آیه اولی الامر: تفاوت میان نسخه‌ها

'''آیه اولی‌الامر (آیه اطاعت)''' آیه ای ست که در آن خداوند متعال فرموده یا أَیُّها الَّذِینَ آمَنُوا أَطِـیعُوا اللّهَ وَأَطیعُوا الرَّسُولَ وَأُولِی الأمْرِ مِنْکُمْ فَإِنْ تَنازَعْتُمْ فِی شَیءٍفَرُدُّوهُ إِلى اللّهِ وَالرَّسُولِ إِنْ کُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالیَوْمِ الآخِرِ ذ لِکَ خَیْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِیلاً<ref>نساء، ۵۹)</ref>: اى کسانى که ایمان آورده‏اید از خدا و رسول و اولى‏الامر اطاعت کنید و اگر در چیزى کارتان به نزاع کشید به حکم خدا و رسول باز گردید اگر به خدا و روز قیامت ایمان دارید. این برایتان بهتر و خوش‌فرجام‌تر خواهد بود. . این ایه  آیه اطاعت یا آیه اولی‌الامر است .این آیه از آیاتى است  که شیعه براى اثبات امامت على به آن استدلال کرده است:

اما امامیّه از امام باقر و صادق ‘ روایت کرده ‏اند که مقصود از اولى‏ الامر امامان از آل محمد  هستند که خداوند اطاعت از آنان را به طور مطلق واجب کرده است، همان‌طور که اطاعت از خود و رسولش را به طور مطلق واجب کرده است و جایز نیست خداوند اطاعت از کسى را به طور مطلق واجب کند مگر این که عصمت او ثابت شده باشد و خداوند می‌داند که باطن و ظاهر آن شخص یکسان و از اشتباه در امان است و به کار زشت فرمان نمى‏دهد، و چنین چیزى در امیران و علمایى جز امامان از آل محمد حاصل نمى‏شود. خداوند برتر از آن است که دستور به اطاعت از کسى بدهد که نافرمانى‏ مى‏کند یا به تسلیم در برابر کسى فرمان بدهد که رفتار و گفتار آنان یکسان نیست؛ زیرا از نظر عقلى محال است آنان که رفتار و گفتارشان یکسان نیست مورد اطاعت واقع شوند، همان‌طور که از نظر عقلى محال است که امرونهی در شى‏ء واحد و از جهت واحد جمع شود. اولى‏الامر از دیگران برترند، چنان که رسول خدا از اولى‏الامر و بقیه خلق برتر است. به همین دلیل خداوند اطاعت از اولى‏الامر را در ردیف اطاعت از رسول و اطاعت از رسول را در ردیف اطاعت از خودش قرار داده است و چنین برترى نسبت به خلق تنها امامان از آل محمد است که عصمت و امامت آنان ثابت شده و امت اسلامى بر بلندى جایگاه و عدالت آنان اتفاق‌نظر دارند. <ref>برگرفته از کتاب آیات ولایت قرآن جلد۵</ref>