پرش به محتوا

سوره توحید: تفاوت میان نسخه‌ها

۹۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'رده: قرآن شناسی' به ' ')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۸: خط ۲۸:
</div>
</div>


'''سوره توحید''' که به سوره اخلاص و سوره قل هو اللّه احد هم شناخته می‌شود، دوازدهمین سورۀ [[قرآن کریم]] می‌باشد. در بابهای [[طهارت]]، [[صلات]] و [[حج]] به مناسبت از آن سخن رفته است.  
'''سوره توحید''' که به سوره اخلاص و سوره قل هو اللّه احد هم شناخته می‌شود، دوازدهمین سورۀ [[قرآن کریم]] می‌باشد. در باب‌های [[طهارت]]، [[صلات]] و [[حج]] به مناسبت از آن سخن رفته است.  
در این سوره از یگانگی [[خدواند]] سخن به میان آمده است و از فضیلت این سوره همین بس که قرائت ۳ مرتبه سـوره تـوحید مساوی با ختم قرآن می باشد. سوره توحید یا اخلاص یکی از سوره هایی است که در نمازهای یومیه تکرار می شود.
در این سوره از یگانگی [[خدواند]] سخن به میان آمده است و از فضیلت این سوره همین بس که قرائت ۳ مرتبه سـوره تـوحید مساوی با ختم قرآن می‌باشد. سوره توحید یا اخلاص یکی از سوره‌هایی است که در نمازهای یومیه تکرار می‌شود.


