confirmed، مدیران
۳۷٬۲۱۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
* پندآموزى و عبرت گيرى از تاريخ ملت ها و پيامبران گذشته<ref>تفسير قرآن مهر، ج 9، ص 24.</ref>. | * پندآموزى و عبرت گيرى از تاريخ ملت ها و پيامبران گذشته<ref>تفسير قرآن مهر، ج 9، ص 24.</ref>. | ||
* | * | ||
=محتوا و موضوعات= | |||
سوره يونس كه از سوره هاى مكى است، و به گفته بعضى از مفسران بعد از [[سوره اسراء]] و قبل از [[سوره هود]] نازل شده است همانند بسيارى از سوره هاى مكى روى چند مساله اصولى و زير بنائى تكيه مى كند، كه از همه مهمتر مساله مبدء و [[معاد]] است. | |||
منتها نخست از مساله [[وحى]] و مقام پيامبر سخن مى گويد، سپس به نشانه هايى از عظمت آفرينش كه نشانه عظمت خدا است مى پردازد، بعد، مردم را به ناپايدارى زندگى مادى دنيا و لزوم توجه به سراى آخرت و آمادگى براى آن از طريق [[ايمان]] و عمل صالح متوجه مى سازد. و به تناسب همين مسائل قسمتهاى مختلفى از زندگى پيامبران بزرگ از جمله [[نوح]] و [[موسى]] و يونس را بازگو مى كند و به همين مناسبت نام سوره يونس بر آن گذارده شده است. | |||
و باز براى تاييد مباحث فوق، سخن از لجاجت و سرسختى [[بتپرستان]] به ميان مى آورد، و حضور و شهود خدا را در همه جا براى آنها ترسيم مى كند، و مخصوصا براى اثبات اين مساله از اعماق فطرت آنان كه به هنگام مشكلات آشكار مى شود و به ياد خداى واحد يكتا مى افتند، كمك مى گيرد. | |||
و بالآخره براى تكميل بحثهاى مذکور در هر مورد مناسبى از بشارت و انذار، بشارت به نعمتهاى بىپايان الهى براى صالحان و انذار و بيم دادن طاغيان و گردنكشان، استفاده مى كند<ref>تفسير نمونه، ج 8، ص 212.</ref>. | |||
=پانویس= | =پانویس= | ||
{{پانویس|2}} | {{پانویس|2}} |