confirmed، مدیران
۳۷٬۲۳۶
ویرایش
احمد بن ابراهیم بن حسن بن ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
|- | |- | ||
|زاده | |زاده | ||
| | |نیمه اول سده چهارم هجری • طبرستان | ||
|- | |- | ||
|درگذشت | |درگذشت | ||
|حدود | |حدود 330هجری • طبرستان | ||
|- | |- | ||
|شاگردان | |شاگردان | ||
|احمدبن حسن | |احمدبن حسن هارونی • یحیی بن حسن هارونی | ||
|- | |- | ||
|آثار | |آثار | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
</div> | </div> | ||
احمد بن | احمد بن ابراهیم بن حسن بن ابراهیم، (000 – حدود 330ق) سید ابوالعباس. عالم و دانشمند شیعی در نیمه اول سده چهارم هجری. وی از اعقاب «حسن مثنی» فرزند امام حسن مجتبی(ع) است. ولادت او در دست نیست. وفات او حدود 330هجری در طبرستان روی داده است. در منابع تاریخی گزارشی از شرححال او نیامده است. تنها احمدبن یحیی معروف به «امام مهدی»(م836ق) نویسنده كتاب «ریاض الفكر» نوشته است: وی دانشمند روزگار بود و خواهرزاده هایی به نام «احمدبن حسن هارونی»(312- 411ق) و «یحیی بن حسن هارونی»(م424ق) داشت كه اهل طبرستان بودند و در دوران جوانی نزد دایی خود مشغول تحصیل بودهاند. از این گزارش به دست میآید كه وی اهل طبرستان بوده و در آنجا بستگانی داشته است. بنابراین قویاً محتمل است كه وی در طبرستان دیده به جهان گشوده باشد و پس از گذراندن مراتب تحصیلی در مراكز علمی(مانند ری، قم، بغداد و كوفه) دوباره به وطن بازگشته و در آنجا مقیم شده باشد. شیخ منتجبالدین بن بابویه(م585ق) در كتاب «چهل حدیث» روایاتی نقل میكند كه راویان آن در ری و آمل این روایات را نقل كرده و در سند حدیث، كسی به نام «سید ابوالعباس احمد بن ابراهیم حسنی» قرار دارد. به نظر میرسد فرد مذكور همان صاحب شرح حال است كه در مازندران و ری مشغول نقل حدیث بوده است. به هر حال در منابع حدیثی و تاریخی اطلاعات بیشتری از او به ما نرسیده است. همچنین اثر تألیفی از او گزارش نشده است. | ||
[[رده:عالمان مسلمان]] | [[رده:عالمان مسلمان]] | ||
[[رده:محدث شیعی]] | [[رده:محدث شیعی]] | ||