=اسامی سوره=
=اسامی سوره=
خط ۳۷: خط ۳۷:
=علت نام‌گذاری=
=علت نام‌گذاری=


* «سوره اخلاص» به خاطر اینکه این اسم مختصر توانسته است معانی این سوره را در خود جمع کند به این نام مشهور شده است. زیرا که این سوره کیفیت عبادت خالصانه خدا را به مردم یاد می دهد.
*«سوره اخلاص» به خاطر اینکه این اسم مختصر توانسته است معانی این سوره را در خود جمع کند به این نام مشهور شده است. زیرا که این سوره کیفیت عبادت خالصانه خدا را به مردم یاد می‌دهد.
* «سوره قل هو الله احد» به خاطر شروع سوره با این عبارت به این نام مشهور شده است و در لسان روایات هم از این نام استفاده شده است.
*«سوره قل هو الله احد» به خاطر شروع سوره با این عبارت به این نام مشهور شده است و در لسان روایات هم از این نام استفاده شده است.
* «سوره اساس» به خاطر اشتمال این سوره به توحید الهی که اساس [[اسلام]] است.
*«سوره اساس» به خاطر اشتمال این سوره به توحید الهی که اساس [[اسلام]] است.
* «سوره توحید»؛ به جهت اینکه اثبات وحدانیت خدا در این سوره آمده است.
*«سوره توحید»؛ به جهت اینکه اثبات وحدانیت خدا در این سوره آمده است.
* «سوره نسبة الرب»؛ زیرا که این سوره در جواب [[مشرکین]] که از حسب و نسب خدا سؤال کرده بودند [[نازل]] شده است.
*«سوره نسبة الرب»؛ زیرا که این سوره در جواب [[مشرکین]] که از حسب و نسب خدا سؤال کرده بودند [[نازل]] شده است.
* «سوره صمد»؛ به خاطر وجود این لفظ که از اسماء و صفات الهی می‌باشد در آیه دوم این سوره به این نام مشهور شده است این صفت الهی غیر از این سوره در هیچ جای دیگر قرآن نیامده است.
*«سوره صمد»؛ به خاطر وجود این لفظ که از اسماء و صفات الهی می‌باشد در آیه دوم این سوره به این نام مشهور شده است این صفت الهی غیر از این سوره در هیچ جای دیگر قرآن نیامده است.
* «سوره نور»؛ به خاطر اینکه [[روایت]] شده است که این سوره نور قرآن است.
*«سوره نور»؛ به خاطر اینکه [[روایت]] شده است که این سوره نور قرآن است.
* «سوره مانعه»؛ به خاطر اینکه روایت شده است که این سوره مانع از عذاب قبر و آتش است.
*«سوره مانعه»؛ به خاطر اینکه روایت شده است که این سوره مانع از عذاب قبر و آتش است.
* «سوره نجات»؛ به خاطر اینکه این سوره از کفر در دنیا و از آتش در آخرت نجات‌دهنده است.
*«سوره نجات»؛ به خاطر اینکه این سوره از کفر در دنیا و از آتش در آخرت نجات‌دهنده است.
* «سوره ولایت»؛ به خاطر اینکه هر کسی خدا را به وحدانیت شناخت او از اولیای مؤمن خداست و غیر خدا را ولی خود قرار نمی دهد.
*«سوره ولایت»؛ به خاطر اینکه هر کسی خدا را به وحدانیت شناخت او از اولیای مؤمن خداست و غیر خدا را ولی خود قرار نمی دهد.
* «سوره تفرید» و «سوره تجرید»؛ زیرا که در این سوره فقط به صفات سلبی خداوند که صفات جلال هستند اشاره شده است.
*«سوره تفرید» و «سوره تجرید»؛ زیرا که در این سوره فقط به صفات سلبی خداوند که صفات جلال هستند اشاره شده است.
* «سوره محضر»؛ به خاطر اینکه ملائکه در هنگام قرائت آن حضور پیدا می‌کنند.
*«سوره محضر»؛ به خاطر اینکه ملائکه در هنگام قرائت آن حضور پیدا می‌کنند.
* «سوره مقشقشه»؛ براى آنكه تالى و خواننده خود را از شرك و نفاق دور مي‌نمايد.
*«سوره مقشقشه»؛ برای آنكه تالی و خواننده خود را از شرك و نفاق دور مي‌نمايد.
* «سوره معرفت»؛ به خاطر اینکه این سوره دارای معارفی از صفات الهی هست که معرفت خدا جز به آنها حاصل نمی‌شود.
*«سوره معرفت»؛ به خاطر اینکه این سوره دارای معارفی از صفات الهی هست که معرفت خدا جز به آنها حاصل نمی‌شود.
* «سوره منفّره»؛ به خاطر اینکه [[شیطان]] در زمان قرائت آن متنفر می‌شود.
*«سوره منفّره»؛ به خاطر اینکه [[شیطان]] در زمان قرائت آن متنفر می‌شود.
* «سوره برائت»؛ به خاطر اینکه فرد را از شرک دور می‌کند.
*«سوره برائت»؛ به خاطر اینکه فرد را از شرک دور می‌کند.
* «سوره امان»؛ زیرا کسی که به محتوای آن اعتقاد دارد از عذاب در امان است.
*«سوره امان»؛ زیرا کسی که به محتوای آن اعتقاد دارد از عذاب در امان است.
* «سوره مذکره»؛ زیرا که این سوره تذکردهنده توحید خالصی است که در فطرت هر انسانی به ودیعه گذاشته شده است.
*«سوره مذکره»؛ زیرا که این سوره تذکردهنده توحید خالصی است که در فطرت هر انسانی به ودیعه گذاشته شده است.
* «سوره معوّذه»؛ بخاطر سخن پیامبر(ص) به عثمان به مظعون، در حالیکه او بیمار بود او را به سوره اخلاص و دو سوره بعد آن تعویذ کرد و به او گفت به آن تعوذ کن.
*«سوره معوّذه»؛ بخاطر سخن پیامبر(ص) به عثمان به مظعون، در حالیکه او بیمار بود او را به سوره اخلاص و دو سوره بعد آن تعویذ کرد و به او گفت به آن تعوذ کن.
* «سوره جمال»؛ به خاطر اینکه اصول صفات الهی در این سوره جمع شده است که اجمل و اکمل صفات هستند<ref>التحرير و التنوير، ج 30، ص 534-533.</ref>.
*«سوره جمال»؛ به خاطر اینکه اصول صفات الهی در این سوره جمع شده است که اجمل و اکمل صفات هستند<ref>التحرير و التنوير، ج 30، ص 534-533.</ref>.
*  
*
 
