۸۷٬۷۷۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'رده: کلام رده: فرق و مذاهب ' به 'رده: فرق و مذاهب ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
==تاریخچه== | ==تاریخچه== | ||
پس از شیخ احمد احسائى، شاگرد او سید کاظم رشتی (در گذشته در 1259 ه) | پس از شیخ احمد احسائى، شاگرد او سید کاظم رشتی (در گذشته در 1259 ه) جانشین او شد. اجداد سید کاظم از اشراف سادات حسینى [[مدینه]] بودند و دو نسل بود که ایرانى شده بودند. جدّش سید احمد به علّت شیوع طاعون از مدینه گریخت و به رشت رفت. وى در اصطلاح شیخیه ملقب به «[[سید نبیل]]» است. سید در جوانى به یزد رفت و در آن شهر به شیخ احمد احسائى پیوست و سپس رهسپار [[کربلا]] شد و تا پایان عمر در آن شهر به تدریس و ترویج مکتب شیخیه مشغول بود و بالغ بر یکصد و پنجاه جلد کتاب و رساله نوشت که غالبا رمز گونه و غیر مفهوم است. او در کربلا مورد توجه علماى عصر خود گردید. محمود آلوسى مفتى بغداد صاحب «مقامات آلوسیه» درباره سید کاظم میگوید که اگر سید در زمانى مى زیست که ممکن بود نبى مرسل و پیغمبرى مبعوث شده باشد، من اولین کسی بودم که به او ایمان میآوردم، زیرا شرایط لازم به اخلاق و علم کثیر و عمل به سجایاى معنوى در شخص او موجود بود. بعضى نوشتهاند نحیب پاشا حاکم عثمانى که در زمان سید مسئول قتل و غارت کربلا بود، سید را دعوت کرد تا از وى دیدن نماید و ظاهرا مراتب احترام را به جاى آورد، ولى به او قهوه اى مسموم خوراند و سید در ذی حجه سال 1259 ه درگذشت و در جوار قبر [[امام حسین (ع)]] مدفون شد. مهمترین کتاب سید کاظم «شرح القصیده» است که در شرح قصیده لامیه پاشا عبدالباقى افندى عمرى موصلى والى عراق در دوره عثمانى نوشته است. دلیل سرودن آن قصیده به مناسبت ارسال روپوش براى مرقد [[امام موسى بن جعفر (ع)]] از طرف سلطان محمود خان ثانى پادشاه عثمانى مى باشد. این روپوش، قطعهای از پوششهاى ضریح مطهر [[حضرت رسول (ص)]] بود که سلطان مذکور به عنوان تحفه براى ضریح حضرت موسى بن جعفر (ع) فرستاد. | ||
<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 268 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> | <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 268 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> | ||
==وجه تسمیه== | ==وجه تسمیه== | ||
سید کاظم رشتی، جانشین شیخ احمد در وجه تسمیه شیخیه به «کشفیه» مینویسد: | سید کاظم رشتی، جانشین شیخ احمد در وجه تسمیه شیخیه به «کشفیه» مینویسد: | ||
«مراد از شیخی یا کشفی، اصحاب شیخ بزرگوار الشیخ احمد بن زینالعابدین احسایی میباشند و منسوبین به آن به کشفیه موسوم اند، چرا که خداوند سبحان، حجاب جهل و کوری در دین را از بصیرتها و چشمهای ایشان برداشته و ظلمت شک و ریب را از قلوب و ضمایر | «مراد از شیخی یا کشفی، اصحاب شیخ بزرگوار الشیخ احمد بن زینالعابدین احسایی میباشند و منسوبین به آن به کشفیه موسوم اند، چرا که خداوند سبحان، حجاب جهل و کوری در دین را از بصیرتها و چشمهای ایشان برداشته و ظلمت شک و ریب را از قلوب و ضمایر آنها برطرف کرده است.» | ||
<ref>https://www.erfan.ir/farsi/86964.html</ref> | <ref>https://www.erfan.ir/farsi/86964.html</ref> | ||
==نام برخی از آثار== | ==نام برخی از آثار== | ||
کتابهاى بسیارى از سید کاظم رشتی باقى مانده است که عبارتند از: «لوامع الحسینیه»، «حجة البالغه»، «حجة الدامغه»، «مقالات العارفین»، «اسرار الشهادة»، «کتاب اسرار العباده»، شرح دعاى المسماة و شرح القصیده و شرح الزیاره. | |||
==جانشین سید کاظم== | ==جانشین سید کاظم== |