۸۸٬۰۰۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ى' به 'ی') |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ابراهیمیه''' پیروان ابراهیم بن | '''ابراهیمیه''' پیروان ابراهیم بن موسی بن جعفر هستند. وی نخست از داعیان محمد بن ابراهیم بن اسماعیل معروف به ابن طباطبا بود و پس از او مدعی پیشوایی در یمن شد. | ||
==تاریخچه== | ==تاریخچه== | ||
محمد بن ابراهیم بن اسماعیل معروف به [[ابن طباطبا]]، پس از خروج از [[کوفه]] و بیعت [[ابوالسرایا]] با | محمد بن ابراهیم بن اسماعیل معروف به [[ابن طباطبا]]، پس از خروج از [[کوفه]] و بیعت [[ابوالسرایا]] با وی از جمله ساداتی را که از جانب خود به حکومت بعضی از بلاد اسلام فرستاد، ابراهیم بن موسی بن جعفر برادر [[علی بن موسی الرضا (امام هشتم شیعیان)|حضرت رضا (ع)]] بود. وی او را به ولایت [[یمن]] منصوب کرد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 13 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> | ||
[[سید مرتضی]] متکلم بزرگ و [[سید رضی]] گرد آورنده [[نهج البلاغه]] از نسل ایشان میباشد.<ref>اندلسی ابن حزم، جمهرة انساب العرب، بیروت، نشر دار الکتب العلمیة، چاپ اول، سال 1403 قمری، ص 63</ref> به تصریح [[شیخ مفید]] و [[شیخ طبرسی،]] ابراهیم بن موسی فردی شجاع و کریم بود. در نگاه [[علامه مجلسی]] نیز ابراهیم بن موسی فردی ممدوح بود.<ref>مجلسی محمد باقر، بحار الانوار، بیروت، نشر موسسه الوفاء، سال 1404 هجری قمری، ج۴۸، ص۳۰۳</ref> | [[سید مرتضی]] متکلم بزرگ و [[سید رضی]] گرد آورنده [[نهج البلاغه]] از نسل ایشان میباشد.<ref>اندلسی ابن حزم، جمهرة انساب العرب، بیروت، نشر دار الکتب العلمیة، چاپ اول، سال 1403 قمری، ص 63</ref> به تصریح [[شیخ مفید]] و [[شیخ طبرسی،]] ابراهیم بن موسی فردی شجاع و کریم بود. در نگاه [[علامه مجلسی]] نیز ابراهیم بن موسی فردی ممدوح بود.<ref>مجلسی محمد باقر، بحار الانوار، بیروت، نشر موسسه الوفاء، سال 1404 هجری قمری، ج۴۸، ص۳۰۳</ref> | ||