=محتوا و موضوعات=
=محتوا و موضوعات=


سوره اخلاص چنانكه از نامش پيدا است (سوره اخلاص و سوره توحيد) از توحيد پروردگار، و يگانگى او سخن مى گويد، و در چهار آيه كوتاه چنان توصيفى از يگانگى خداوند كرده كه نياز به اضافه ندارد<ref>تفسير نمونه، ج 27، ص 428.</ref>.
سوره اخلاص چنانكه از نامش پيدا است (سوره اخلاص و سوره توحيد) از توحيد پروردگار، و يگانگی او سخن می‌گويد، و در چهار آيه كوتاه چنان توصيفی از يگانگی خداوند كرده كه نياز به اضافه ندارد<ref>تفسير نمونه، ج 27، ص 428.</ref>.


=محل و زمان نزول=
=محل و زمان نزول=


سوره اخلاص مكّى و بعضى گفته اند مدنى است<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 27، ص 356.</ref>.
سوره اخلاص مكّی و بعضی گفته اند مدنی است<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 27، ص 356.</ref>.
تاريخ نزول سوره اخلاص در ما بين ابتداء [[وحى]] و [[هجرت]] [[مسلمين]] به [[حبشه]] است و بعد از [[سوره ناس]] نازل شده است<ref>حجةالتفاسير و بلاغ‌الإكسير، مقدمه اول، ص 38.</ref>.  
تاريخ نزول سوره اخلاص در ما بين ابتداء [[وحى|وحی]] و [[هجرت]] [[مسلمين]] به [[حبشه]] است و بعد از [[سوره ناس]] نازل شده است<ref>حجةالتفاسير و بلاغ‌الإكسير، مقدمه اول، ص 38.</ref>.  


=فضائل، خواص و [[ثواب]] قرائت=
=فضائل، خواص و [[ثواب]] قرائت=


در حديث [[ابى‌بن‌كعب]] است كه هر كس آن را قرائت كند مثل آن است كه يك سوم قرآن را خوانده و به او به عدد هر كس كه به خدا و [[ملائكه]] و كتب سماوى و پيامبران خدا و روز قيامت [[ایمان]] آورده، ده حسنه اجر و ثواب داده می‌شود.
در حديث [[ابى‌بن‌كعب|ابی‌بن‌كعب]] است كه هر كس آن را قرائت كند مثل آن است كه يك سوم قرآن را خوانده و به او به عدد هر كس كه به خدا و [[ملائكه]] و كتب سماوی و پيامبران خدا و روز قيامت [[ایمان]] آورده، ده حسنه اجر و ثواب داده می‌شود.


از ابى‌درداء از [[پيغمبر(ص)]] روايت شده كه فرمود: «آيا عاجز است كسى از شما كه يك سوم قرآن را در شب بخواند، گفتم يا رسول اللَّه كيست كه بتواند اين كار را بكند، فرمود: بخوانيد قل هو اللَّه را».
از ابی‌درداء از [[پيغمبر(ص)]] روايت شده كه فرمود: «آيا عاجز است كسی از شما كه يك سوم قرآن را در شب بخواند، گفتم يا رسول اللَّه كيست كه بتواند اين كار را بكند، فرمود: بخوانيد قل هو اللَّه را».


