پرش به محتوا

ابراهیم بن علی بن عيسی رازی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۳: خط ۱۳:
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
!نام
!نام
!ابراهیم بن علی بن عیسی رازی•
!ابراهیم بن علی بن عیسی رازی
|-
|-
|-
|-
|القاب و سایر نام‌ها
|القاب و سایر نام‌ها
|
|شیخ شیعه
|-
|-
|زاده
|زاده
|ابتدا زمان تولد و سپس مکان 
|اواخر قرن چهارم • قم
|-
|درگذشت
|ابتدا زمان وفات و سپس مکان
|-
|-
|استادان
|استادان
|؟؟؟
|احمد بن محمد بن یحیی عطار
|-
|-
|شاگردان
|شاگردان
|؟؟؟
|ابوالفتح عبیدالله بن موسی بن احمد حسینی • جعفربن محمد بونسی
|-
|آثار
|؟؟؟
|-
|-
|دین و مذهب   
|دین و مذهب   
|به عنوان نمونه: اسلام، تشیع و یا تسنن
|اسلام • تشیع  
|-
|فعالیت‌ها
|؟؟؟
|-
|-
|}
|}
خط ۴۴: خط ۳۵:


ابراهیم بن علی بن عیسی رازی، (000 – حدود 381ق)
ابراهیم بن علی بن عیسی رازی، (000 – حدود 381ق)
محدث و شیخ شیعه در اواخر قرن چهارم. ولادت و وفات او در دست نیست، ولی این اندازه روشن است كه وی معاصر «محمدبن علی بن بابویه» معروف به «شیخ صدوق»(م381ق) بوده و هر دو دارای استاد مشتركی بوده‏اند. بنابراین می‏توان وی را از هم‏بحثان «شیخ صدوق» به شمار آورد. از لقب «رازی» و همچنین از استاد او كه ساكن قم بوده است،  بر می‏آید كه وی در ری و قم پرورش یافته و در این دو شهر تحصیلات خود را تكمیل نموده است. ابن حجر در لسان‏المیزان او را «شیخ شیعه» معرفی كرده و این مطلب حاكی از آن است كه وی از نظر علمی دارای مقام بلندی بوده و شاگردانی داشته است. استاد او «احمد بن محمد بن یحیی عطار»(م.ب356ق) است كه در قم نزد او حدیث شنیده است. از شاگردان او می‏توان «ابوالفتح عبیدالله بن موسی بن احمد حسینی» و «جعفربن محمد بونسی» را نام برد. از او كتاب یا رساله‏ای معرفی نشده است.
محدث و شیخ شیعه در اواخر قرن چهارم. ولادت و وفات او در دست نیست، ولی این اندازه روشن است كه وی معاصر «محمدبن علی بن بابویه» معروف به «شیخ صدوق»(م381ق) بوده و هر دو دارای استاد مشتركی بوده‌‏اند. بنابراین می‏توان وی را از هم ‏بحثان «شیخ صدوق» به شمار آورد. از لقب «رازی» و همچنین از استاد او كه ساكن قم بوده است،  بر می‏‌آید كه وی در ری و قم پرورش یافته و در این دو شهر تحصیلات خود را تكمیل نموده است. ابن حجر در لسان‏المیزان او را «شیخ شیعه» معرفی كرده و این مطلب حاكی از آن است كه وی از نظر علمی دارای مقام بلندی بوده و شاگردانی داشته است. استاد او «احمد بن محمد بن یحیی عطار»(م.ب356ق) است كه در قم نزد او حدیث شنیده است. از شاگردان او می‏توان «ابوالفتح عبیدالله بن موسی بن احمد حسینی» و «جعفربن محمد بونسی» را نام برد. از او كتاب یا رساله‏ای معرفی نشده است.




[[رده:عالمان مسلمان]]
[[رده:عالمان مسلمان]]
[[رده:محدث شیعه]]
[[رده:محدث شیعه]]
confirmed، مدیران
۳۷٬۲۱۴

ویرایش