اهل سنت و جماعت: تفاوت میان نسخه‌ها

اهل سنت و جماعت اصطلاحی معروف است که اکثریت مسلمانان را در بر نمی‌گیرد. در برابر اقلیت آن‌ها که گروه [[شیعه]] را تشکیل می‌دهند.  

<ref>رضوی، رسول، «اهل حدیث»، در دانشنامه کلام اسلامی، قم، موسسه امام صادق، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص563</ref> مالک بن انس شافعی احمد بن حنبل و داود بن علی اصفهانی از بزرگان اهل حدیث در شاخه فقه به حساب می‌آیند.<ref>همان، ص565</ref> علاوه بر این،اهل حدیث قبل از احمد بن حنبل از اصول خاصی پیروی نمی‌کردند بلکه افرادی بودند که با گرایش‌های گوناگون زیر نظر اهل الحدیث گرد آمده بودند و در میان آن‌ها، افراد مرجئی، ناصبی، قدری، جُهَنی، واقفی، و متشیع زیاد دیده می شد و سیوطی اسامی آنان را در اثر خود آورده است. <ref>تدریب الحدیث ، ج1 ، ص328</ref> ولی زمانی که احمد بن حنبل هدایت این مذهب را بر عهده گرفت، همگان را تحت عقیده واحدی که عقیده اهل سنت نامید، درآورد. <ref>ر ک. جمعی از محققین، دانشنامه کلام اسلامی، ج۱، مدخل اهل سنت</ref>

معتزله یکی از مذاهب مشهور فکری سنت است که توجه خاصی به عقل‌گرایی داشته مبنای فکر خود را بر پایه فهم عقلی قرار داده‌اند. آن‌ها با پذیرش حجیت عقل، قلمرویی وسیع در حوزه نظر و عمل برای آن ترسیم نمودند.