از انس از پيغمبر(ص) روايت شده كه فرمود: «هر كس يك بار قل هو اللَّه احد بخواند به او بركت داده شود و اگر دوبار بخواند به او و خاندان او بركت داده شود، و اگر سه بار بخواند به او و خاندانش و تمام همسايگان او بركت داده شود، پس اگر دوازده مرتبه بخواند، براى او دوازده قصر در [[بهشت]] بنا شود، پس نگهبانان بهشت گويند برويم تا قصر برادرمان را تماشا كنيم، پس اگر صد مرتبه آن را بخواند گناه بيست‌وپنج سال او بخشيده شود البته غير از گناه خون و مال (حق الناس) پس اگر چهار صد مرتبه بخواند گناه چهار صد سال او آمرزيده شود، و اگر هزار مرتبه بخواند نميرد مگر آنكه جاى خود را در بهشت ببيند يا ديگرى مكان او را ديده و براى او بگويد».
از انس از پيغمبر(ص) روايت شده كه فرمود: «هر كس يك بار قل هو اللَّه احد بخواند به او بركت داده شود و اگر دوبار بخواند به او و خاندان او بركت داده شود، و اگر سه بار بخواند به او و خاندانش و تمام همسايگان او بركت داده شود، پس اگر دوازده مرتبه بخواند، برای او دوازده قصر در [[بهشت]] بنا شود، پس نگهبانان بهشت گويند برويم تا قصر برادرمان را تماشا كنيم، پس اگر صد مرتبه آن را بخواند گناه بيست‌وپنج سال او بخشيده شود البته غير از گناه خون و مال (حق الناس) پس اگر چهار صد مرتبه بخواند گناه چهار صد سال او آمرزيده شود، و اگر هزار مرتبه بخواند نميرد مگر آنكه جای خود را در بهشت ببيند يا ديگری مكان او را ديده و برای او بگويد».


از [[سهل‌بن‌سعدساعدى]] روايت شده كه گفت مردى شرفياب حضور پيامبر(ص) شده و به آن حضرت از فقر و تنگى معاش شكايت نمود، پس پيغمبر(ص) فرمود هر گاه داخل منزلت شدى اگر كسى در خانه بود سلام كن، و اگر كسى هم در خانه ات نبود سلام كن و يك مرتبه قل هو اللَّه احد را بخوان پس آن مرد به اين دستور عمل كرد و خداوند روزى فراوان به او مرحمت كرد تا به همسايگانش احسان نمود.
از [[سهل‌بن‌سعدساعدى|سهل‌بن‌سعدساعدی]] روايت شده كه گفت مردی شرفياب حضور پيامبر(ص) شده و به آن حضرت از فقر و تنگی معاش شكايت نمود، پس پيغمبر(ص) فرمود هر گاه داخل منزلت شدی اگر كسی در خانه بود سلام كن، و اگر كسی هم در خانه ات نبود سلام كن و يك مرتبه قل هو اللَّه احد را بخوان پس آن مرد به اين دستور عمل كرد و خداوند روزی فراوان به او مرحمت كرد تا به همسايگانش احسان نمود.


سكونى از [[امام صادق (ع)]] روايت كرده كه رسول خدا(ص) بر جنازه [[سعدبن‌معاذ]] [[نماز]] خواند و چون از نمازش فارغ شد فرمود: «هفتاد هزار فرشته كه در ميان آنها جبرئيل بود آمدند و بر سعد نماز خواندند، به جبرئيل گفتم سعد به واسطه چه عملى مستحق نماز شما شد گفت به خاطر اینکه قل هو اللَّه احد را می‌خواند؛ در حال نشسته و ايستاده و سواره و پياده و در رفتن و برگشتن». (و خلاصه در هر حال).
سكونی از [[امام صادق (ع)]] روايت كرده كه رسول خدا(ص) بر جنازه [[سعدبن‌معاذ]] [[نماز]] خواند و چون از نمازش فارغ شد فرمود: «هفتاد هزار فرشته كه در ميان آنها جبرئيل بود آمدند و بر سعد نماز خواندند، به جبرئيل گفتم سعد به واسطه چه عملی مستحق نماز شما شد گفت به خاطر اینکه قل هو اللَّه احد را می‌خواند؛ در حال نشسته و ايستاده و سواره و پياده و در رفتن و برگشتن». (و خلاصه در هر حال).


منصوربن‌حازم از امام صادق(ع) روايت كرده كه فرمود: «كسى كه يك روز از او بگذرد و در نمازهاى پنجگانه واجبش سوره قل هو اللَّه احد را نخواند به او گفته مي‌شود بنده خدا تو از نمازگذاران نيستى».
منصوربن‌حازم از امام صادق(ع) روايت كرده كه فرمود: «كسی كه يك روز از او بگذرد و در نمازهای پنجگانه واجبش سوره قل هو اللَّه احد را نخواند به او گفته مي‌شود بنده خدا تو از نمازگذاران نيستی».


