پرش به محتوا

ابراهیم بن احمد بن محمد طبری: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۰: خط ۵۰:


از شاگردان او می‏توان [[ابوعبدالله علوی شجری]] صاحب [[كتاب التعازی]] و [[ابوالحسن محمد بن حسین بن موسی]] معروف به [[سید رضی]](م406ق) را نام برد. سید رضی در سنین كودكی قرائت قرآن را نزد او فرا گرفته است. همچنین [[محمدبن جریر بن رستم طبری شیعی]] كه خود معاصر [[شیخ طوسی]](م460ق) و [[نجاشی]](م450ق) بوده، [[احادیث]] و گزارشات فراوانی در [[كتاب دلائل الامامه]] از او نقل كرده است. از تألیفات او [[كتاب المناقب]] است كه در فضیلت [[امیرالمؤمنین]] و [[اهل‏‌بیت]] نوشته شده است.
از شاگردان او می‏توان [[ابوعبدالله علوی شجری]] صاحب [[كتاب التعازی]] و [[ابوالحسن محمد بن حسین بن موسی]] معروف به [[سید رضی]](م406ق) را نام برد. سید رضی در سنین كودكی قرائت قرآن را نزد او فرا گرفته است. همچنین [[محمدبن جریر بن رستم طبری شیعی]] كه خود معاصر [[شیخ طوسی]](م460ق) و [[نجاشی]](م450ق) بوده، [[احادیث]] و گزارشات فراوانی در [[كتاب دلائل الامامه]] از او نقل كرده است. از تألیفات او [[كتاب المناقب]] است كه در فضیلت [[امیرالمؤمنین]] و [[اهل‏‌بیت]] نوشته شده است.
=شغل قضاوت=
وی به دلیل آشنایی‏اش با [[فقه شیعه]] و [[اهل‏ سنت]]. مدتی مقام قضاوت داشته است اما در هیچ‏یك از منابع، روشن نیست كه در كجا و چه سالی مشغول قضاوت بوده است. به گفته [[خطیب بغدادی]] وی <big>شیخ الشهود</big> بغداد در حوزه قضاوت بوده است. یعنی قاضیانی كه تازه وارد بغداد می‌‏شدند و نسبت به اوضاع شهر و مردم آن ناآشنا بودند، از او به خاطر عدالت و راستگویی‏اش استفسار می‏كردند و سخن او را به عنوان «شاهد» در دادگاه حجت می‏دانستند. به گفته معاصر او [[ابوالقاسم تنوخی كبیر]](م342ق) وی همچنین در شهرهای: [[بصره]]، آبله، واسط، [[اهواز]]، عسكر مكرم، [[شوشتر]]، [[كوفه]]، [[مكه]] و [[مدینه]] نیز شناخته شده بود و از شاهدان دادگاه بوده است، از این‏رو وی را «شیخ الشهود» لقب داده‏اند.


=درگذشت=
=درگذشت=
confirmed، مدیران
۳۷٬۴۴۵

ویرایش