confirmed، مدیران
۳۲٬۹۱۵
ویرایش
حکمیت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
'''حکمیت''' واقعه‌ای تاریخی مربوط به [[جنگ صفین]] است. در این واقعه، [[ابوموسی اشعری]] نماینده و حَکَم سپاه کوفه (سپاه [[امام علی(ع)]] و [[عمرو عاص]] حَکَم سپاه [[شام]] (سپاه معاویه)، برای حل اختلاف میان [[مسلمانان]] با یکدیگر گفتگو کردند و قرار شد رأی آنان طبق قرآن باشد. درخواست '''حکمیت''' با حیله عمرو عاص و معاویه و در پی از هم گسیختن سپاه‌شان در برابر سپاه [[امیرالمؤمنین(ع)]] مطرح شد و امام علی(ع) از آغاز با آن مخالف بود. عمرو عاص نماینده سپاه شام موفق شد ابوموسی اشعری را بفریبد و بر خلاف قراری که خصوصی و پنهانی با او داشت، معاویه را صاحب حق معرفی کند. ماجرای حکمیت بی‌نتیجه ماند و تنها نتیجه حکمیت، رهایی سپاه شام از شکست قریب‌الوقوع بود. | '''حکمیت''' واقعه‌ای تاریخی مربوط به [[جنگ صفین]] است. در این واقعه، [[ابوموسی اشعری]] نماینده و حَکَم سپاه کوفه (سپاه [[امام علی(ع)]] و [[عمرو عاص]] حَکَم سپاه [[شام]] (سپاه معاویه)، برای حل اختلاف میان [[مسلمانان]] با یکدیگر گفتگو کردند و قرار شد رأی آنان طبق قرآن باشد. درخواست '''حکمیت''' با حیله عمرو عاص و معاویه و در پی از هم گسیختن سپاه‌شان در برابر سپاه [[امیرالمؤمنین(ع)]] مطرح شد و امام علی(ع) از آغاز با آن مخالف بود. عمرو عاص نماینده سپاه شام موفق شد ابوموسی اشعری را بفریبد و بر خلاف قراری که خصوصی و پنهانی با او داشت، معاویه را صاحب حق معرفی کند. ماجرای حکمیت بی‌نتیجه ماند و تنها نتیجه حکمیت، رهایی سپاه شام از شکست قریب‌الوقوع بود. | ||
=ماجرای حکمیت پس از جنگ صفین= | |||
جنگ صفین؛ بین سپاه امام علی(ع) – که بیشتر از عراقیان بودند – و سپاه معاویه – که بیشتر از شامیان بودند – درگرفت. سپاه [[عراق]] ضربه‌های مهلکی بر سپاه [[شام]] وارد کرد و تا پیروزی نهایی فاصله‌ای نداشت، اما معاویه با حیله‌گری و با پیشنهاد عمرو بن عاص، قرآن‌ها را بر نیزه کرد و خواهان حکمیت قرآن شد. برخی از سپاهیان امام علی(ع) با جهالت و برخی دیگر با خیانت، متمایل به پذیرش خواسته معاویه شدند و امام را مجبور کردند تا دست از جنگ بکشد و به حکمیت تن دهد. آنان تهدید نمودند در غیر این صورت، امام(ع) را خواهند کشت و یا به معاویه تحویل خواهند داد! | |||
به دنبال آن بود که اختیار انتخاب داور و حَکَم را نیز از امام سلب کردند که نتیجه‌اش آن شد که داور شام با ترفندی اعلام کند که امام علی(ع) از خلافت خلع شده و معاویه به این مقام برگزیده شده است! | |||
البته، امام علی(ع) این نتیجه را نپذیرفت؛ زیرا طرفین متعهد شده بودند که بر اساس قرآن داوری کنند، و این نتیجه برگرفته از قرآن نبود. | |||
جنگ صفین، از مهم‌ترین نبرد‌های امام علی(ع) بود. سپاه عراق که پیرو حضرتشان بودند، ضربه‌های مهلکی بر سپاه شام به سرکردگی معاویه زده و تا پیروزی نهایی فاصله‌ای نداشتند، اما معاویه که خود را در انتهای راه می‌دید، پیشنهاد عمرو بن عاص را پذیرفت و دستور داد قرآن‌ها را بر سر نیزه کنند<ref>ابن سعد کاتب واقدی، محمد بن سعد، الطبقات الکبری، ج ۳، ص ۲۳، بیروت، دارالکتب العلمیه، چاپ دوم، ۱۴۱۸ق.</ref>. | |||
گذاشتن قرآن بر نیزه، نشان آن بود که بیایید تا قرآن میان ما حَکَم باشد؛ یعنی جنگ بس است و قرآن، حق و باطل میان ما را مشخص خواهد کرد. | |||
=پانویس= | =پانویس= | ||