در آن سه پایان نامه دکترا و یک پایان نامه کارشناسی ارشد راهنمایی کرد و 12 مقاله در زمین شناسی امارات، وزیر سابق کشور «زکی بدر» منتشر کرد. وی پس از ارتقای درجه استادیاری در سال 1986 میلادی، برای پایان دادن به وظیفه خود مداخله کرد. او به دانشگاه قاهره بازگشت و 16 پایان نامه دکترا و 14 پایان نامه کارشناسی ارشد را سرپرستی کرد و در سال 1992 به درجه استادی و سپس در سال 1995 به عنوان استاد تمام وقت و از سال 2005 به عنوان استاد پاره وقت ارتقا یافت. او سمت عضوی از انجمن زمین شناسی [[مصر]] و اولین نماینده سندیکای دانشمندان از سال 1991 میلادی تاکنون را برعهده داشت و همچنین عضو انجمن زمین شناسی [[آمریکا]] است. دکتر رشاد البیومی با خواهر برادر حسن عبدالمنعم که او را در زندان همراهی می کرد ازدواج کرد و مادرشوهرش از زمان امام [[حسن البناء]] در نهضت وکالت نقش عمده ای داشت. دکتر رشاد البیومی یک پسر داشت و دکتر در حال حاضر در شهر ششم اکتبر زندگی می کند.<br> | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
رشاد البیومی برای تکمیل تحصیلات خود به قاهره رفت و در سال 1951 میلادی در جنگ کانال شرکت کرد. | رشاد البیومی برای تکمیل تحصیلات خود به قاهره رفت و در سال 1951 میلادی در جنگ کانال شرکت کرد. | ||
شکنجه شد و گفت: «هیچ انسانی طاقت ندارد.» اما با وجود سن کم، عقب نشینی نکرد و تسلیم فشارهایی نشد که از او می خواست حتی یک کلمه در حمایت از انقلاب و رئیس جمهور عبدالناصر بنویسد. او از کسانی که عاشق آنها بود، یعنی (کمال الصنانیری، احمد شریت و مصطفی مشهور) الگو گرفت، دادگاه او را به ده سال زندان محکوم کرد، برخی از آنها در لیمان توره ماندند و سپس به حضور توره رفتند. قتل عام با برادرانش که سالیان متمادی به زندان الوحات آذوقه داشتند و مدتی را در آن گذراندند و همچنین زندان اسیوط که مدتی را در آن گذراند و همچنین زندان المحارق. | شکنجه شد و گفت: «هیچ انسانی طاقت ندارد.» اما با وجود سن کم، عقب نشینی نکرد و تسلیم فشارهایی نشد که از او می خواست حتی یک کلمه در حمایت از انقلاب و رئیس جمهور [[جمال عبدالناصر]] بنویسد. او از کسانی که عاشق آنها بود، یعنی (کمال الصنانیری، احمد شریت و مصطفی مشهور) الگو گرفت، دادگاه او را به ده سال زندان محکوم کرد، برخی از آنها در لیمان توره ماندند و سپس به حضور توره رفتند. قتل عام با برادرانش که سالیان متمادی به زندان الوحات آذوقه داشتند و مدتی را در آن گذراندند و همچنین زندان اسیوط که مدتی را در آن گذراند و همچنین زندان المحارق. | ||
البیومی در سال 1965 آزاد شد و تنها 24 روز در خارج از زندان ماند، سپس دوباره به زندان بازگشت و تا سال 1972 میلادی در آنجا ماند. | البیومی در سال 1965 آزاد شد و تنها 24 روز در خارج از زندان ماند، سپس دوباره به زندان بازگشت و تا سال 1972 میلادی در آنجا ماند. |