confirmed، مدیران
۳۷٬۲۱۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
</div> | </div> | ||
احمد بن ابراهیم بن معلی بن اسد عمی بصری، (000 – بعد350) ابوبشر. فقیه، محدث، مورخ و متكلم شیعی كه دارای تألیفات نیكو بوده است. ولادت و وفات او در دست نیست. وی از شاگردان ویژه «عبدالعزیز جلودی»(م332ق) بود. همچنین «ابوطالب انباری»(م356ق) از او روایات بسیار دارد، بنابراین وفات او بین سالهای 332 تا 356 بوده است. زركلی در الاعلام به نقل از ابنندیم(فن پنجم از مقاله پنجم) سال وفات او را بعد از350هجری تعیین كرده است. نسب او به «مره بن مالك» معروف به «عم» از قبیله بنیتمیم میرسد و نسبت «عمی» نیز از همین روی به او داده شده است. بسیاری از طائفه بنیتمیم از این قبیله جدا شدند و در ناحیه اهواز مسكن گزیدند. از این رو در باره آنها گفته شده: «سیروا بنی العم فالاهواز منزلكم، و بحر جود فما تعرفكم العرب»(فرستاده شدند بنی تمیم پس اهواز منزل شما شد، دریایی از سخاوت كه مردم عرب نشناختند شما را). وی نیز مانند پدر و عمویش اهل بصره بود اما ساكن اهواز شد. جد او «معلی بن اسد» از دوستان نزدیك «صاحب زنج»(م270ق) در بصره بود. وی در بصره پرورش یافت و در آنجا نزد «عبدالعزیز جلودی بصری» همه كتابهایش را فرا گرفت و در نوشتن كتابها و روایاتش سهم بسزایی داشته است، از اینرو نجاشی وی را از «مستملیان» این استادش معرفی كرده است. (یعنی جلودی املاء میكرد و او مینوشت). پس از آن به اهواز آمد و به نشر احادیث اهلبیت علیه السلام و مناقب امیرالمؤمنین علیه السلام پرداخت. از هم عصران او «جعفربن قولویه»(م368ق) و «ابوعلی صولی بصری»(م.ب353ق) هستند كه مشتركاً نزد جلودی بصری شاگردی كردهاند. از اساتید او غیر از جلودی، «محمدبن زكریا غلابی»(م298ق) و «محمدبن حسن عطار» هستند. وی همچنین روایات بسیاری از اهلسنت و اخباریها دارد و این، نشان میدهد كه وی نزد برخی از اساتید سنی نیز شاگردی كرده است. از شاگردان زیادی كه او تربیت كرد میتوان «ابوطالب انباری»(م356ق)، «محمدبن وهبان دبیلی»، «احمدبن محمدبن رمیح فسوی» و «حسین بن حصین عمی» را نام برد. همچنین «هارون بن موسی تلعكبری»(م385ق) روایات او را گزارش كرده، اما با خود او ملاقات نداشته است. از تألیفات او «التاریخ الكبیر و الصغیر»، «مناقب امیرالمؤمنین علیه السلام»، «محن الانبیاء و الاوصیاء و الاولیاء»، «اخبار صاحب الزنج»، «كتاب الفرق»، «عجائب العالم»، «اخبار السید الحمیری»، «شعر السید الحمیری»، و «مثالب القبائل» هستند. این كتابها را «عبیدالله غضائری» به نجاشی گزارش كرده است. | احمد بن ابراهیم بن معلی بن اسد عمی بصری، (000 – بعد350) ابوبشر. فقیه، محدث، مورخ و متكلم شیعی كه دارای تألیفات مفید و سودمندی است. از شاگردان ویژه «عبدالعزیز جلودی»(م332ق) میباشد. از اساتید او غیر از جلودی، «محمدبن زكریا غلابی»(م298ق) و «محمدبن حسن عطار» هستند. وی نزد برخی از اساتید سنی نیز شاگردی كرده است. التاریخ الكبیر و الصغیر، مناقب امیرالمؤمنین علیه السلام، محن الانبیاء و الاوصیاء و الاولیاء از تالیفات او میباشد. | ||
=معرفی اجمالی= | |||
احمد بن ابراهیم بن معلی بن اسد عمی بصری، ابوبشر. فقیه، محدث، مورخ و متكلم شیعی كه دارای تألیفات نیكو بوده است. ولادت و وفات او در دست نیست. وی از شاگردان ویژه «عبدالعزیز جلودی»(م332ق) بود. همچنین «ابوطالب انباری»(م356ق) از او روایات بسیار دارد، بنابراین وفات او بین سالهای 332 تا 356 بوده است. زركلی در الاعلام به نقل از ابنندیم(فن پنجم از مقاله پنجم) سال وفات او را بعد از350هجری تعیین كرده است. نسب او به «مره بن مالك» معروف به «عم» از قبیله بنیتمیم میرسد و نسبت «عمی» نیز از همین روی به او داده شده است. بسیاری از طائفه بنیتمیم از این قبیله جدا شدند و در ناحیه اهواز مسكن گزیدند. از این رو در باره آنها گفته شده: «سیروا بنی العم فالاهواز منزلكم، و بحر جود فما تعرفكم العرب»(فرستاده شدند بنی تمیم پس اهواز منزل شما شد، دریایی از سخاوت كه مردم عرب نشناختند شما را). وی نیز مانند پدر و عمویش اهل بصره بود اما ساكن اهواز شد. جد او «معلی بن اسد» از دوستان نزدیك «صاحب زنج»(م270ق) در بصره بود. وی در بصره پرورش یافت و در آنجا نزد «عبدالعزیز جلودی بصری» همه كتابهایش را فرا گرفت و در نوشتن كتابها و روایاتش سهم بسزایی داشته است، از اینرو نجاشی وی را از «مستملیان» این استادش معرفی كرده است. (یعنی جلودی املاء میكرد و او مینوشت). پس از آن به اهواز آمد و به نشر احادیث اهلبیت علیه السلام و مناقب امیرالمؤمنین علیه السلام پرداخت. از هم عصران او «جعفربن قولویه»(م368ق) و «ابوعلی صولی بصری»(م.ب353ق) هستند كه مشتركاً نزد جلودی بصری شاگردی كردهاند. از اساتید او غیر از جلودی، «محمدبن زكریا غلابی»(م298ق) و «محمدبن حسن عطار» هستند. وی همچنین روایات بسیاری از اهلسنت و اخباریها دارد و این، نشان میدهد كه وی نزد برخی از اساتید سنی نیز شاگردی كرده است. از شاگردان زیادی كه او تربیت كرد میتوان «ابوطالب انباری»(م356ق)، «محمدبن وهبان دبیلی»، «احمدبن محمدبن رمیح فسوی» و «حسین بن حصین عمی» را نام برد. همچنین «هارون بن موسی تلعكبری»(م385ق) روایات او را گزارش كرده، اما با خود او ملاقات نداشته است. از تألیفات او «التاریخ الكبیر و الصغیر»، «مناقب امیرالمؤمنین علیه السلام»، «محن الانبیاء و الاوصیاء و الاولیاء»، «اخبار صاحب الزنج»، «كتاب الفرق»، «عجائب العالم»، «اخبار السید الحمیری»، «شعر السید الحمیری»، و «مثالب القبائل» هستند. این كتابها را «عبیدالله غضائری» به نجاشی گزارش كرده است. | |||
[[رده:عالمان مسلمان]] | [[رده:عالمان مسلمان]] | ||
[[رده:محدث شیعی]] | [[رده:محدث شیعی]] |