پرش به محتوا

عباس السیسی: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۱۷۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۶ سپتامبر ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۱: خط ۳۱:
'''عباس حسن السیسی'''، متولد 28 نوامبر 1918 پس از میلاد، راشد البحیره، عضو سابق اداره ارشاد [[اخوان‌المسلمین]]، و یکی از مشهورترین واعظان این گروه که در مورد رفتار و سلیقه وکالتی نوشت.
'''عباس حسن السیسی'''، متولد 28 نوامبر 1918 پس از میلاد، راشد البحیره، عضو سابق اداره ارشاد [[اخوان‌المسلمین]]، و یکی از مشهورترین واعظان این گروه که در مورد رفتار و سلیقه وکالتی نوشت.
او در سال 1948 به مدت شش ماه و سپس در سال 1954 به مدت دو سال بازداشت و در سال 1956 از خدمت اخراج شد و سپس در سال 1965 مجدداً دستگیر شد و پس از 9 سال در سال 1974 آزاد شد.
او در سال 1948 به مدت شش ماه و سپس در سال 1954 به مدت دو سال بازداشت و در سال 1956 از خدمت اخراج شد و سپس در سال 1965 مجدداً دستگیر شد و پس از 9 سال در سال 1974 آزاد شد.
== زندگی‌نامه ==
وی دارای دیپلم متوسطه صنعتی است.
ایشان به صورت داوطلبانه در دانشکده صنایع نظامی زیر نظر رهنمای محترم امام [[حسن البناء]] مشغول به کار شدند.
وی پس از فارغ التحصیلی به عضویت سپاه تعمیر و نگهداری درآمد.
او بیست سال در صنعت لبنیات و تجارت در رشید کار کرد و تجارت خود را به عنوان شریک با دوستش مهندس [[یوسف ندا]] آغاز کرد.
== مجاهدت ==
او در نبردهای جنگ جهانی دوم در سال 1940 میلادی در صحرای غربی شرکت کرد.
او در سال 1936 میلادی با دعوت اخوان المسلمین آشنا شد و در همان سال با حسن البنا آشنا شد.
او در سال 1948 به دلیل عضویت شش ماهه به اخوان المسلمین دستگیر شد، سپس در سال 1954 به مدت دو سال بازداشت شد.
در سال 1956 از خدمت اخراج شد.
از سال 1965 تا 1974 دوباره دستگیر شد.


آقای سیسی یکی از حامیان برجسته اخوان بود که با خوش اخلاقی و ظاهر و زیبایی سبک وکالت خود به دل مردم می رسید و با مهربانی با مردم و ایجاد لذت در دل آنها می آمد. در میان گذاشتن مشکلات، تعمیق رابطه با آنان، برقراری پیوند محبت با آنان، مهربانی با جوانان و صبور بودن با آنان، افراد ناآگاه و تحکیم روابط اجتماعی با آنان، با دیدار و شریک شدن در شادی ها و غم های مردم.
آقای سیسی یکی از حامیان برجسته اخوان بود که با خوش اخلاقی و ظاهر و زیبایی سبک وکالت خود به دل مردم می رسید و با مهربانی با مردم و ایجاد لذت در دل آنها می آمد. در میان گذاشتن مشکلات، تعمیق رابطه با آنان، برقراری پیوند محبت با آنان، مهربانی با جوانان و صبور بودن با آنان، افراد ناآگاه و تحکیم روابط اجتماعی با آنان، با دیدار و شریک شدن در شادی ها و غم های مردم.
confirmed، مدیران
۱۸٬۸۴۷

ویرایش