confirmed، مدیران
۳۷٬۲۰۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
'''ابوعبدالله محمد مهدی'''(نام کامل وی: أبو عبد الله محمد بن عبدالله المنصور بن محمد بن علی المهدی بالله) ملقب به «مهدی» سومین [[خلیفه]] از خلفای عباسی بود که بعد از پدرش [[منصور دوانیقی]] بین سالهای ۱۵۸ تا ۱۶۹، در [[بغداد]] خلافت و فرمانروایی [[مسلمانان]] را بر عهده داشت. مدت ده سال و چهل و پنج روز خلافت کرد و سرانجام در چهل و سه سالگی در بیست و سوم [[ماه محرم]] سال ۱۶۶ وفات یافت. | '''ابوعبدالله محمد مهدی'''(نام کامل وی: أبو عبد الله محمد بن عبدالله المنصور بن محمد بن علی المهدی بالله) ملقب به «مهدی» سومین [[خلیفه]] از خلفای عباسی بود که بعد از پدرش [[منصور دوانیقی]] بین سالهای ۱۵۸ تا ۱۶۹، در [[بغداد]] خلافت و فرمانروایی [[مسلمانان]] را بر عهده داشت. مدت ده سال و چهل و پنج روز خلافت کرد و سرانجام در چهل و سه سالگی در بیست و سوم [[ماه محرم]] سال ۱۶۶ وفات یافت. | ||
از کارهای او میتوان به وسعت دادن [[مسجدالحرام]]، گذاشتن دستگاه برید (اطلاعات) و رونق گرفتن تجارت در بغداد اشاره کرد. | از کارهای او میتوان به وسعت دادن [[مسجدالحرام]]، گذاشتن دستگاه برید (اطلاعات) و رونق گرفتن تجارت در بغداد اشاره کرد. | ||
=زندگینامه= | |||
محمد بن عبدالله بن محمد بن علی بن عبدالله بن عباس، ملقب به مهدی<ref>طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۸، ص۱۱۰.</ref> سومین خلیفه عباسی پس از سفاح و منصور دوانیقی است<ref>مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۵۰۱-۵۰۲.</ref>. وی در سال ۱۲۶ق در حمیمه در نزدیکی [[مکه]] متولد شد<ref>ابن کثیر، البدایه و النهایه، بیروت، ج۱، ص۱۵۱.</ref>. پدرش منصور دوانیقی توجه ویژهای به تربیت او داشت و از نوجوانی منصبهای مهمی به او واگذار میکرد<ref>خضری، تاریخ خلافت عباسی، ۱۳۸۳ش، ص۴۴.</ref>. | |||
در سال ۱۴۷ق، منصور او را ولیعهد خود نمود<ref>طقوش، دولت عباسیان، ۱۳۸۳ش، ص۷۳.</ref>. او در تیزهوشی و بخشش و نرمخویی زبانزد بود<ref>مسعودی، تنبیه والاشراف، قاهره، ص۲۹۷؛ ابن الطقطقی، الفخری، ۱۴۱۸، ص۱۷۹.</ref> و بعد از مرگ پدرش در روز ۱۷ [[ذی حجه]] سال ۱۵۸ق<ref>دینوری، اخبارالطوال، ۱۳۶۸ش، ص۳۸۶.</ref> یا ۱۵۹ق<ref> مقدسی، البدء والتاریخ، بیروت، ج۶، ص۹۵.</ref> به خلافت رسید. | |||
مهدی عباسی دو پسر خود، هادی و هارون را به ترتیب و پیاپی ولیعهد خود کرد<ref>طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۸، ص۱۲۴.</ref>. هرچند در اواخر عمر خود از ولیعهدی هادی پشیمان بود، اما موفق به تغییر ولیعهد نشد<ref>یعقوبی، تاریخ یعقوبی، بیروت، ج۲، ص۴۰۱.</ref>. | |||
=پانویس= | =پانویس= |