پرش به محتوا

مخمسه (غلاة): تفاوت میان نسخه‌ها

۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۸ اکتبر ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''مخمّسه‏''' (از پیروان قاسم بن علی بن محمد کرخی) از [[غلاة]] [[شیعه]] بودند. در ابتدا برادر وی به نام احمد و دو فرزندش به نام های جعفر و محمد به عنوان اولین پیروان او بودند. <ref>حموی رومی بغدادی، یاقوت‌بن عبدالله (1979 م)، معجم البلدان، بیروت، انتشارات احیاء التراث العربی، ج 7، ص 236</ref> <ref>احاديث نور النبي و اهل بيته(ع)، تأليف و نشر قم،  مرکز المصطفي، ص41.</ref>
'''مخمّسه‏''' (از پیروان قاسم بن علی بن محمد کرخی) از [[غلاة]] [[شیعه]] بودند. در ابتدا برادر وی به نام احمد و دو فرزندش به نام‌های جعفر و محمد به عنوان اولین پیروان او بودند. <ref>حموی رومی بغدادی، یاقوت‌بن عبدالله (1979 م)، معجم البلدان، بیروت، انتشارات احیاء التراث العربی، ج 7، ص 236</ref> <ref>احاديث نور النبي و اهل بيته(ع)، تأليف و نشر قم،  مرکز المصطفي، ص41.</ref>


==معنای لغوی مخمسه==
==معنای لغوی مخمسه==
خط ۱۱: خط ۱۱:


===پنج تن اهل بیت نور ابدی‌اند===
===پنج تن اهل بیت نور ابدی‌اند===
این فرقه معتقد بودند که [[حضرت محمد (ص)]]، [[امام علي (ع)|امام علی (ع)]]، [[حضرت فاطمه(س)]] و [[امام حسن(ع)]] و [[امام حسين(ع)|امام حسین(ع)]] پنج نورند که از قدیم بوده و تا ابد خواهند بود. <ref>احاديث نور النبي و اهل بيته(ع)، قم،  تالیف و نشر مرکز المصطفي، ص41.</ref>
این فرقه معتقد بودند که [[حضرت محمد (ص)]]، [[علی بن ابی طالب|امام علی (ع)]]، [[حضرت فاطمه(س)]] و [[امام حسن(ع)]] و [[امام حسین|امام حسین(ع)]] پنج نورند که از قدیم بوده و تا ابد خواهند بود. <ref>احاديث نور النبي و اهل بيته(ع)، قم،  تالیف و نشر مرکز المصطفي، ص41.</ref>


===خداوند مصالح بندگانش را به پنج نفر سپرده است===
===خداوند مصالح بندگانش را به پنج نفر سپرده است===
می گفتند که خداوند متعال اداره مصالح بندگان خود را به پنج نفر سپرده است. آن ها عبارتند از: [[سلمان]]، [[مقداد]]، [[عمار]]، [[ابوذر]] و عمر و ابن امیه. از میان ایشان، سلمان رییس آنها است و در مقام پیامبری می‌باشد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 399</ref>
می گفتند که خداوند متعال اداره مصالح بندگان خود را به پنج نفر سپرده است. آنها عبارتند از: [[سلمان]]، [[مقداد]]، [[عمار]]، [[ابوذر]] و عمر و ابن امیه. از میان ایشان، سلمان رییس آنها است و در مقام پیامبری می‌باشد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 399</ref>
<ref>دهخدا، علی اکبر، لغت نامه دهخدا، تهران، نشر دانشگاه تهران. سال 1337 هجری شمسی، ج 24، ص 670</ref> <ref>مدرس محمدعلی، ریحانه الأدب فی تراجم المعروفین بالکینه او اللقب، تبریز، نشر  شفق، سال 1346،  ج5، ص 265</ref> <ref>نوري طبرسي، حسين، خاتمة المستدرک، قم، نشر مؤسسه آل البيت، چاپ اول، سال 1415 هجری قمری،  ج1، ص163.
<ref>دهخدا، علی اکبر، لغت نامه دهخدا، تهران، نشر دانشگاه تهران. سال 1337 هجری شمسی، ج 24، ص 670</ref> <ref>مدرس محمدعلی، ریحانه الأدب فی تراجم المعروفین بالکینه او اللقب، تبریز، نشر  شفق، سال 1346،  ج5، ص 265</ref> <ref>نوري طبرسي، حسين، خاتمة المستدرک، قم، نشر مؤسسه آل البيت، چاپ اول، سال 1415 هجری قمری،  ج1، ص163.
</ref>
</ref>
خط ۲۸: خط ۲۸:


==انشعابات مخمسه==  
==انشعابات مخمسه==  
از مُخَمِّسَـه فرقه‌ای به نام «[[شریعیّه]]» پیروان محمد بن موسی شریعی، یا سریعی، یا شریفی و یا شریقی منشعب می‌شود. این فرقه بر این باورند که [[روح القدس|روح‌القدس]] در پنج شخص حلول کرده است. آن اشخاص عبارت‌اند از: [[پیامبر (ص)]]، علی (ع)، فاطمه (س)، حسن (ع) و حسین (ع) <ref>غریری  سامی،  الجذور التاریخیه والنفسیه للغلو و الغلاه،  قم،  نشر  دلیل ما، سال 1382 هجری قمری، ص 181</ref>
از مُخَمِّسَـه فرقه‌ای به نام «[[شریعیّه]]» پیروان محمد بن موسی شریعی، یا سریعی، یا شریفی و یا شریقی منشعب می‌شود. این فرقه بر این باورند که [[روح القدس|روح‌القدس]] در پنج شخص حلول کرده است. آن اشخاص عبارت‌اند از: پیامبر (ص)، علی (ع)، فاطمه (س)، حسن (ع) و حسین (ع) <ref>غریری  سامی،  الجذور التاریخیه والنفسیه للغلو و الغلاه،  قم،  نشر  دلیل ما، سال 1382 هجری قمری، ص 181</ref>.


=پانویس=
=پانویس=
Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۷۷۹

ویرایش