ابوبكر حضرمى از آن حضرت روايت نموده كه فرمود: «كسى كه ايمان به خدا و روز قيامت داشته باشد، پس نبايد بعد از هر نماز واجبى قل هو اللَّه احد را ترك كند، و به درستى كه كسى كه قل هو اللَّه احد را بعد از هر نماز واجب بخواند براى او خير دنيا و آخرت جمع شده و خدا او و پدر و مادرش و فرزندانش را بيامرزد».
ابوبكر حضرمی از آن حضرت روايت نموده كه فرمود: «كسی كه ايمان به خدا و روز قيامت داشته باشد، پس نبايد بعد از هر نماز واجبی قل هو اللَّه احد را ترك كند، و به درستی كه كسی كه قل هو اللَّه احد را بعد از هر نماز واجب بخواند برای او خير دنيا و آخرت جمع شده و خدا او و پدر و مادرش و فرزندانش را بيامرزد».


عبد اللَّه‌بن‌حجر گويد شنيدم كه [[اميرالمؤمنين(ع)]] مى‌فرمود: «كسى كه يازده مرتبه بعد از [[نماز صبح]] قل هو اللَّه احد بخواند در اين روز گناهى مرتكب نشود و بينى شيطان را به خاك بسايد».
عبد اللَّه‌بن‌حجر گويد شنيدم كه [[اميرالمؤمنين(ع)]] می‌فرمود: «كسی كه يازده مرتبه بعد از [[نماز صبح]] قل هو اللَّه احد بخواند در اين روز گناهی مرتكب نشود و بينی شيطان را به خاك بسايد».


ابراهيم‌بن‌مهزم از كسى كه از [[موسى‌بن‌جعفر(ع)]] شنيده بود روايت نموده كه مي‌فرمود: «كسى كه قل هو اللَّه احد را ميان خود و هر جبّار و ستمكارى مقدم بدارد خدا شرّ وى را از او منع می‌کند، و آن را از جلوى او و از پشت سرش و از راست و چپش بخواند، پس هر گاه اين كار را كرد خدا روزى كند خير او را و منع نمايد از او شر او را، و فرمود هر گاه از كارى ترسيد صد آيه از هر كجا كه خواستى از قرآن بخوان آن گاه بگو سه مرتبه (اللّهمّ اكشف عنّى البلاء)».
ابراهيم‌بن‌مهزم از كسی كه از [[موسى‌بن‌جعفر(ع)|موسی‌بن‌جعفر(ع)]] شنيده بود روايت نموده كه مي‌فرمود: «كسی كه قل هو اللَّه احد را ميان خود و هر جبّار و ستمكاری مقدم بدارد خدا شرّ وی را از او منع می‌کند، و آن را از جلوی او و از پشت سرش و از راست و چپش بخواند، پس هر گاه اين كار را كرد خدا روزی كند خير او را و منع نمايد از او شر او را، و فرمود هر گاه از كاری ترسيد صد آيه از هر كجا كه خواستی از قرآن بخوان آن گاه بگو سه مرتبه (اللّهمّ اكشف عنّی البلاء)».


عيسى‌بن‌عبداللَّه از پدرش از جدش از [[على(ع)]] روايت كرده كه گفت: «رسول خدا(ص) فرمود كسى كه صد مرتبه قل هو اللَّه احد در موقع خواب بخواند خدا گناه پنجاه سال او را مي‌آمرزد<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 27، ص 356</ref>».
عيسی‌بن‌عبداللَّه از پدرش از جدش از [[على(ع)|علی(ع)]] روايت كرده كه گفت: «رسول خدا(ص) فرمود كسی كه صد مرتبه قل هو اللَّه احد در موقع خواب بخواند خدا گناه پنجاه سال او را مي‌آمرزد<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 27، ص 356</ref>».


=پانویس=
=پانویس=
{{پانویس|2}}
{{پانویس|2}}


[[رده:سوره مکی]]
[[رده: قرآن]]  
[[رده:سوره‌های قرآن]]
[[رده: سوره‌های قرآن]]
Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۷۷۵

ویرایش