۸۷٬۸۱۰
ویرایش
احمد بن حنبل: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ى' به 'ی'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ى' به 'ی') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
([[ابوحنیفه]]، [[مالک بن انس]]، [[شافعی]] و احمد بن حنبل) که مؤسسان فرق اربعه اهل سنت بودند، را ائمه اربعه می‌نامند. | ([[ابوحنیفه]]، [[مالک بن انس]]، [[شافعی]] و احمد بن حنبل) که مؤسسان فرق اربعه اهل سنت بودند، را ائمه اربعه می‌نامند. | ||
احمد بن حنبل رئیس و | احمد بن حنبل رئیس و پیشوای [[مذهب حنابله]] و اصحاب [[حدیث]] است که در دوران اوج اقتدار [[عباسیان]] و علمای [[معتزله]]، با دفاع از اندیشه قدمت [[قرآن]] و پایداری در [[واقعه محنت]] (به معنی آزمایش و محاکمه در مورد خلق قرآن) مطرح گشت. | ||
احمد بن حنبل کتاب [[مسند]] را تألیف کرد، که مجموعه‌ای بالغ بر ۳۰٬۰۰۰ حدیث بود. این احادیث نه به ترتیب موضوع، بلکه برحسب اسامی صحابه‌ای که حدیث نقل کرده‌اند تنظیم شده‌است. | احمد بن حنبل کتاب [[مسند]] را تألیف کرد، که مجموعه‌ای بالغ بر ۳۰٬۰۰۰ حدیث بود. این احادیث نه به ترتیب موضوع، بلکه برحسب اسامی صحابه‌ای که حدیث نقل کرده‌اند تنظیم شده‌است. | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
او أبو عبدالله، احمد بن محمد بن حنبل بن هلال بن اسد بن ادریس بن عبدالله الشیبانی المروزی البغدادی است که پدر و مادرش از اعراب ساکن مرو بودند. وی چهارمین امام از ائمه اربعه [[اهل سنت]] می‌باشد. که در سال ۱۶۴ هجری در بغداد متولّد شد و در سال ۲۴۱ هجری قمری در همان شهر وفات یافت. | او أبو عبدالله، احمد بن محمد بن حنبل بن هلال بن اسد بن ادریس بن عبدالله الشیبانی المروزی البغدادی است که پدر و مادرش از اعراب ساکن مرو بودند. وی چهارمین امام از ائمه اربعه [[اهل سنت]] می‌باشد. که در سال ۱۶۴ هجری در بغداد متولّد شد و در سال ۲۴۱ هجری قمری در همان شهر وفات یافت. | ||
او | او سفرهای علمی‌اش را به [[کوفه]]، [[بصره]]، [[مکه]]، [[مدینه]]، [[یمن]] و [[شام]] انجام داد و از علم دانشمندان عصر خویش بهره گرفت. | ||
همچنین | همچنین وی از محدّثان بزرگ اهل سنّت به شمار می‌آید و از مهمترین تالیفات او می‌توان به کتاب <big>مُسنَد</big> او اشاره کرد. وی در مسند خویش بیش از چهل هزار حدیث نقل کرده است. و به احادیث مرسل و ضعیف نیز عمل می‌کرده است. <ref> دائرة المعارف فقه مقارن، ص ۱۴۱و۱۴۲</ref> | ||
این مذهب در بغداد ظهور کرد و به شام هم رفت. امروز مذهب غالب اهل سنت در [[حجاز]]، [[قطر]]، [[فلسطین]] و [[بحرین]]، مذهب | این مذهب در بغداد ظهور کرد و به شام هم رفت. امروز مذهب غالب اهل سنت در [[حجاز]]، [[قطر]]، [[فلسطین]] و [[بحرین]]، مذهب حنبلی است. <ref>تاریخ الفقه الاسلامی، ص ۱۴۸</ref> | ||
=اساتید ابن‌حنبل= | =اساتید ابن‌حنبل= | ||
| خط ۷۸: | خط ۷۸: | ||
=شاگردان ابن‌حنبل= | =شاگردان ابن‌حنبل= | ||
ابن‌حنبل دارای شاگردان بسیاری بود که از مشهورترین شاگردانش | ابن‌حنبل دارای شاگردان بسیاری بود که از مشهورترین شاگردانش می‌توان به فرزندش صالح بن احمد بن حنبل (م ۲۶۶)، و فرزند دیگرش، عبدالله بن احمد بن حنبل (م ۲۹۰) و عبدالملک بن عبدالحمید بن مهران (م ۲۷۴) و احمد بن محمد بن حجاج مروزی، ابوبکرم اثرم، ابویحیی الناقد و فضل بن زیاد اشاره کرد. <ref>زحیلی، وهبة بن مصطفی، الفقه الاسلامی و ادلّته، ج۱، ص ۵۴</ref> مسلم بن حجاج نیشابوری و محمد بن اسماعیل بخاری از وی روایت کرده‌اند. <ref>ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۱، ص۱۸۱</ref> | ||
=جایگاه و آثار علمی ابن حنبل= | =جایگاه و آثار علمی ابن حنبل= | ||