confirmed، مدیران
۳۷٬۲۰۱
ویرایش
سید حسن صدر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸۴: | خط ۸۴: | ||
او سال ها از محضر شیخ انصارى استفاده کرد. وى فقیهى آراسته به اخلاق دینى و حکیم و عارفى بریده از دنیا بود. او در تهذیب نفس بسیار کوشید و از مقام و ریاست دورى گزید. هر روز صبح در خانه اش اخلاق و عرفان درس مى داد. بسیارى از تشنگان حقیقت در درس او شرکت مى کردند. او نماز جماعت را در خانه اش به پا مى داشت. وى در سال 1311 هـ . ق. که براى زیارت قبر [[سیدالشهدا]] ,به [[کربلا]] رفته بود، به دیار باقى شتافت و در حجره چهارم، در صحن شریف به خاک سپرده شد<ref>تأسیس الشیعه، ص 5.</ref>. | او سال ها از محضر شیخ انصارى استفاده کرد. وى فقیهى آراسته به اخلاق دینى و حکیم و عارفى بریده از دنیا بود. او در تهذیب نفس بسیار کوشید و از مقام و ریاست دورى گزید. هر روز صبح در خانه اش اخلاق و عرفان درس مى داد. بسیارى از تشنگان حقیقت در درس او شرکت مى کردند. او نماز جماعت را در خانه اش به پا مى داشت. وى در سال 1311 هـ . ق. که براى زیارت قبر [[سیدالشهدا]] ,به [[کربلا]] رفته بود، به دیار باقى شتافت و در حجره چهارم، در صحن شریف به خاک سپرده شد<ref>تأسیس الشیعه، ص 5.</ref>. | ||
=شاگردان= | |||
علاّمه [[محمد جواد بلاغى]] (متوفاى: 1313 هـ .ش)<ref> گلشن ابرار، ج 2، ص 543.</ref>، [[شیخ مرتضى آل یاسین کاظمى]] و بسیارى از فرزانگان جزو شاگردان سید حسن صدر بودند. | |||
سید حسن صدر از کارشناسان [[علم حدیث]] بود و به همین سبب، به محدث کاظمینى مشهور بود. کسانى که وى از آن ها حدیث نقل کرده است، دو گروهند: | |||
گروه اول، کسانى هستند که بدون اجازه کتبى از آنان حدیث نقل مى کرد، که عبارتند از: میرزا حسن شیرازى (متوفاى: 1312 هـ .ق.)، [[میرزا حبیب الله رشتى]] (متوفاى: 1313 هـ .ق.)، [[محمد حسن بن هاشم کاظمى]](متوفاى: 1308 هـ .ق.) [[محمد ایروانى]](متوفاى: 1306 هـ .ق.)، محمّد حسن آل یاسین کاظمى و [[سید هادى صدر]] (متوفاى: 1316 هـ .ق). | |||
گروه دوم، عالمانى که به او اجازه کتبى براى نقل حدیث داده اند، که عبارتند از: شیخ ملاّ على بن خلیل رازى (متوفاى: 1297 هـ .ق.) سید مهدى قزوینى حلّى، میرزا محمّد هاشم بن زین العابدین اصفهانى (متوفاى: 1318 هـ. ق). | |||
سید حسن صدر محدث بزرگى بود. او به عده زیادى اجازه کتبى نقل حدیث داده است که به نام برخى اشاره مى شود: آیت الله شیخ محمّدحسین غروى اصفهانى ]متوفاى: 1321 هـ .ش[، علاّمه سردار کابلى (متوفاى: 1331 هـ .ش)، سیّد شرف الدین عاملى(متوفاى: 1337 هـ .ش)، شیخ آقا بزرگ تهرانى(متوفاى: 1348 هـ .ش)، شیخ عباس قمى(متوفاى: 1319 هـ .ش)، آیت الله ابوالحسن اصفهانى (متوفاى: 1325 هـ . ش)، شیخ هادى آل کاشف الغطاء، ابوالحسن نقوى، سید رضا هندى، میرزا محمّد على اردوبادى نجفى(متوفاى: 1380 هـ . ق) میرزا هادى خراسانى، شیخ آقا رضا اصفهانى (متوفاى: 1322 هـ . ق)<ref> تأسیس الشیعه، ص 23 ـ 22 و ص 25 گلشن ابرار، ج 2، ص 580، ص 625 و 655 معارف الرجال، ج 1، ص 249 علماى بزرگ شیعه از کلینى تا خمینى، ص 338 و شیعه و پایه گذارى علوم اسلامى، ص 18 ـ 17.</ref>. نویسنده کتاب نقد فلسفه که در اصفهانسکونت داشته است و سید صدرالدین صدر. | |||
=پانویس= | =پانویس= | ||