صادق شورو: تفاوت میان نسخه‌ها

ایشان از ابتدای دهه هشتاد به شورای مرکزی [[جنبش النهضه]] پیوست و در همایش آن که در سال 1988 م، برگزار شد به‌عنوان رئیس آن انتخاب شد و در این پست ادامه داد تا اینکه درسال 1991 م، دستگیر شد. او در کنفرانس مؤسس اتحادیه عمومی دانشجویان [[تونس]] شرکت کرد.

او در تابستان 1992 م، در دادگاه نظامی تونس، همراه با 265 رهبر متهم [[جنبش النهضه]] محاکمه شد. دادستانی خواستار اعدام او شد، اما دادگاه فقط او را به حبس ابد محکوم کرد. و سپس به  زندان منتقل شد، و در چند زندان جابجا شد. آنچه او را در دادگاه نظامی تحت تأثیر قرار داد این بود که گفت: «ای بزرگوار، اگر بخواهید با کار خود نهضت [[رنسانس]] را از جامعه آن و از خاکی که آن را جوانه زده است ریشه کن کنید، درختی است که ریشه‌اش محکم و استوار است. شاخه‌هایش در آسمان است». سرنوشت او در بهترین حالت اعدام یا حبس ابد بود، اما هیچکس انتظار نداشت که آزاد شود و به زندگی عادی خود بازگردد، ایشان که رئیس سابق جنبش رنسانس اسلامی تونس بود روز پنجشنبه 6 نوامبر 2008 م، پس از هجده سال گذراندن در زندان مورناگویا _که یک ساعت با تونس فاصله دارد_ آزاد شد.  

با وجود هجده سال بازداشت، که سیزده سال کامل را در سلول انفرادی، صدایش از طریق تلفن آرام و به آینده خوش بین بود و همچنان بر ادامه فعالیت سیاسی خود در صفوف جنبش النهضه، که از زمان خود به آن تعلق داشت، اصرار داشت. جوانان. مرد کمی صحبت می کند و با کمترین کلمه به سؤالات پاسخ می دهد، شاید به این دلیل که مدت کوتاهی پس از ورودش به خانه با او گفت و گو کردیم و شاید این یکی از ویژگی های او به عنوان مردی باشد که در شرایط سخت و سختی جنبش را رهبری می کرد. رژیم مبارزه شدید خود را علیه آن اعلام کرد.